Stjarnan - 01.03.1926, Side 3

3TJARNAN
35
Þhísund manns taka sinnaskiftum.
Þegar eg hugsa um þetta, get eg betur
skiliS það, sem einn af kristniboðum vor-
um sagði frá. Þar hafSi verið námssveinn
á einum skóla og sérlega duglegur. Haföi
tekiS sinnaskiftum og veríð skírSur, far-
i5 'því næst til heimkynna sinna. Eftir
sex mánuði sendi hann alvarlega beiðni
um hjálp; einn af starfsmönnum vorum
fór þá þangaS og fann, aS þúsund manns
hafði, fyrir starfsemi þessa eina manns,
gefiS sig Guöi á vald og héldu nú hvíld-
ardag Drottins heilagan. Svo samkvæmt
þessu öllu, eru miljónir manna í Afríku,
sem halda helgan hvíldardag Drottins.
ÞaS er sagt, aö stórt svæði af Madagas-
kar sé bygt af mönnum, sem haldi 'helg-
an hvíldardaginn. Eg minnist á þetta,
af því sannleikurinn um hvíldardaginn
er einn hluti boSskapsins, og hvíldardags
helgiihaldiS hjálpar mönnum til aS trúa á
GuS. Já, sannarlega reynist hvíldardags'-
tboöskapurinn atriSi, sem flýtir fyrir
starfinu, en tefur þaS ekki, eins og sum-
ir hafa álitið aS hann mundi gera.
KrstniboSar vorir skilja þetta mjög vel.
Verður launað eilíflega.
í fjóröa lagi er þaS sérlega blessunar-
ríkt aö vera tengdur þessum boSskap,
því verkiS verSur launaS eilíflega. Vér
Ibúum oss ekki undir dauSa, heldur þaS,
aS ummyndast. Drottinn telur nú þá,
sem eiga aS lifa og verSa eftir “viS komu
Drottins’k Engill Drottins heldur áfram
aS innsigla hinar 144,000'. Vér megum
ekki víkja frá þessari einföldu og inn-
dælu trú feSra vorra.
Ef vér reynumst trú, munum vér innan
skamms, ekki einungis' sjá, heldur líka fá
aS nj-óta þess dýrSlegasta fagnaðar, sem
launin veita þeim Drottins “blessuSu”,
“sem komnir eru úr þrengingunni miklu,
og hafa þvegiS skykkjur sínar og hvít-
fágaS þær í iblóði lambsins.” Óg þá
standa ásamt þeim “frammi fyir hásæti
GuSs” og þjóna honum “dag og nótt í
musteri hans, syngja ásamt þeim “söng
Móse, Guðs þjóns, og söng lambsins.”
Vér munum þá skilja til fulls, hvílíka
blessun baS færir, aS vinna verk GuSs á
þessari yfirstandandi öld. Vér ættum
aS hugsa meira um hin eilífu laun. Vér
ættum að ráðstafa öllum athöfnum vor-
umi með þeim fyrir auga. Kaup, em-
ibætti, starfsvæSi og hvað annaS ætti aS
vera oss starfsmönnunum einskis virSi í
samanburSi við þessa komandi dýrð.
Aðventistarnir eiga eftir aS mæta of-
sóknum og erfiSleikum á vorum dögum,
— en lika að vinna sigur. Þessu er þann-
ig fariS nú þegar. Því úthelling anda
GuSs og ofsóknir fer saman. En lýður
Drottins mun ekki berjast árangurs-4
laust.
Blessun reynslunnar.
Eimta og síðasta ástæSan fyrir því, aS
vér teljum það sælt, aS vera tengdir a!ð-
ventu-hreyfingunni, er einmitt reynsl-
urnar, sem því fylgia. Jesús sagði:
“Sælir eruS þér, þá er menn atyrSa yS-
ur og ofsækja og tala ljúgandi alt ilt um
yður mín vegna. Verið glaSir og fagn-
ið, ,bví að' laun ySar eru mi'kil í himnin-
um,” í Lúkasar guSspjalli bætir hann
nokkru viS, er hann talar um þetta sama:
“Sælir eruS þér, er menn ihatast við yö-
ur og lastmæla ySur og afmá nafn yðar
sem vont, vegna manns-sonarins. fLuk.
6, 22).
Prestarnir geta kært oss, og það rang-