Stjarnan - 01.11.1934, Blaðsíða 7

Það sem aldrei gleymiál
Nú virðist sem veturinn sé genginn í garíi.
Hér er alt hvítt aí snjó.
Eg minnist með gleði og þakklæti hins liðna
sumars. Heilsan var góð og Drottinn blessaði
starf mitt. Eitt af >ví sem eg mun aldrei
gleyma er sá bróðurhugur og það kærleiksþel,
er eg mætti hvarvetna sem eg ferðaðist meSal
landa minna um íslenzku nýlendurnar. Gest-
risni og göfuglyndi er samgróið eðli þeirra,
bæði eg og “Litli Gráni”, reiðhesturinn minn,
fengum að njóta þess í fylsta mæli. Mér var
alstaðar tekið eins og eg kæmi til systkina
minna og vina, og vil eg nú nota þetta tæki-
færi tii að senda kveðju mína og hjartans þakk-
læti til yðar allra, kæru vinir, fyrir margvís-
lega hjálp og góðvild yðar og allan vinarhug
mér auðsýndan. Blessun Drottins hvíli yfir
yður.
Lundar 26. sept., 1934.
N. Johnson.
Stofnun einvelda í Evrópu
Nú eru þau orðin 10 einveldisríkin í
Evrópu, stofnuð sem hér segir:
1922—ítalía. Mussolini, einvaldur.
1922—Tyrkland. Mustafa Kemal stjórn-
andi.
1926—Pólland. Pilsudski, einvaldur.
1926—Rússland. Stahlin kom þar á stofn
einveldinu.
1926-—Portúgal. Carmona, einvaldur.
1929—Júgóslavía. Alexander konungur tók
sér einveldi.
'1933—Þýzkaland. Hitler í broddi fylking-
ar.
1933— Austurríki. Dollfuss kom> einveldi
þar á.
:934—Lettland hefir afnumið þjóðstiórn-
ina.
1934— Búlgaría hefir rétt nýlega fylt hóp
einveldanna.
Þetta stutta yfirlit sýnir óvænta breytingu
á stjórnmálum þjóðanna frá þvi sem var fyrir
nokkrum árum síðan. Á stríðstímanum var
áhuginn mestur fyrir því að tryggja lýðsjtórn
fyrir þjóðirnar. Nú geta menn fyrst séð af-
leiðingar alheims stríðsins. Vér ætluSum að
tryggja lýðstjórn en fengum einveldi.
E. S.
Endurkoma Kriáls
Enok spáði um> endurkomu Krists. Hann
lifði í voninni um hinn dýrðlega dag, þegar alt
verður eins og það var í öndverðu, þegar Guð
leit yfir alt, sem hann hafði gjört og sjá, það
var harla gott.
Enok gekk með Guði í 300 ár, þá var hann
undirbúinn og verðugur að innganga í himna-
ríki, svo Guð tók hann til síu. Þannig verða
einnig nokkrir reiöubúnir þegar Guðs sonur
kemur í dýrð sinni til að samansafna sínum
útvöldu sem vænta hans. Þeir munu, eins og
Enok, verða teknir til himna án þess að smakka
dauðann. Sælir eru þeir, sem finnast þess
verðugir.
Þá verÖur kallað til þeirra, sem í Drotni
eru burtsofnaðir: Vaknið upp, þér sem sofið
í duftinu. Enginn þeirra mun gleymast. Sum
ir voru brendir á báli og ösku þeirra kastað í
fljótið. En þeir munu upprísa óforgengilegir
Ó, hvílik fagnaðar von. Hver getur annnað
en þráð þann dýrðlega dag? “Já, kom herra,
Jesús.” Þau orð hljóma enn í dag, og vér höf-
um sannarlega ástæðu til að þrá komu hans,
því núverandi ástand í heiminum er slíkt, að
alt, sem spáð er um að fram koma muni áður
en Jesús kemur, getur komið fram á örstuttum
tíma. “Öll skepnan stynur og hefir fæðingar
hríðir alt til þessa.” Róm. 8:22. Vonin um
endurkomu frelsarans er því mjög dýrmæt
hjörtum trúaðra.
L. H.
Inngöngur skilyrðin
Trú og afturhvarf, með öðrum orðum end-
urfæðing er samkvæmt Ritningunni alveg nauð.
synlegt til þess að fá inngöngu í Guðs ríki.
Matt. 18:3; Jóh. 3:3-5. Þegar maðurinn hefir
öðlast slíka reynslu, þá er næsta sporið að
verða skírður, og við skírnina er tengt ioforð-
ið um gjöf Heilags Anda. Post. 2.38. Jesús
er vor fyrirmynd. Matt. 3:13-17. Þeir sem
tóku á móti orðinu voru skírðir.
0
“Vér erum greftraðir með Kristi fyrir
skírnina til dauðans, svo að eins og Kristur
uppreis frá dauðum fyrir dýrð Föðursins, svo
eigum vér einnig að ganga í endurnýjungu lífs-
ins.” Róm. 6:4-8. Þannig gjörum vér sátt-
mála góðrar samvizku við Guð, fyrir forþén-