Stjarnan - 01.01.1935, Blaðsíða 4

4
STJARNAN
Hjúkrunarkonan, sem var vi'ð uppskurð-
inn furðaði sig á því að læknirinn var dálítið
skjálfhentur, þegar hann tók til starfa, en hún
gaf þvi ekki frekari gaum, þar til nokkrum
mínútum seinna, að gamli maðurinn var vakn-
aður, og hún heyrði læknirinn segja, í því hún
gekk fram hjá dyrunum: ‘'Þegar þú verður
flutningsfær þá kemur þú og mamma Mason
til að búa hjá mér um tíma, þú getur reitt þig
á það.”
Heimilislausi, svangi drengurinn hafði náð
takmarki sínu, og naut nú þeirrar gleði að geta
endurgoldið velgjörðaforeldrum sínum.
K. Adams.
Utvalinn af Guði
Eins og byggingameistarinn gjörir áætlun
um húsið, sem hann ætlar að byggja, listamað-
urinn markar aðaldrættina fyrir málverkiS, og
ræðumaðurinn aðalefni ræðu sinnar, þannig
hefir Guð sérstaka áætlun, sérstakan tilgang
með líf hvers einasta manns. “Því vér
erum hans verk, skapaðir í Jesú Kristi til góðra
verka, sem Guð hefir fyrir fram tilætlað að
vér skyldum stunda.”
Enginn hefir ennþá fundið tvö blöð eSa strá
alveg eins. Laufin eru ekki eins á neinum
tveimur rósum, og ilmur þeirra er einnig mis-
munandi. Þannig hefir hver einasti maður sitt
einstaklingseðli, og er frábrugðinn öllum öðr-
um mannlegum verum i heiminum. Af því
vér erum allir ólikir hver öðrum að einhverju
leyti, þá höfum vér líka mismunandi hlutverk.
Það er sagt að John Bunyan hafi tvisvar verið
að því kominn að drukna. Einu sinni lá nærri
að hann væri bitinn af eiturpöddu. Maður
sem tók pláss hans í hernum var drepinn meö-
an hann stóð á verði, en líf Bunyans var náð-
arsamlega varðveitt, því Guð hafði verk fyrir
hann að vinna. “För Pílagrímsins,” sem hann
ritaði er næst Biblíunni hin útbreiddasta bók
heimsins, og hefir orðið mörgum til frelsunar.
Guð varðveitti á undraverðan hátt líf Móse
]?egar hann var ungbarn, þvi hann hafði á-
formað aö láta hann leiða ísraelsmenn út af
Egyptalandi. Jósep var á unga aldri seldur í
þrældóm af bræðrum sínum, en þetta varð einn
þátturinn í áformi Guðs með líf hans; seinna
öðlaðist hann auð og heiður og hafði þá gleði
að frelsa líf fjölda manna, þar á meðal alla
fjölskyldu föður síns, þegar sjö ára hungurs-
neyðin gekk yfir Egyptaland.
“En þetta voru nú einstakir menn meö sér-
stökum hæfileikum,” munt þú segja. Eg skal
aðeins svara þessu : Hver einasti maður meðal
vor hefir kunningja og vini, fleiri eða færri,
sem laðast að oss, og vér höfum áhrif á þá
annaðhvort til góðs eða ills. Ef til vill erum
vér freistaðir til að láta hugfallast, af því það
sýnist svo lítils vert sem vér getum gjört, en
vér skulum minnast þess, að Jesús mundi hafa
komið til þessarar jarðar, pínst og dáiö smán-
arlegum dauða á krossinum, þó það hefði verið
til að frelsa aðeins eina einustu sál. Ef lifs-
saga vor sýnir að vér höfum leitt eina einustu
sál til Krists, og vér stöndum stöðugir til enda,
þá mun Jesús segja til vor: “Vel gjört, góði
trúlyndi þjónn.” „
Hið atkvæðaminsta líf er dýrmætt i augum
Drottins. D. E. Moody ólst upp við mestu fá-
tækt. Hann hafði notiS mjög lítillar mentun-
ar áður en hann sneri sér til Krists. Þegar
hann var 17 ára að aldri gat hann naumast les-
ið og skrifað. Einu sinni á sunnudagaskóla
fór hann að leita að Jóhannesar guðspjalli i
Gatnla Testamentinu. En Guð notaði þennan
mann til að leiða 100 miljónir manna til aftur-
hvarfs. Hann var án efa hinn mesti prédikari,
sem uppi hefir verið. Guð hefir útvalið hina
fávísu heimsins svo hinum voldugu gjöröist
kinnroði. ,
Athugum Móses. Hann var svo illa máli
farinn að hann áleit sig óhæfan til að leiða
ísraelsmenn inn í hið fyrirheitna landið. Hann
sagði jafvel við Guð: “Hver er eg að eg fari
til fundar við Faraó, og að eg leiði ísraels-
menn út af Egyptalandi.” En Guð notaði
þennan mann á undraverðan hátt. Vér þurf-
um ekki að láta hugfallast þótt vér séutn lítt
mentaðir eða veikir, því Guð hefir oft útvalið
menn og konur, sem frá mannlegu sjónarmiði
voru alveg óhæf til að leysa mikið verk af
hendi. Ellen G. White, sem Guð kallaði til að
leiða hinn síðasta söfnuð sinn varð fyrir alvar-
legu slysi þegar hún var 9 ára, sem hindraöi
hana frá að geta notið mentunar, en það sem