Stjarnan - 01.05.1936, Blaðsíða 3

STJARNAN
35
Vér þurfum nauðsynlega aÖ senda meiri hjálp
til Anam. Þeir verÖa aÖ fá tvo trúboÖa undir
eins. FólkiÖ í Anam er það myndarlegasta og
framkvæmdarsamasta af kynflokkum þeim,
sem búa í franska Indo-Kína. Eftir að boð-
skapurinn hefir náð góðri rótfestu þar, mun
hann fljótt breiðast út um alt landið.”
Hann gat elihi aftrað unga fólkinu.
í Suður-Afríku deildinni gengur starfið
mjög vel áfram, sem sjá 'má af því, að fyrir 6
árum siðan höfðum vér 10,129 meðlimi, en i
lok ársins 1933 höfðum vér 21,140 meðlimi og
auk þess 18,069 sem voru að búa sig undir
skírn. Elder Wright segir:
“Þegar ákvörðun var tekin á haustráðstefn-
unni fyrir 4 árum síðan að byrja á mörgum
fíeiri stöðum að prédika fagnaðarerindið, þá
var enginn i þessari deild fúsari og reiðubúnarí
til þess heldur en innlendu prestarnir voru.
Þeir höfðu áður unnið með kappi og áhuga,
en þegar þeir fengu þessa nýju köllun, þá voru
þeir ekki einungis fúsir að fara sjálfir á stað,
heldur fengu ýmsa af leikmönnunum til að
gjöra hið sama. Unglingar og leikmenn stofn-
uðu sjálfboðalið til að fara út og prédika.
Árangurinn er sá að þúsundir manna hafa kom-
ið með á Bibliulestrana, og margir hafa verið
skírðir. Það mun gleðja yður að heyra, að
15,000 manns hafa verið skírðir í Suður-Afríku
deildinni þessi síðastliðnu 5 ár.
Eg býst við að þegar vér sendum út slikar
skýrslur að sumir muni spyrja með sjálfum sér
hvort vér tökum fólk inn i söfnuðinn í hópatali.
Hvort vér kennum þeim nákvæmlega, og hvort
þeir séu reyndir eða prófaðir, Vita þeir hvað
þeir eru að gjöra? Standa þeir stöðugir þegnr
þeir þurfa að mæta ofsóknum? Halda þeir á-
fram að þroskast í kristilegri trú og reyndu
eftir að þeir hafa verið í söfnuðinum eitt eða
tvö ár? Það gleður mig að geta sagt yður að
þetta fólk er alveg eins áreiðanlegt, trúfast og
stöðugt í sannleikanum eins og hinir hvítu
söfnuðir vorir. í
Honum var hótað fangelsi.
Þetta ár (1935) Kom maður einn með hóp
af fólki sem hélt hvíldardaginn, til að vera á
samkomum vorum í Ruanda. Áður en hann
fór af stað sagði höfðinginn við hann: “Ef þú
ferð á samkomurnar til þessa fólks, þá set eg
þig í fangelsi upp á 5 ár.” Gamli maðurinn
rétti úr sér og sagði: “Eg ætla að fara á þess.
ar samkomur, þegar eg kem aftur getur þú sett
mig í fangelsi ef þú vilt, en þú getur ekki tekið
trúna á Jesúm Krist burt úr hjarta mínu.”
Slíkt svar sýnir að fagnaðarboðskapurinn
hrífur hjörtu þessa fólks alveg eins og það
hrífur lijörtu vor, sem ef til vill skiljum það
betur.
C. W. Bozarth sem stendur fyrir starfinu
í Congo rikinu segir: “Eg veit ekki hvernig
vér eigum að geta svarað allri þeirri beiðni,
sem send er inn til vor. Starfsmenn vorir,
sjálfboðaliðar unglingafélaganna og leikmenn
eru alt af að prédika, vér getum ekki aftrað
þeim.” Er það ekki einkennilegt. Safnaðar-
fólkið er svo áhugasamt, að ekki er hægt að
aftra því frá að prédika. Svo bætir hann við:
“Vér höfum ekki getað fjölgað starfsmönnum,
en samt hafa 2,000 manns bæst við á Biblíu-
lestrana, og ef vér teldum með alla, sem farnir
eru að halda hvíldardaginn, þá mundu það vera
önnur 2,000 i viðbót. Vér höfum hópa af fólki
hér og þar um alt héraðið Ruanda Urundi, sem
koma saman reglubundið á hverjum hvíldar-
degi. Fólk þetta heldur hvíldardaginn og hlýðir
Guðs orði eftir því sem það hefir þekkingu
til, oss dettur ekki i hug að reyna að telja hve
margir það eru. Eg veit að minsta kosti af 6
slikum söfnuðum. Þeir hafa lært fagnaðar-
erindið gegnum prédikun meðlima sjálfboða-
liðsins. Þegar vér gátum ekki sent þeim leið-
toga þá kusu þeir einn úr sínum hóp fyrir for-
mann og halda þannig áfram sem bezt þeit
geta.
“Eg sagði einu sinni við ungan mann, eftir
að hann hafði skýrt mér frá reynslu sinni:
"Hvers vegna fer þú út að prédika sem bezt
þú getur fyrir þessu fólki sem ekkert veit?
Þú fær enga borgun fyrir það. Hvers vegna
ertu að því?” Hann leit á mig, lagði höndina
á hjartað og sagði nokkuð, sem eg aldrei
gleymi: “Ó, kennari, ef þú aðeins vissir hvað
gleðiboðskapurinn hefir gjört fyrir mína vesælu
spiltu sál, þá gætir þú skilið hvers vegna eg
gjöri það. Mér er svo mikið áhugamál að
gleðiboðskapurinn gjöri það sama fyrir hjörtu
minnar þjóðar, sem hann hefir gjört fyrir mig,
svo mitt fólk einnig verði viðbúið að mæta
Jesú, þegar hann kemur í dýrð sinni.”
Beiðni um að senda kennara kemur úr öllum
áttum. Hverju eigum vér að svara öllum þess_
um bænum. Þeir biðja um lífsins brauð. Vér
höfum starfsmenn svo tugum skiftir, sem
stundað hafa nám á skólum vorum, og eru
reiðubúnir að fara hvert sem þeir eru sendir,
og nú er rétti tíminn. til að útbreiða og efla
starfið. Með Guðs hjálp getum vér gjört