Stjarnan - 01.02.1941, Side 6

14
STJARNAN
sé sýnd hlýðni aðeins að nokkru leyti.
Prestarnir í þetta skifti hlýddu aðeins að
nokkru leyti skipun Drottins og þeir
fórust. Þetta sýnir að Guð meðtekur ekki
með velþóknun að vér setjum eitthvað
annað í stað þess, sem hann hefir skipað.
Hið eina óhulta er að hlýða nákvæmlega
öllum skipunum hans.
Vér höfum mörg dæmi í Guðs orði um
nauðsyn þess að sýna skilyrðislausa hlýðni
við öll boðorð hans. Guð sendi Samúel
ineð boðskap til Sáls konungs um það að
gjöreyða Amalekítum. Sú þjóð var orðin
gjörspilt. Þeir höfðu sett sig upp á móti
Guði og voru alveg samvizkulausir, eins
og sjá má af meðferð þeirra á þeim sem
veikir eða lasburða voru meðal ísraels-
manna, er þeir voru á leiðinni frá Egypta-
landi til Palestínu. Frásögnin um grimd
þeirra er skráð, og þar með fylgir guðleg
skipun um að “Afmá nafn Amelekíta af
jörðunni, gleym því ekki.”
Framkvæmd dómsins yfir Amalekítum
hafði verið náðarsamlega frestað um 400
ár, en þeir höfðu ekki bætt ráð sitt, og
hefðu þeir haft tækifæri, mundu þeir hafa
eyðilagt Guðs þjóð og guðsdýrkun hennar.
Þegar Sál fékk þessa skipun, sagði
hann Amalekítum stríð á hendur. Hann
vissi, að þetta var skipun Guðs og að hann
sjálfur átti hvorki að öðlast heiður fyrir
sigurinn og hann átti heldur ekki að taka
neitt herfang af eignum óvinanna. Sál
vann fullkominn sigur, eins og vænta mátti
af því Guð sendi hann, en hann hlífði
Agag, konungi Amalekíta, og hinu bezta
af nautum og sauðfé þeirra, undir því yfir-
skyni, að hann ætlaði að fórna því Drotni.
En Guð sendi Samúel spámann með al-
varlegar ávítur til konungs fyrir vísvitandi
óhlýðni hans. Þegar Sál inætti Samúel
hrópaði hann: “Blessaður sért þú af
Drotni. Eg hefi framkvæmt boð Drott-
ins.” I. Sam. 15:13. Samúel spurði hlátt
áfram: “Hvaða sauðajarmur er það þá
sem ómar í eyrum inér og hvaða nauta-
öskur er það sem eg heyri? Sál svaraði:
Þeir komu með það frá Amalekítum, því
fólkið þyrmdi bestu sauðunum og nautun-
um, til þess að fórna þeim Guði þínum,
en hitt höfum vér bannfært.”
Samúel spámaður gaf lítið fyrir afsök-
un konungs og spurði með sorg og gremju:
“Hefir þá Drottinn eins mikla jióknun á
brennifórnum og sláturfórnum eins og á
hlýðni við boð sín? Nei. Hlýðni er betri
en fórn, gaumgæfni betri en feiti hrútanna.
Af því þú hefir hafnað skipun Drottins, þá
hefir hann o,g hafnað þér og svift þig kon-
ungdómi.” I. Sam. 15:22; 23.
Óhlýðni Sáls kostaði hann ríkið. Hvaða
guðsþjónustu sem framkvæmd er gagn-
stætt skipun Drottins er einkisvirði. Menn
sýna Guði fyrirlitning með slíkri þjónustu.
Tilgangurinn getur fyrir manna augum lit-
ið vel út, en Guð meðtekur ekki takmark
aða hlýðni við boðorð sín. Mönnum hefir
ekki verið gefið leyfi til að víkja í nokkru
frá kröfum Guðs. “Margur vegurinn virð-
ist greiðfær en endar þó á helslóðum.”
Orðskv. 14:12.
Menn geta verið ákafir og áhugasamir
með trúarbrögð sín en slík þjónusta er
ekki Guði velþóknanleg meðan maðurinn
heldur vísvitandi áfram að óhlýðnast einu
einasta boðorði Guðs. En með öll þessi
dæmi fyrir framan oss til viðvörunar er
það undravert hve margir feta í fótspor
hins óhlýðna konungs og kærulausu presta.
Guð hefir gefið oss sín 10 boðorð til að
breyta eftir. Þau eru prófið í hlýðni vorri
við hann. “Óttastu Guð og haltu hans
boðorð, því það á hver maður að gjöra.
Préd. 12:13. “Því þó einhver héldi alt
lögmálið, ef hann verður brotlegur í einu
boðorði, þá er hann orðinn sekur við þau
öll.” Jak. 2:10. “Sælir eru þeir sem
breyta eftir hans boðorðum, svo þeir nái
að komast að lifstrénu og megi inn ganga
um borgarhliðin inn í borgina. “Opinb.
22:14, Menn hafa ekkert leyfi til að breyta
Guðs boðorðum. “Verkin hans handa eru
sannleiki og réttindi. Réttsýn eru öll hans
boðorð. Þau eru óbifanleg um aldur og
eilífð, gjörð með sannleika og einlægni.”
Sálm. 111:7,8. Jesús sjálfur segir að auð-
veldara sé að himin og jörð forgangi,
heldur en að minsti titill eða bókstafur
lögmálsins líði undir lok. Matt. 5:17,18.
og Lúk. 16:17.
Mitt á meðal 10 boðorðanna stendur
hvíldardagsboðorðið (2. Mós. 20:8-11) til
ævarandi minningar um sköpunarverk
Guðs. Það skipar fyrir helgihald hins
sjöunda dags vikunnar, sem vér venjulega
nefnum laugardag. Hvílíkur fjöldi manna
lítilsvirðir þetta boðorð Guðs. Það boðorð
hefir vakið eftirtekt og umræður út um