Stjarnan - 01.03.1942, Qupperneq 5

STJARNAN
21
inannkynsins, sem vert er að nefna í
samanburði við Jesú sjálfviljugu fórn.
Hann lagði mikið á hættu til að opna veg
fyrir menn, svo öllum mætti standa til
boða fyrirgefning syndanna, svo hver sem
vildi gæti fengið ókeypis lífsins vatn. Vér
verðum að koma til hans sem einstakling-
ar, vér verður að meðtaka hann hver fyrir
sig. Kærleikur Guðs gat ekki meira gjört.
Guð neyðir ekki manninn, en hann laðar
og biður hverja sál: “Barn mitt, gef mér
hjarta þitt.” Til fjöldans sem gengur á
hinum breiða vegi hrópar hann: “Snúið
yður, snúið yður frá yðar vondu breytni,
hví viljið þér deyja.” Ez. 33:11. Hann
talar til skynseminnar: Hví viljið þér
deyja þegar þér getið öðlast líf? Hví viljið
þér vera þrælar syndarinnar þegar eg býð
yður frelsi? Hversvegna glataist þegar
Paradís stendur yður til boða?
Það þyngsta sem Jesús mætir er þegar
menn hafna kærleika hans, þegar ísrael
hafði hafnað honum, sem herra sínum,
grét hann yfir borginni og sagði: “Jerú-
salem, Jerúsalem, þú sem líflætur spá-
mennina og grýtir þá, sem til þín eru
sendir, hversu oft hefi eg viljað saman
safna börnum þínum, eins og þegar hænari
safnar saman ungum sínum undir vængi
sér, en þér hafið ekki viljað.” Matt. 23:37.
Auður alheimsins var gefinn svo mennirn-
ir mættu frelsast, en þegar þeirri frelsun
er hafnað, hryggir það konung himnanna.
ö, livað hann elskar okkur. Vér ættum
ekki að hika augnablik heldur tafarlaust
gefa honum lif vort og hjörtu vor. Að
neita honum um það lýsir hinu versta
vanþakklæti og sýnir skelfilegt kæruleysi.
Jesús er vor eina sáluhjálpar von. Það
er aðeins einn vegur til frelsunar. Jesús
er vegurinn. Að hafna honum er að glat-
ast. Að vera óákveðinn stofnar manni í
mestu hættu, því syndin þroskast á með-
an. Því lengur sem vér drögum á frest að
gefa líf vort, því harðara verður hjarta
vort, og vér heyrum þá ekki svo skýrt kall
andans. Meðan vér erum hikandi vitnum
vér á móti K,risti og hindrum aðra frá að
veita honum viðtökur.
Nú er sú æskilega líð.
Vér höfum táknmynd upp á hættu þá,
sem vér stofnum oss í með undandrætti
að koma til Jesú í reynslu gufuskipsins
“Centraí America.” Það var á leið frá
New York til San Francisco. Það var úti á
opnu hafi þegar vart varð við leka á skip-
inu. Þeir sendu út neyðarkall um hjálp,
og annað skip kom með hraða til að bjarga
fólkinu. Skipstjóri á björgunarskipinu
hrópaði: “Hvað er að?” “Skipið lekur,
við erum að isökkva, bíddu hjá okkur þar
til birtir af degi,” var honum svarað.
“Við skulum taka fólkið yfir á okkar
skip undir eins,” var svarað frá björgunar-
skipinu. Þetta var um nótt og skipstjór-
inn á “Central Anrerica” vildi ekki flytja
farþegana milli skipanna í myrkrinu, því
einhver þeirra gæti farist. Hann hélt að
skipið gæti flotið til morguns, svo hann
endurtók beiðni sína um að björgunar-
skipið vildi bíða hjá þeim til morguns.
Aftur hrópaði hinn skipstjórinn: “Það
er varanrinna að Játa nrig taka fólkið
strax.”
“Bíiddu hjá okkur til morguns,” var
ennþá kallað í lúðurinn. Eftir eina og
há'lfa klukkustund hurfu ljósin á leka
skipinu Þó enginn hávaði heyrðist hafði
það sokkið alt í einu og allir, senr á því
voru fórust Því var slegið á frest að
bjarga þeim.
Kæri lesari, ef Guðs andi talar til hjarta
þíns, þá hlýddu strax. Nú er sú æskilega
tíð. Ennþá er Guðs náð fram boðin. Eng-
inn þarf að glatast ef hann vill strax koma
til Jesú, því hann getur grelsað til hins
ýtrasta alila, senr koma til Guðs fyrir hann.
Hebr. 7:25. Vilt þú ekki nú segja með
sálmaskáldinu: “Frelsisins bikar vil eg
upplyfta og ákalla nafnið Drottins.” Sálm.
116:13. ' J. L. Tucker.
VEISTU ÞAÐ, að Guði tilheyrir einn
dollar af hverjum tíu, sem þú eignast,
hvort sem þér eru gefnir þeir eða þú vinn-
ur þér þá inn? Guð lofar þér blessun
sinni yfir starf þitt, ef þú ert honum
trúr í að borga tíund. Malakía 3:10.11.
Guð telur það pretti við sig eða rán
ef rnenn ekki borga honum tíunda hluta
af tekjum sínum. Hann ætlast til að það
fé sé notað til útbreiðslu fagnaðarerindis-
ins. 4. Mós. 18:23.24. 1. Kor. 9:13.14.
Eg þekki fólk, sem hefir trúlega borgað
tíund svo árum skiftir, það ber þann vitn-
isburð að Guð stendur við orð sín og veitir
þeim ríkulega blessun sína.