Stjarnan - 01.12.1942, Síða 7

103
STJARNAN
“Ég hefi beðið fyrir þér”
“Eg hefi beðið fyrir þér að þín trú
skyldi ekki þrotna.” Vesalings Pétur,
niðurbeygður af hjartasorg. Hve oft hafa
ekki þessi orð Krists komið í huga hans
á sorgartímanum eftir að hann hafði a£-
neitað meistara sínum. Hvílík skelfing
hlýtur að hafa gagntekið hjarta hans, er
hann áttaði sig á hvað hann hafði gjört.
Hefði hann aðeins gefið gaum að aðvörun
Krists, því hann hafði bent honum á
veikleika hans. Jesús hafði reynt að
forða honum frá þessari sorglegu revnslu.
“Símon, Símon,” hafði hann sagt, “Satan
vildi fá yður til að sælda yður eins og
hveiti, en eg hefi beðið fyrir þér að þín
trú ekki skyldi þrotna.” En Pétur fann
enga þörf fyrir bæn. “Reiðubúinn er eg
að fylgja þér, herra, í fangelsi og dauða,”
hafði hann öruggur sagt. Alveg eins og
hann vildi segja að Jesús skyldi ekki vera
áhyggjufullur sín vegna. “Mér er óhætt.
Eg mún aldrei yfirgefa þig.”
Jesús aðvaraði hann ennfremur' “Sann-
lega segi eg þér, Pétur, að þú munt
þrisvar hafa afneitað því, að þú þektir
mig áður en haninn gelur í dag.” Hvílík
fjarstæða hugsaði Pétur, það var eins og
Jesús bæri ekki traust til hans, en hann
gleymdi þessari aðvörun gegnum hina
sorglegu atburði kvöldsins. En þegar
haninn gól mundi hann alt í einu að
hann hafði afneitað Drotni sínum. Rétt
á þessu augnabliki leit Jesús á Pétur.
Augu þeirra mættust. Kærleikur og
meðaumkun lýsti sér 1 augnaráði Drottins.
Fullur sorgar og iðrunar gekk Pétur út
og grét beisklega. Eflaust hefir hið kær-
leiksríka fyrirgefandi augnatillit Jesú á-
samt orðum hans: “Eg hefi beðið fyrir
þér,” varðveitt Pétur frá örvæntingu.
Þessi orð héldu honum uppi gegnum
skelfingarstundirnar, sem hann leið slíka
sálarkvöl. Þessi orð voru vonarstjarna
hans, sem sameinaði hann aftur lærisvein-
um Krists.
Yera má þú sért líka niðurbrotinn af
sorg yfir syndum þínum og óskir að
Jesús hefði líka beðið fyrir þér, svo þú
gætir haft von. Jesús hefir beðið fyrir
þér. í bæn hans, sem þú getur lesið í
Jóh. 17. kapítula, þar bað hann fyrir öll-
um lærisveinum sínum: “Eg bið ekki
einungis fyrir þessum, heldur og fyrir
þeim, sem trúa munu á mig fyrir þeirra
orð.” Vers. 20. Ef þú trúir á Jesúm, þá
ert þú innifalinn í þeirri bæn. Alt sem
hann bað fyrir sína lærisveina bað hann
fyrir þig. “Heilagi faðir, varðveit þá í
þínu nafni, sem þú gafst mér.” “Ekki
bið eg að þú takir þá úr heiminum, heldur
að þú verndir þá fyrir illu. Hvað gat
hann beðið um meir en að þeir væru
varðveittir frá illu, og “að þeir hafi í
sjálfum sér minn fögnuð fullkominn.”
Jesús sagði líka við Pétur: “Þegar þú
seinna sér að þér þá styrk þú bræður
þína.” Þú mátt ekki láta endurminning
umliðinna synda veikla von þína. Þær
eru fyrirgefnar. Lifðu fyrir framtíðina.
Vertu hughraustur. Styrk þá sem veikir
eru. Hughreystu aðra. Þegar freistingar
og efi ráðast á þig, þá minstu orða Jesú:
“Eg hefi beðið fyrir þér að þín trú ekki
þrotni.” “Eg hefi beðið fyrir þér.”
E. A. Read.
Segðu sannleikann
Jackson Keith var kófsveittur þegar
hann kom út úr skrifstofu húsbónda síns.
“Skammaði hann þig?” spurði einn af
búðarsveinum. Jackson hneigði höfuð
sitt til samþykkis. “Hvað sagðir þú hon-
um?” spurði pilturinn aftur?” “Eg sagði
honum sannleikann, það var alt sem eg
gat gjört.”
“Ef það hefði verið eg þá hefði eg búið
til sögu, til að segja honum. Alt er betra
en að vera rekinn úr vinnunni. Eg býst
við hann reki þig. Hann gjörir það vana-
lega, ef honum líkar ekki við þá, sem
vinna hjá honum.”
En húsbóndinn rak ekki Jackson. Það
sem fyrir hafði komið var þetta: Jack-
son var sendur í einhverjum erindum
ofan í bæ. Hann sá drengi, sem hann
þekti vera að leika sér. Hann staðnæmd-
ist augnablik til að horfa á þá, svo var
honum boðið að leika aðeins mínútu.
Hann gjörði það, en rétt í þessu gekk hús-
bóndi hans fram hjá og sá hann. Þegar
Jackson kom til baka kallaði húsbóndinn
á hann inn á skrifstofu sína. Jackson
sagði sannleikann afdráttarlaust. Hús-
bóndi hans ávítaði hann harðlega en hon-