Stjarnan - 01.01.1947, Qupperneq 2

Stjarnan - 01.01.1947, Qupperneq 2
2 STJARNAN “Verið því vakandi” Mannsins sonur mun koma þegar þér sízt isetlið.” Matt. 24:44. Hinir mikilvæg- ustu atlburðir í allri mannkynssögunni eru þrjár heimsóknir Guðs Sonar til jarðarinn- ar. Alt annað er lítilvægt í samanburði við það. Konungsríki heíjast og falla, stórstríð eiga sér stað miili þjóðanna, en þetta eru smáatriði, ndkkurs konar vegamerki, sem benda til þess tíma er konungur dýrðarinn- an mun birtast. Miðpunktur allra hinna markverðustu spádóma er annaðhvort fyrsta, önnur eða þriðja koma Krists til jarðarinnar. Mark- mið þeirra að benda á einn eða annan af þessum atburðum. Ástæðan fyrir þessu er sú, að alt frelsunar áformið er innifalið í því hvað Guð fyrir Jesúm Krist fram- kvæmir til frelsunar föllnu mannkyni. Þegar Jesús kom í fyrsta sinn, þá bom hann til að líða fyrir vorar syndir. Hann yfirgaf dýrð himinsins og íklæddist vom hoidi svo Ihann gæti frelsað oss. Hann kom sem staðgöngumaður syndarans, til að bera byrði hans, iíða hegninguna fyrir synd hans og frelsa hann frá eilífum dauða. “Hann bar vor sár, lagði á sig vor harm- kvæli. . . . Hann var vegna vorra mis- gjörða særður og fyrir vorra synda sakir iemstraður. Hegningin lá á honum svo vér ihefðum frið, og fyrir hans benjar urð- um vér heilbrigðir. Vér fórum állir villir vega sem sauðir, hver vor stefndi sína leið, þó lagði Drottinn á hann syndir vor allra.” Jes. 53:4-6. Tilgangur Jesú með fyrstu komu hans í heiminn var að kaupa oss endurlausn með sínu blóði. Maðurinn var vonlaus og glat- aður og gat efckert gjört til að hjálpa sér sjálfur. Ef hann átti að geta freisast, þá varð sú frelsun að koma frá einhverjum, sem Ihonum var voidugri. Jesús kom til að frelsa hann. Enginn annar var fær um það. Hefði Jesús ekki yfirgefið dýrð him- insins og komið sem staðgöngumaður synd- arans, þá befði alt mannkynið glatast, Líf Jesú á jörðunni og dauði hans á krossinum gjörði frelsun mögulega fyrir alla, sem vildu meðtáka og trúa á hann. Hann leið dauðann fyrir alla. Hann dó fyrir þig og mig. Hinn stærsti syndari getur öðlast fyrirgefning, frið og frelsi fyrir hann. Blóð hans hreinsar frá ailri synd þá sem til hans koma og á hann trúa. Fað- irinn sendi Soninn, sem er trúfastur i orð- um og máttugur að hjálpa. “Þess vegna getur hann líka ætíð frelsað þá, þar hann æ lifir til að tala þeirra máli.” En fyrsta koma Krists er ekki nóg til að veita fullkomna frelsun. Það sem hann afrékaði þá var að gjöra mögulegt fyrir oss að fá fyrirgefningu synda vorra og náð ti.l að hfa róttiátu Mfi fyrir kraft síns anda, sem hann daglega veitir þeim, sem fylgja honum af einlægu hjarta. En hann tók oss ókki burt úr þessurn spilta heimi, og losaði obkur ekki við freistingar og erfið- leika. Hann frelsaði börn sín heldur ekki frá líkamlegum dauða. Þegar Jesús sté til himins eftir veru sína hér s'kildi hann lærisveina sína eftir. Þeir Ihefðu gjarnan viljað fara með honum, en hann sagði: “Þangað sem eg fer, getið þér ekki fylgt mér nú, en seinna meir munuð þér fylgja mér.” Þeir áttu að vera r heiminum en varðveitast frá spillingu heimsins. Guðs börn verða enruþá að neyta síns brauðs í sveita síns andlitis í þessum heimi, sem bölvunin hvílir ýfir. Ennþá þjást þau af sjúkdómi, sorg og dauða. Miljónir þeirra sofa í duftinu og bíða þess að lífgjafinn kalli þá fram úr gröfum sínum. Börn Guðs í íheiminum mæta allskonar erfiðleikum og ofsóknum frá óvinum Guðs. Eins og Jesús sagði þeim fyrdr eru þeir ennþá hataðir af öllum mönnum fyrir hans nafns sákir. Eins og Abráham eru þeir gestir og útlendingar í landi, sem -ékki er þeirra eigið. Frelsun þeirra er ekki fullkomnuð ennþá. Það er þegar Jesús ’kemur í annað sinn, að hann fullkomnar frelsun síns fólks. Hann sagði við lærisveina sína: “Eg fer burt að tilbúa yður stað og þegar eg er burt fardnn og hefi tilbúið yður stað, þá mun eg koma aftur og taka yð-ur til mín, svo að þér séuð þar sem eg er. Jóih. 14:2.3. Loforðið er, að allir, sem dánir eru í trú á Krist muni rlísa upp og allir 'hinir frels- uðu verða hrifnir til skýja til að mæta Jesú í lcxftinu, lausir við alla mæðu jarð- lífsins, synd og syndara. Engin merki syndarinnar loða lengur við líkama þeirra. Öllum ihinum frelsuðu verður veittur ó-

x

Stjarnan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stjarnan
https://timarit.is/publication/1304

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.