Stjarnan - 01.08.1947, Qupperneq 2

66
STJARNAN
sté upp af henni. Fljótin höfðu aldrei flóð
yfir bakka sína heldur runnið til sjáfar. En
þessir menn athuguðu ekki vald hans sem
stjórnar vötnunum og segir: “Hingað og
ekki lengra.”
Tíminn leið og ekki sást nein breyting á
náttúrulögunum. Þeir sem áður voru hálf-
hræddir urðu nú rólegir . . . Þeir héldu á-
fram skemtunum sínum og veisluhöldum,
þeir átu, drukku, plöntuðu og bygðu í von
um að njóta góðs af starfi sínu í framtíðin-
ni, og gengu æ lengra og lengra áfram í
guðleysinu, en gáfu engan gaum að skipun-
um Guðs, þeir óttuðust hann ekki.
Guð skipaði Nóa: “Gakka þú og alt þitt
hús í örkina, því eg hefi séð þig réttlátan
fyrir minni augsýn á þessari öld.” Menn
höfðu hafnað aðvörunum Nóa, en áhrif og
eftirdæmi hans varð til. blessunar fyrir
börn hans. Sem endurgjald fyrir guðrækni
og trúmensku Nóa freslaði Guð alt heim-
ilisfólk hans. Það er uppörfun fyrir foreld-
ra að reynast Guði trú.
Athugum nú lærdóm þann er Jesús
bendir á í sambandi við endurkomu hans:
“Eins og dagar Nóa voru eins mun tilkoma
mannsins Sonar verða, því eins og menn
fyrir flóðið héldu sig vel að mat og drykk,
karlar og konur fiftust alt til þess dags þeg-
ar Nói gekk í örkina og vissu ekki fyr af en
flóðið kom og tók þá alla. Eins mun verða
tilkoma mannsins Sonar.” Matt. 24:37-39.
“Fyrir flóðið sendi Guð Nóa til að vara
fólkið við því sem verða mundi svo það
gæti yðrast og umflúið eyðileggingu. Þegar
endurkoma Krists nálgast þá sendir Guð
þjóna sína til að aðvara fólkið svo það geti
'búið sig undir þennan mikilvæga atburð.
Fjöldinn hefir lifað í yfirtroðslu Guðs boð-
orða. Nú kallar hann þá af náð sinni til að
snúa sér og hlýða hans heilögu boðum. Allir
er vilja'yðrast synda sinna og snúa sér frá
þeim í lifandi trú á Krist öðlast fyrirgefn-
ingu syndanna. Mörgum finst það kosti of
mikla sjálfsafneitun að skilja við syndina.
Af því líf þeirra er ekki í samræmi við
Guðs heilaga lögmál þá hafna þeir aðvör-
unum hans og kannast ekki við gildi hans
boðorða.”
Þegar fólkið fyrir flóðið nálgaðist enda
náðartíma síns skemti það sér sem best.
Hinir helstu meðal þeirra reyndu að fylla
hugafólksins skemtanafýsn svo hinar
alvarlegu aðvaranir Nóa skyldu ekki
trufla rósemi þeirra. Er ekki þessu eins
háttað á vorum dögum? Meðan þjónar
Drottins aðvara menn um að endir allra
hluta sé í nánd. þá er fjöldin niðursokkinn í
skemtanir. Það er sífelt eitthvað sem hríf-
ur hugi manna og hindrar þá frá að gefa
gaum að þeim sannleika, sem einn getur
frelsað þá frá hinni komandi eyðileggingu.
Ennfremur gefur Jesús alvarlega aðvör-
un er hann segir: “En ef ótrúr þjón segir í
hjarta sínu það mun dragast að herra minn
komi og tekur síðan að berja á samþjónum
sínum og hafa samneyti við ofdrykkju-
menn, þá mun húsbóndi hans koma þegar
hann varir sem minst, og á þeirri stundu er
hann ætlaði sist.”
Ótrúi þjónninn hugsar með sér: “Það
mun dragast að herra minn komi!” Hann
efast ekki um að hann muni koma. Hann
gjörir ekki gys að endurkomu kenningun-
ni. Bæði í hjarta sínu og í allri framkomu
sinni heldur hann því fram að það muni
dragast að herra hans komi, á þann hátt
kemur hann öðrum til að sleppa þeirri
sannfæringu að Jesús komi skjótt. Áhrif
hans leiða aðra til kæruleysis og undan-
dráttar með það eina nauðsynlega. Þeir
halda áfram að fylgja heimsins siðum.
Jarðnesk áhugamál fylla huga þeirra. Hinn
ótrúi þjón tekur að berja á samþjónum sín-
um, hann ásakar og talar illa um þá, sem
eru Drotni trúir. Þetta er hættulegt ástand.
Með hinum heimslega sinnuðu félögum
sínum festist hann í snörunni. “Húsbóndi
þess þjóns mun koma . . . á þeirri stundu
er hann ætlaði síst og láta hann sæta hörð-
um refsingum og gjöra hlut hans jafnan
hræsnurum.”
“Ef þú vakir ekki mun eg koma yfir þig
eins og þjófur.” Endurkoma Krists mun
koma óvörum yfir hina fölsku kennara.
Þeir segja: “Friður og öllu óhætt.” Eins og
prestarnir og kennararnir á undan eyði-
leggingu Jerúsalemsborgar vænta þeir að
kirkjan muni njóta upphefðar og velmeg-
unar. En hvað segir Guðs orð? “Þá mun
snögg eyðilegging koma yfir þá.” Yfir alla
sem á jörðu búa, þá sem lifa heiminum,
mun dagur Drottins koma sem þjófur á
nóttu.
“Heimurinn er fullur af uppreisn, óstjórn
og guðlausum skemtunum, hann sefur í