Stjarnan - 01.10.1948, Blaðsíða 2

74
STJARNAN
stöðu vorri gagnvart skipunum Guðs. Þeg-
ar vér höfum sama hugarfar sem var í
Jesú Kristi þá fáum vér lifandi löngun til
að gjöra Föðursins vilja. Á þann hátt verð-
ur hlýðnin gleðiefni og skyldan einka-
réttindi. Ernesi Lloyd
Spádómurinn
opinberar framtíðina
VII KAPÍTULI
“Sá Guð er á himnum sem opinberar
leynda hluti, og hann gerir kunnugt
það sem verða mun á hinum síðustu
dögum.” Dan. 2:28.
Þeim lesendum sem orðið hafa fyrir
vonbrigðum, eða sem hafa aðra skoðun,
þar sem því er haldið fram að allar mann-
legar tilraunir til að stofna alþjóðastjórn
muni mishepnast, þeim vil benda á hvað
ritað er um þetta efni í hinum miklu spá-
dómum Biblíunnar.
Þessir spádómar sem skráðir voru fyrir
mörgum öldum, eru undursamlegir. Þeir
segja fyrir hina sögulegu viðburði svo ná-
kvæmt og greinilega að ekki er hægt annað
en verða samdóma spásagnamönnunum á
Egyptalandi sem sögðu: “Þetta er Guðs
fingur.” 2. Mós. 8:19. Þ>að eitt er víst að í
engum bókmentum, ýngri né e 1 d r i er
mögulegt að finna eins glögglega lýst fram-
tíðarviðburðunum. Eins og geislandi Ijós-
vaki lýsa þessir undraverðu spádómar út
yfir myrkri skygða framtíðina svo öldum
skiftir, sýnandi í björtu ljósi það sem ske
skyldi um allan aldur. Með því að athuga
þessa spádóma geta menn séð og skilið
atburði sögunnar öld fram af öld, þar sem
eitt stórveldið kemur á eftir öðru og berst
um völdin þangað til það nær hámarki
sínu og hrynur.
Flestir þessara spádóma hafa þegar að
mestu leiti komið fram. Það er auðvelt að
Ijera þá saman við söguna og sjá hvernig
þeir eru nákvæmlega uppfyltir. Hver sem
reynir þennan samanburð hlýtur að fyllast
undrun og aðdáun og komast á sömu skoð-
un og Pétur þegar hann sagði: “Því að
aldrei var nokkur spádómur borinn fram
að vilja manns, heldur töluðu menn frá
Guði, knúðir af heilögum anda.” 2 Pét. 1:21.
Ef til vill er spádómurinn hjá Daníel
merkilegastur þeirra allra og oftar er í
hann vitnað en nokkurn annan spádóm
þótt allir séu þeir innblásnir. Hann er í
Dan. öðrum kapítula. Þar í einum fimm
versum er lýsing á stórveldum heimsins
frá Babýlon alt til vorra daga og lengur.
Það er eins og verið sé að lesa eigin-
handar rit drottins um vöxt og hrun þjóð-
anna; þangað til sá tími kemur að hann
tekur stjórnina í hendur sér. Með þessar
óviðjafnanlegu upplýsingar fyrir augum
fáum vér svör við þúsundum spurninga,
sem ekki var mögulegt að ávara áður. Það
er eins og fortíðin, nútíðin og framtíðin
verði opin bók fyrir augum vorum. Þessi
miklu sögulegu spádómsvers hljóða þannig:
“Þú horfðir fram fyrir þig, konungur,
og stóð þar líkneski mikið. Líkneski þetta
var stórt og yfirtaks ljómandi. Það stóð
frammi fyrir þér og var ógurlegt ásýndum:
Höfuð líknesis þessa var af skíru gulli,
brjóstið og armleggirnir úr silfri, kviður-
inn og lendarnar úr eiri leggirnir af járni,
fæturnir sums kostar af járni, sums kost-
ar af leiri. þú horfðir á það þar til steinn
nokkur losnaði án þess að manns hönd
nokkur kæmi við hann. Hann lenti á fót-
um líkneskisins, sem voru af járni og leir
og molaði þá. Þá muldist sundur í sama
bili járnið, leirinn, eirinn, silfrið og gullið
og varð eins og sáðir á sumarláfa, vindur-
inn feykti því burt svo þess sá engan stað.
'En steinninn sem lenti á líkneskinu varð
að stóru fjalli og tók yfir alla jörðina.”
Dan. 2:31-35.
Sá sem talaði þessi orð var Daníel, ungur
hebreskur fangi við hirðina í Babýlon.
Konungurinn sem átt er við var hinn
voldugi Nebúkadnezar stjórnandi hins
mikla stórveldis. Þetta skeði hér um bil
603 fyrir Krist. Kringumstæður þær sem
knúðu fram lýsinguna á líkneskinu og af-
drifum þess voru þessar: Eina nótt dreymdi
Nebúkadnezar draum einmitt um líkneski
svipað þessu, en þegar hann vaknaði um
morguninn hafði hann alveg gleymt um
hvað draumurinn var, en fanst hann hlyti
að vera þýðing^r mikill. Hann reyndi að
ryfja upp draummn en árangurslaust. Þetta
gramdist honum. Hann lét kalla fyrir
sig ráðgjafa sína og alla vísindamenn-
ina í Babýlon til að segja honum drauminn
og þýðingu hans, en þeir gátu það ekki, af
þessu reiddist hann svo að hann gaf út
skipun um að lífláta þá, þegar hér var
komið hafði Daníel leitað Guðs og beðið