Stjarnan - 01.12.1950, Qupperneq 5

STJARNAN
93
veröldinni og upprisunni frá dauðum,
kvænast hvorki né giftast, þeir geta og
als ekki framar dáið, því að þeir eru engl-
um jafnir og þeir eru Guðs synir, þar sem
þeir eru synir upprisunnar.“
Hvað eru englarnir kallaðir: „Um engl-
ana segir hann? Hann sem gjörir vinda að
englum sínum og eldsloga að þjónum sín-
um.“ Hebr. 1:7. Nú skulum vér fletta upp
í 1 Kor. 15:45; og sjá mismuninn milli hins
fyrsta og annars Adams: „Þannig er ritað:
Hinn fyrsti maður Adam varð að lifandi
sál, hinn síðari Adam að lífgandi anda.“
Hinn síðari Adam er Kristur.
Nú kemur spurningin: Er núverandi
líkami vor náttúrlegur eða andlegur? Það
svar er öllum ljóst. En lesum nú næsta
vers. „En hið andlega kemur ekki fyrst
heldur hið náttúrlega, því næst hið and-
lega.“ Þetta verður skýrt er vér lesum
44. vers. „Sáð er náttúrlegum líkama en
upp rís andlegur líkami.“ Með öðrum orð-
um, maðurinn hefir ekki ennþá ódauðleika
eins og englarnir, nema það sem hann hef-
ir hann í Kristi fyrir trúna, en hann mun
Öðlast ódauðleikann í upprisu réttlátra.
Þá verður honum veittur ódauðleiki ef
hann hér í lífi meðtók frelsarann, og þá
mun hann aldrei framar deyja. Því þeir
eru englum jafnir.
Eilíft líf fyrir oss er komið undir upp-
risunni, og vér erum vissir um upprisu
af því Jesús reis upp. „Því ef dauðir rísa
ekki upp er Kristur ekki heldur upprisinn,
en ef Kristur er ekki upprisinn, þá er trú
yðar fánýt. Þér eruð þá enn í syndum yðar
og jafnframt einnig þeir glataðir, sem
sofnaðir eru í trú á Krist . . . En nú er
Kristur upprisinn frá dauðum, sem frum-
gróði þeirra sem sofnaðir eru.“ 1 Kor.
15:16-20.
Þeir sem sofnaðir eru í Kristi eru ekki
giataðir. Upprisa þeirra er eins áreiðanleg
eins og þó þeir væru þegar upprisnir. Því
Guðs loforð bregðast ekki.
Sadúsear trúðu ekki á upprisuna. En
Jesús sannfærði þá um hana. Lúk. 20:36-37.
„Þeir geta als ekki framar dáið, því þeir
eru englum jafnir og þeir eru Guðs synír
þar sem þeir eru synir upprisunnar. En
að dauðir upprisi það hefir jafnvel Móse
sýnt, þar sem talað er um þyrnirunninn,
er hann kallar Drottinn, Guð Abrahams,
Guð ísaks, og Guð Jakobs.“ Því þeir
mundu rísa upp og vitandi það þá munu
þeir lifa Guði. Páll postuli talar um Guð
ftsem lífgar hina dauðu og kallar það sem
ekki er til eins og það væri til.“ Róm. 4:7.
Orð Krists í Jóh. 3:16 eru ákveðin við-
víkjandi hinu eilífa lífi. „Því svo elskaði
Guð heiminn að hann gaf sinn eingetinn
Son, til þess hver sem á hann trúir ekki
glatist heldur hafi eilíft líf.“
Guð hefir lofað þeim eilífu lífi, sem
trúa á Soninn. En þetta eilífa líf er í Kristi.
Aðskilinn frá honum getur enginn haft
eilíft líf. „Því sá sem hefir Soninn hefir
hefir lífið, sá sem ekki hefir Guðs Son
hefur ekki lífið.“ 1 Jóh. 5:12.
„Sá sem trúir á Soninn hefir eilíft líf,
en sá sem óhlýðnast syninum skal ekki
sjá lífið heldur varir reiði Guðs yfir hon-
um.“ Jóh. 3:36.
Það er aðeins einn vegur til að frelsast
frá reiðinni, það er skýrt tekið fram í Róm.
5:9. „Miklu fremur munum vér þá nú
léttlættir fyrir blóð hans, frelsaðir verða
frá reiðinni fyrir hann.“ Þegar vér fyrir
trúna verðum réttlættir fyrir blóð Krists,
þá nær það til vor sem stendur í Kól. 3:3-4.
„Því að þér eruð dánir, en líf yðar er fólg-
ið með kristi í Guði. Þegar kristur vort
líf opinberast, þá munuð þér og ásamt hon-
um í dýrð opinberast."
Eilíft líf fyrir oss er komið undir Kristi,
„sem er vort líf.“ Án hans höfum vér ekki
ódauðleika eða eilíft líf. Vér lesum í 2
Tím. 1:10. „En hefir nú birst við opinberun
Freslara vors, Jesú Krists, sem dauðann
afmáði, en leiddi í ljós líf og óforgengileg-
leika með fagnaðar erindinu.“
Trúum vér fagnaðar erindinu? Það er
gleðiboðskapurinn um, að „eilíft líf er náð-
argjöf Guðs í Jesú Kristi Drotni vorum.“
Róm. 6:23. Vér höfum ekki eilíft líf af
náttúrunni til. Takið eftir. Það er Guðs
gjöf, eins og Páll postuli segir oss í Róm.
2:7. „Þeim sem með staðfestu í góðu verki
. . . leita ódauðleika,“ verður gefið eilíft
líf. Maður þarf ekki að leita eftir því sem
hann hefur. Látum oss því í trú leita ó-
dauðleika sem er Guðs gjöf í Jesú Kristi.
Hvenær munum vér öðlást þessa gjöf?
Svarið finst í 1 Kor. 15:51-52. „Sjá, ég segi
yður leyndardóm, vér munum ekki aliir
sofna, en allir munum vér umbreytast í
emni svipan, á einu augabragði, við hinn
síðasta lúður, því að lúðurinn mun gjalla,