Stjarnan - 01.01.1954, Page 2

2
STJARNAN
Mál þitt fyrir rétti
Varla mun vera nokkur annar spá-
dómur Biblíunnar, sem menn gefa minni
gaum heldur en spádóminum viðvíkjandi
dómsdegi. Það er sitthvað að minnast at-
vika og erfiðleika, sem koma fyrir á
mannsaldrinum, frá æsku til elli, eða líta
á hvert sérstakt atvik með tilliti til þess, að
það hefir beinlínis áhrif á eilífðarkjör
mannsins þegar Guð „leiðir alt fyrir dóm-
inn, með öllu sem hulið er, hvort sem það
er gott eða ilt“.
Hver einasti atburður í lífi Jesú hefir
ómetanlegt gildi fyrir manninn. Hugsið
yður, hann er fæddur af meyju, án mann-
legs tilverknaðar. Hann er Guð og maður.
Hvernig getum vér skilið hin undraverðu
kraftaverk, sem Jesús framkvæmdi, nema
fyrir það að hann hafði guðdómlegan
kraft. Hver getur gripið leyndardóm
endurlausnarinnar fyrir dauða hans, eða
útmálað slíkt miskunnar- og kærleiksverk.
Dauðinn gat ekki haldið Jesú í greip-
um sínum. Hann reis upp sigri hrósandi á
fyrsta degi vikunnar til að boða og bjóða
öllum mönnum alstaðar fullkomna frels-
un. Sáluhjálp manna var ekki lengur
bygð á framtíðarvon og trú. Fórnin var
þegar framborin og frelsunarvegurinn
opinn fyrir alla, sem vildu meðtaka frels-
arann og fylgja honum. (Róm. 5:10.—11.).
„Vér höfum þann æðsta prest, er situr
hægra megin við hásæti hins alvalda á
himnum.“ Hebr. 8:1.
Vér getum aldrei of oft minst á dýrð
og dásemd upprisunnar, vér getum heldur
ekki skilið leyndardóm uppstigningar hans
eftir 40 daga til að birtast fyrir Guðs aug-
liti sem æðstiprestur og talsmaður vor.
Frásögnin um sáluhjálp vora verður
ekki fullsögð, þótt vér rifjum upp hmn
rannsakandi dóm og starf Krists sem vor
æðsti prestur. Endurlausnarverkinu er
ekki lokið fyr en Jesús kemur í skýjunum
til að saman safna sínum útvöldu til að
gefa þeim ríkið með sér. „Þannig er og
Kristur eitt sinn fórnfærður til þess að
burttaka margra syndir, en í annað sinn
mun hann birtast án þess að vera synda-
fórn, öllum sem hans vænta til frelsunar.
Hebr. 9:28.
Oss er kent í Ritningunni að nafn
hvers einasta manns kemur upp til rann-
sóknar frammi fyrir hinum mikla dómara.
Þar verður úrskurður gefinn, hvort hann
dæmist sekur eða verði meðtekinn inn í
Guðs eilífa dýrðarríki.
Rannsóknardómurinn hlýtur að fara
fram áður en Jesús kemur í skýjunum.
Þessi dómur ákveður eilífðarkjör allra
manna. „Allir hljótum vér að birtast fyrir
Krists dómstóli, svo að sérhver úr býtum
beri það sem hann hefir aðhafst í líkams
lífi, hvort sem það hefir verið gott eða ilt“.
Það er því ekkert efamál, að hver ein-
staklingur verður að mæta fyrir Krists
dómstóli. Menn á öllum öldum þektu
þennan sannleika, bæði í Nýja og Gamla
Testamentinu. Þegar Páll postuli hvatti
Athenumenn til að yfirgefa skurðgoð en
snúa sér til hins lifandi sanna Guðs, þá
ísagði hann: „Því hann hefir fastsett dag, á
hverjum hann ætlar að dæma heims-
bygðina með réttvísi af manni, er hann
hefir þar til kjörið, og gaf öllum fullvissu
um það með því að reisa hann frá dauð-
um“. Post. 17:31.
1 Préd. 12:14. segir hinn vitri: „Því Guð
mun leiða alla hluti fyrir dóminn, yfir
öllu sem er hulið, hvort sem það er gott
eða ilt“. Hve nauðsynlegt er það því, að
vér séum varkárir í öllu, smáu og stóru,
að laga líf vort eftir kenningu og dæmi
Krists, svo vér séum öruggir þegar nafn
vort er kallað fram fyrir hinn mikla alls-
herjar dómstól.
Daníel spámanni var gefin dýrðleg sýn.
Hann segir svo frá: „Nú sá ég að stólar
voru settir fram og hinn Gamli settist
niður; hans klæði voru hvít sem snjór og
hans höfuðhár sem hrein ull, hans hásæti
var eldslogi og hjólin undir því eldur
brennandi. Fram undan honum gekk út
fljótandi eldstraumur, honum þjónuðu
þúsundir þúsunda, og frammi fyrir honum
stóðu 10 þúsundir 10 þúsunda, dómend-
urnir settust niður og bókunum var flett
upp. í þeim sjónum, sem fyrir mig bar
um nóttina, sá ég, að einhver kom í skýj-
um himins líkur mannsins syni, hann kom
þangað sem hinn Gamli var fyrir og var
leiddur fram fyrir hann. Honum var gefið
vald, heiður og ríki, svo að honum skyldu
þjóna allar þjóðir og allir lýðir, hverrar
tungu sem væri; hans vald var eilíft vald,