Stjarnan - 01.09.1956, Síða 2

66
STJARNAN
út að fiska. Um eftirmiðdaginn kom hann
heim, klifraðist upp í heyloftið og smíðaði
fallegan, lítinn bát, sem hann ætlaði að
gefa föður sínum. Um kvöldið gaf hann
föður sínum bátinn, en af því hvernig
drengurinn hagaði sér, þá grunaði föður
hans að eitthvað væri rangt. Þegar hann
frétti að Tommy hefði svikist um að fara
í skólann, þá vildi hann ekki eiga bátinn,
því hann var til minningar um óhlýðni
drengsins.
Hversu mikinn áhuga sem vér sýnum í
því að hlýða manna boðum, eða vorum
eigin hugmyndum í gagnstæði við Guðs
boð, þá verður það aldrei Guði þóknan-
legt.
Kærleikur sýndur í verki
„Hvað á ég að gjöra til að eignast eilíft
líf?“ spurði ríki, ungi maðurinn. Jesús
svaraði ákveðið: „Ef þú vilt inn ganga til
lífsins, þá haltu boðorðin, kom síðan og
fylg mér.“ Matt. 19:17.—21. Hér er í fæst-
um orðum bent á veginn til sáluhjálpar.
1. Haltu boðorðin. 2. Fylg þú Jesú í öllu.
Jesús gefur oss kraftinn til að halda
boðorð hans. „Ég megna alt fyrir Krist,
sem mig styrkan gjörir.“ Fil. 4:13.
Kraffurinn til framkvæmda fylgir skipun
Jesús fyrir þá, sem hlýða honum.
Vér ættum að læra Guðs boðorð utan-
bókar og laga líf vort eftir þeim. Að kann-
ast við það, að Guðs lögmál sé gott og það
opinberi vilja hans, nægir ekki. Vér verð-
um að hlýða því. „Ekki orðsins heyrendur,
heldur þess gjörendur munu réttlættir
verða.“
Biblíukenningin um hlýðni við öll Guðs
boðorð, þar á meðal hvíldardagsboðorðið,
hmmtar af oss áríðandi ákvörðun. Hjá því
verður ekki komist. Það er ekki aðeins
spurningin um, hvort vér hvílumst á laug-
ardag eða sunnudag, heldur hitt, hvort vér
hlýðum Jesú og fylgjum honum, eða fylgj-
um mannasetningum í helgihaldi voru. „í
því sýnir sig elskan til Guðs að vér höld-
um hans boðorð, og hans boðorð eru ekki
þung.“ 1. Jóh. 5:3. Vér sýnum elsku vora
til Krists með því að halda heilagan þann
dag, sem hann blessaði og helgaði.
Efiir ivö ár
Maður nokkur, sem vann á járnbraut
sannfærðist um hve nauðsynlegt það er
að hlýða öllum Guðs boðorðum, en hans
var freistað til að bíða þar til hann væri
lagður af og fengi eftirlaun. Þá hefði hann
áhyggjulausa framtíð. Þá yrði hann ör-
uggur hvað sem fyrir kæmi. „Það eru að-
eins tvö ár þangað til ég kemst á eftirlaun.
Þá get ég gjört sem mér sýnist og hef
enga erfiðleika með að halda öll boðorðin.
Já, ég kem með eftir tvö ár.“
Guð segir: „Hrósaðu þér ekki af degin-
um á morgun, því þú veizt ekki, hvað
dagurinn kann að koma með.“ Orðskv. 27:1.
Manninum var bent á þetta og sagt hann
væri að tefla upp á óvissuna, en hann sagði:
„Ég ætla að eiga það á hættu.“ Hann gjörði
það og tapaði. Hann dó eftir eitt ár, það
var ári áður en hann bjóst við að fá eftir-
launin.
Jesús kallaði á Pétur að fylgja sér, og
strax yfirgaf hann alt og fylgdi honum.
Það var fullkomin, skilyrðislaus hlýðni.
Matteus gjörði eins, hann yfirgaf alt og
fylgdi Jesú. Þessir menn hlýddu strax,
þegar Jesús kallaði þá. „Nú er sú æski-
lega tíð, nú er dagur hjálpræðisins."
•2. Kor. 6:2.
Til hægri eða vinstri
D. L. Moody talaði einu sinni að kvöldi
dags við ungan mann, sem ætlaði að gista
hjá honum um nóttina. Samtalið var um
kenningar Biblíunnar og trú á Jesúm
Krist. Moody reyndi að fá hann til að
meðtaka Jesúm og játa trú á hann. Ungi
maðurinn sagði: „Ég skal hugsa mig um,
það liggur ekki svo mikið á.“
Að lokum sagði Moody: „Það er kominn
háttatími. Fyrir ofan stigann eru tvö her-
bergi. Til hægri er gestaherbergi fyrir þá,
sem hafa gefið Jesús líf sitt. Þeir geta
sofið í ró og friði. Til vinstri handar er
herbergi fyrir þá, sem ekki hafa meðtekið
Jesúm fyrir frelsara sinn. Þar geta þeir
lagst til hvíldar án allar vonar. Þú getur
sjálfur ákveðið hvort herbergið þú notar
í nótt.“ Svo sýndi hann unga manninum
hvar stiginn var, bauð honum góða nótt
og lokaði svo dyrunum á eftir honum.
Moody sat og hlustaði. Fyrir ofan stig-
ann var löng bið, aiveg dauðaþögn. Svo
brakaði aftur í stiganum. Ungi maðurinn
fór ofan og út til að ráða við sig hvað
gjöra skyldi. Hann átti í harðri baráttu