Stjarnan - 01.09.1956, Blaðsíða 1

STJARNAN
SEPTEMBER, 1956 LUNDAR, MANITOBA
Hvaða mismun gjörir það?
Einn dag þegar ég var á gangi í borg-
inni heyrði ég lágan grát bak við auglýs-
ingaskilti. Ég staðnæmdist og hlustaði, svo
flýtti ég mér kringum skiltið, og bjóst við
að finna einhvern, sem hefði verið meidd-
ur eða rændur. En þarna var lítill tötra-
lega búinn drengur á að gizka 10 ára
gamall. Ég spurði undrandi: „Hvað ert þú
að gjöra hér?“
Hann snökti og sagði: „Segðu engum frá
því, ég er að fela mig.“
„Hvar er pabbi þinn og mamma?“
„Ó, segðu þeim það ekki“, bað hann
með ákefð. „Líttu á.“ Nú sýndi hann mér
hvernig hann var særður og marinn. Svo
skýrði hann frá hvernig á því stóð. „Pabbi
reiðist mér af því ég vil ekki stela fyrir
hann.“
„Hvers vegna viltu ekki stela?“
„Kennarinn í kirkjunni þarna yfir frá
segir okkur frá manni, sem heitir Jesús.
Hann var góður maður. Hann meira að
segja dó fyrir okkur, svo við gætum allir
verið góðir. Hann vill ekki að við stelum,
það er ein af reglum hans. Mig langar til
að líkjast honum. Ég vil ekki stela jafnvel
þó pabbi drepi mig.“
Þetta var ungur drengur frá fátækra-
hverfi borgarinnar, en hann var ákveðinn
í að forðast það sem ilt var. Hann vildi
fylgja reglum Jesú Krists. Hlýðni við Guðs
boðorð er bezta sönnunin fyrir því, að
maðurinn elski frelsarann. Það er prófið
sem sýnir hverjir eru lærisveinar Krists.
Jesús segir: „Ef þér elskið mig, þá haldið
þér mín boðorð.“ Jóh. 15:15. í fjallræðunni
heldur Jesús skýrt fram hvað hlýðni er
nauðsynleg er hann segir: „Ekki munu
allir þeir sem til mín segja: Herra, herra,
koma í himnaríki, heldur þeir einir, sem
gjöra vilja míns himneska föður.“
Matt. 7:21.
í 40. Davíðs sálmi og áttunda versi les-
um vér að það var gleðiefni fyrir Jesúm
að gjöra vilja föðursins, af því lögmál
föðursins var í hjarta hans. 1 Róm. 2:18.
lesum vér: „Og veizt vilja hans .... upp-
fræddur af lögmálinu.“ Samkvæmt þessu
auglýsir lögmálið vilja Guðs.
Er Guð smámunasamur?
Sumir afsaka sig frá að hlýða 10 boð-
orðunum með því að segja: „Guð er ekki
svo smámunasamur. Hvaða mismun gjörir
það. Gjörðu það bezta sem þú getur, það
er nógu gott.“
Það var svipaður hugsunarháttur, sem
freistaði Evu í Eden aldingarði, þegar
höggormurinn gaf það í skyn að Guð
mundi varla svifta hana lífi fyrir svo lítil-
fjörlegt sem það, að eta þennan ávöxt.
Hvaða mun gjörir það af hverju trénu þú
tekur ávöxtinn? Þú deyrð aldrei fyrir
annað eins.
En óhlýðni hennar gjörði allan mismun-
inn fyrir Adam og Evu. Þau mistu hið
indæla heimili sitt, liðu skelfileg vonbrigði,
sonur þeirra var drepinn, hver sorgin á
fætur annari, og ávalt síðan hefir heimur-
inn verið fullur af hjartasorg, vonbrigðum,
sjúkdómi, glæpum og dauða. Alt vegna
þess að menn héldu að það gjörði engan
mismun hvernig þeir breyttu.
Velþóknun Guðs hvílir yfir þeim, sem
hlýða honum nákvæmlega, gjöra það sem
hann býður. Hann meinar það sem hann
segir. Hann vill ekki falska mynt eða
nokkra fórn í staðinn fyrir hlýðni, hversu
einlægur sá er, sem ber hana fram.
í stað þess að fara á skólann fór Tommy