Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.2019, Blaðsíða 40

40 18. janúar 2019
Tímavélin Gamla auglýsinginVísir 13. janúar 1945
Í
síðustu viku fjallaði Tímavél DV
um fund mannabeina við Faxa-
skjól í Reykjavík, sumarið 1975.
Fyrir tilviljun fundu krakkar
nokkuð heillega beinagrind karl-
manns, grafna á um eins metra
dýpi í gömlu byrgi frá stríðsárun-
um. Að sögn Jóhanns Wathne, sem
var einn af þessum krökkum, var
rannsókn málsins stutt og hroð-
virknislega unnin. Málið var mikið
í fjölmiðlum þetta sumar en logn-
aðist síðan út af og aldrei fékkst
niðurstaða í það, hverjum beinin
tilheyrðu eða hvernig látið hefði
borið að. Nokkrir menn hurfu á
því tímabili sem lögreglan horfði
til, á árunum 1951 til 1956. Seinna
tók rannsóknin óvænta beygju
þegar mun eldra máli var velt við.
Fjórir horfnir menn
„Það er alls ekki hægt að slá því
föstu hvort um morð sé að ræða
eða ekki,“ sagði Haukur Bjarna-
son rannsóknarlögreglumaður
við Þjóðviljann þann 9. júlí árið
1975. „Þótt byssukúlur hafi fundist
sannar það ekkert. Við höfum full-
komna skrá yfir öll mannshvörf frá
árinu 1942, en það er mín trú að
þessi bein séu ekki nándar nærri
svo gömul.“
Fyrstu athuganir á beinunum
voru taldar benda til þess að beina-
grindin hefði legið þarna í jörð frá
árunum 1955 til 1965. Eins og áður
var sagt voru byrgin fyllt af garða-
úrgangi í kringum 1954. Síðar var
rannsóknin þrengd og beindist
þá að árunum 1951 til 1954, þegar
byrgin voru að fyllast. Gert var ráð
fyrir að gryfjan hefði verið tóm fram
að því.
„Við höfum farið yfir skrá um
það fólk sem hvarf á þessum árum
og fannst aldrei og það eru fjórar
manneskjur,“ sagði Magnús Egg-
ertsson, hinn rannsóknarlögreglu-
maðurinn sem kom að málinu.
„Það liggur alveg ljóst fyrir að þarna
hefur einhver þurft að fela lík.“
Greining á beinunum var óná-
kvæm miðað við tækni nútímans.
Prófessorar við Háskóla Íslands
áætluðu að beinin væru af manni
sem hefði látist um fertugt en gátu
ekki sagt til um hversu lengi hann
hefði verið grafinn. Nokkrir karl-
menn á þessum aldri hurfu á árun-
um eftir 1951.
Hvarf af strandferðaskipi
Svavar Þórarinsson rafvirkja-
meistari var 34 ára gamall þegar
hann hvarf sporlaust í apríl árið
1951. Hann fór heiman frá sér að
Bragagötu 38 föstudaginn 13. þess
mánaðar. Þá var hann í frakka og
höfuðfatslaus og í brúnum fötum.
Hann lét ekkert uppi um hvert
hann ætlaði.
Rannsóknarlögreglan yfir-
heyrði bílstjóra sem ók Svavari að
strandferðaskipinu Herðubreið
þetta kvöld og hélt skipið úr höfn
um miðnætti. Svavar hafði hins
vegar ekki keypt farseðil og var far-
angurslaus. Herðubreið var á leið
á Vestfirði og kom við á mörgum
stöðum og öll veðurskilyrði góð.
Skipverjar voru yfirheyrðir
þegar Herðubreið kom aftur til
Reykjavíkur. Þegar skipið fór frá
Hellissandi á Snæfellsnesi laugar-
daginn 14. apríl var Svavar enn þá
um borð. Eftir það sást hann ekki
meir og enginn varð þess var að
hann færi í land. Einn skipverj-
anna, Guðmundur Andrésson,
segir Svavar hafa verið einn síns
liðs og í brúnum jakkafötum. Ann-
ar, Elías Guðmundsson, sagði að
Svavar hefði sagst ætla að fara
til Patreksfjarðar þótt hann ætti
hvorki ættingja né hefði atvinnu
þar. Var hann mjög fámáll og virt-
ist þungt hugsi. Var talið að hann
hefði fallið fyrir borð, viljandi eða
óviljandi.
Svavar var einhleypur og átti
eina dóttur.
Átti það til að hverfa
Magnús Guðlaugsson var 34 ára
þegar hann hvarf haustið 1953.
Hann var atvinnulaus en hafði
stundað sjóinn. Magnús leigði
herbergi að Leifsgötu 4 í Reykja-
vík en var upprunalega frá Bol-
ungarvík. Hann var í fæði hjá öðru
fólki í bænum en eftir 9. október
sást hann á hvorugum staðnum.
Magnús hafði átt það til að
hverfa öðru hverju og var hvarf
hans því ekki tilkynnt fyrr en rúm-
um tveimur mánuðum síðar, eða
þann 18. desember. Hafði hans
þá verið leitað í Reykjavík og víð-
ar. Einhver hafði þó heyrt Magnús
segja að hann myndi bráðlega fara
á sjóinn aftur.
Magnúsi var lýst sem háum
í vexti, lotnum í herðum, ljós-
hærðum og með skalla. Hann var
ókvæntur og barnlaus.
Við erum
í þínu
hverf i Bíldshöfði 9
Smáratorg 1
Helluhraun 16-18
Fiskislóð 1
NBA-„stjarna“ kenndi íslenskum börnum
Á
rið 1994 var NBA-fárið í
hæstu hæðum á Íslandi.
Krakkar og unglingar
skiptust á körfubolta-
myndum, vöktu fram á nætur
til að fylgjast með Valtý Birni og
Einari Bollasyni og fóru í bíó til
að sjá skelfilegar bíómyndir á
borð við Blue Chips og The Air
Up There.
Íslensk börn nötruðu af
spenningi þegar tilkynnt var að
NBA-stjarna væri á leiðinni til
landsins til að kenna þeim listir,
frá sjálfu Orlando Magic, sem
var eitt heitasta liðið. Skyldi sjálf-
ur Shaq vera að koma eða Penny
Hardaway? Nei, það var víst vara-
maðurinn Anthony Bowie.
Þrátt fyrir að Bowie væri ekki
skærasta stjarnan var þó um-
talsverð eftirvænting. Bowie
kom síðan í byrjun júní og hélt
körfuboltabúðir í Austurbergi og
Fellaskóla í Breiðholtinu. Pláss
var fyrir 88 börn á aldrinum 8 til
18 og kostaði 12.500 krónur. Með
Bowie kæmu þrír amerískir þjálf-
arar úr atvinnumennskunni og
háskólaboltanum.
Reyndust búðirnar ákaflega
vel heppnaðar. Athygli vakti að
Bowie tók með sér Otis Smith,
gamlan liðsfélaga úr Orlando
Magic og umtalsvert betri leik-
mann. Einnig kom á daginn að
þeir fengu ekkert greitt fyrir nám-
skeiðið heldur virtist það haldið
til að breiða út boðskap NBA.
Frægðarsól Bowie, sem var
nú ekki skær, seig með hverju
árinu eftir þetta og datt hann
úr deildinni árið 1998. Þá hafði
hann einna helst unnið það sér til
frægðar að sýna fortakslausa eig-
ingirni í leik árið 1996 til þess að
ná svokallaðri þrefaldri tvennu,
þjálfara sínum og liðsfélögum
Mannshvörf voru skoðuð í tengslum
við beinafund í Faxaskjóli
n Með fulla vasa fjár n Föt fundust í fjörunni
„Það liggur al-
veg ljóst fyrir
að þarna hefur ein-
hver þurft að fela lík
Kristinn Haukur Guðnason
kristinn@dv.is
Gröfin í Faxa-
skjóli Morgun-
blaðið 9. júlí 1975.
Pétur Guðmundsson Hálft ár
leið áður en hvarf hans var auglýst.
Magnús Guðlaugsson
Ætlaði á sjóinn aftur.