Morgunblaðið - 12.09.2018, Side 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 12. SEPTEMBER 2018
✝ Sveinn Snorra-son fæddist á
Seyðisfirði 21. maí
1925. Hann lést á
heimili sínu 3. sept-
ember 2018.
Foreldrar hans
voru Snorri Lár-
usson, símritari á
Seyðisfirði og Ak-
ureyri, seinna full-
trúi í Reykjavík, f.
26. ágúst 1899, d.
6. maí 1980, og Unnur Sveins-
dóttir húsfreyja, f. 27. október
1904, d. 28. apríl 1986. Systir
Sveins er Edda Snorradóttir, f.
12. janúar 1934. Maki Ölver
Guðnason, f. 1. september 1925,
þau skildu. Þau eiga fimm börn.
Sveinn kvæntist Ketty Ellen
Margrethe, f. Åberg, 21. októ-
ber 1928, þann 12. nóvember
1949. Foreldrar hennar voru
Henry Åberg, rafvirkjameistari
í Reykjavík, f. 3. október 1903,
d. 5. maí 1946, og Nanna Jóns-
dóttir, forstöðukona saumastofu
Þjóðleikhússins, f. 6. nóvember
1898, d. 10. janúar 1970. Börn
Sveins og Ellenar eru 1) Helga
Sveinsdóttir Sebah, apótekari,
f. 24. janúar 1952, eiginmaður
Alain Sebah, hagfræðingur, f.
23. júlí 1951. Þeirra dætur eru
Cecile Lea og Caroline Lætitia
seinna LEX, allt til ársins 2002.
Hann gegndi jafnframt stöðu
framkvæmdastjóra Kaup-
mannasamtaka Íslands frá
1960-1965 og var sæmdur gull-
merki þeirra 1990. Hann tók
nokkrum sinnum sæti hæsta-
réttardómara. Hann var for-
maður gerðardóms Verslunar-
ráðs Íslands um tíma frá
stofnun hans og sat einnig sem
fulltrúi Íslands í gerðardómi Al-
þjóðaverslunarráðsins í París.
Þá var hann skipaður í dóm-
nefndir til umfjöllunar um hæfi
umsækjenda um kennarastöður
við lagadeild HÍ og sem próf-
dómari um hæfi lögmannsefna.
Sveinn sat í stjórn Lögfræð-
ingafélags Íslands, var formað-
ur þess um tíma og var gerður
heiðursfélagi þess 1996.
Sveinn stundaði golfíþróttina
af kappi og sinnti mörgum fé-
lags- og trúnaðarstörfum, m.a.
sem forseti Golfsambands Ís-
lands frá 1962-70, og var seinna
sæmdur gullmerki þess sem og
gullmerki Íþrótta- og ólympíu-
sambands Íslands og sat í stjórn
Golfklúbbs Reykjavíkur. Þá tók
hann þátt í stofnun og sat sem
forseti Landssambands eldri
kylfinga. Hann var einnig einn
stofnfélaga Lionsklúbbsins
Njarðar árið 1960.
Sveinn verður jarðsunginn
frá Neskirkju í dag, 12. sept-
ember 2018, og hefst athöfnin
kl. 14.
og eiga þau sex
barnabörn. 2) Reg-
ína Sveinsdóttir,
lyfjatæknir, f. 3.
ágúst 1955, gift
Sverri Hafsteins-
syni, f. 13. mars
1955. Þau eiga
börnin Hildigunni,
Svein Snorra og
Hafstein Himin-
ljóma og sjö barna-
börn. Þau skildu.
Seinni maður Jóhann Frið-
björnsson húsasmíðameistari, f.
3. maí 1959. Hann á þrjú börn
úr fyrri samböndum.
Sveinn ólst upp á Seyðisfirði
og flutti fjölskylda hans til Ak-
ureyrar 1939. Hann vann á sín-
um yngri árum við margvísleg
störf, meðal annars við skipa-
viðgerðir, sjómennsku og vega-
vinnu.
Hann útskrifaðist sem stúd-
ent frá MA 1946. Cand. juris frá
Háskóla Íslands 1951, hlaut hér-
aðsdómsréttindi 1955 og varð
hæstaréttarlögmaður 1961.
Sveinn vann á háskólaárum við
þingskriftir í Alþingi. Hann
starfaði sem fulltrúi, m.a. í
Vestmannaeyjum og hjá Saka-
dómi Reykjavíkur. Hann rak
eigin málflutningsstofu í
Reykjavík frá 1. des 1959,
Afi Sveinn hefur nú kvatt okk-
ur. Loksins tók Pétur við honum,
eftir að hann hafði bankað upp á í
fimm skipti að eigin sögn. Í þrem-
ur af þeim skiptum var afi úti á
golfvelli og mundi hvar síðustu
höggin voru tekin. Þangað mætti
hann svo aftur og kláraði hring-
ina. Afi kvaddi heima, hjá elsku
ömmu Bitten, eins og hann vildi.
Við erum afar stolt af afa okkar
og hvar sem við komum er hans
minnst sem heiðursmanns. Hann
mætti fólki af virðingu og vin-
semd, gaf sér ávallt tíma í spjall
og var fús að kynnast hugðarefn-
um viðmælenda sinna. Hann
brann fyrir þjóðfélagsmálum og
rökræddi pólitík og samfélagsmál
við okkur, við vorum nú ekki allt-
af sammála og stundum hitnaði
jafnvel í kolunum. Hann var afar
duglegur og gaf sig ávallt að verk-
efnum af alúð og natni og reyndi
að brýna slíkt fyrir okkur krökk-
unum.
Við minnumst afa sem séntil-
manns, ávallt vel til fara án þess
að hafa sig í frammi. Hann var yf-
irvegaður og vel máli farinn.
Hann sýndi sínum nánustu hlut-
tekningu og lét okkar hag sig
varða. Hann var ávallt reiðubúinn
til að liðsinna okkur í þeim verk-
efnum sem við stóðum frammi
fyrir, án þess að segja okkur fyrir
verkum, heldur bjóða leiðsögn
byggða á hans reynslu og þekk-
ingu. Við gátum leitað í djúpan
brunn hjá honum, sem hafði
byggt allt sitt upp á dugnaði, hag-
sýni og útsjónarsemi. „Quidquid
agis prudenter agas et respice fi-
nem“ voru hans einkunnarorð – í
upphafi skyldi endinn skoða.
Mörg voru áhugamálin hjá afa
sem við barnabörnin fengum að
kynnast. Afi gerði sitt besta til að
fá okkur með á skíði, í golf, kynna
okkur sögu, litteratúr og músík –
með misjöfnum árangri. Það
verður að segjast að hann lagði
ótvíræðan grunn að okkar menn-
ingarvitund, ekki síst með uppá-
haldsbók sinni, Síðasta blómi í
heimi, sem hann hefur sennilega
þulið upp fyrir bæði okkur og
börn okkar flest.
Garðabær er okkar griðastað-
ur og njótum við alltaf þeirra
stunda sem við dveljum þar, enda
fengum við flest að dvelja þar til
lengri eða skemmri tíma og
sjáum Faxatún sem okkar annað
heimili. Minningin af því að heyra
afa leggja brúna Bensinum og
ganga inn bakatil í fullum golf-
skrúða, setjast við kaffið, útitek-
inn og glaður, áhugasamur um
hvað við værum að sýsla, er
sannarlega ljúf. Eftir því sem
langafabörnunum fjölgaði átti afi
það til að kíkja í heimsókn til að
sinna litlu krílunum. Það vildi svo
vel til að um síðustu jól náðu allir
afkomendur þeirra ömmu, sem
búa víðsvegar um heiminn, saman
– þar á meðal fjögur barnabörn
sem voru að sjá þau ömmu í
fyrsta skiptið.
Hann var ötull í að nýta fjar-
myndavélar og samfélagsmiðla til
að fylgjast með og tala við okkur
sem erlendis búum, sem og að
fylgjast með öðru sem var að ger-
ast í heiminum – þá kominn á tí-
ræðisaldur.
Við erum svo lánsöm að hafa
fengið að hafa afa okkar hjá okk-
ur langt fram á fullorðinsár og að
börnin okkar hafi fengið að kynn-
ast honum, meira sem afa en
langafa. Það er ekki lítil gjöf.
Blessuð sé minning elsku afa
okkar. Barnabörnin,
Hildigunnur, Sveinn Snorri,
Cecile Lea, Caroline Lætitia
og Hafsteinn Himinljómi.
Látinn er í Reykjavík Sveinn
Snorrason hæstaréttarlögmaður,
93 ára að aldri. Hann fæddist á
Seyðisfirði árið 1925 og bjó þar
fyrstu árin.
Foreldrar hans voru Snorri
Lárusson símritari og Unnur
Sveinsdóttir húsmóðir. Hann
fluttist með foreldrum sínum til
Akureyrar og bjó þar til ársins
1946.
Eftir stúdentspróf frá Mennta-
skólanum á Akureyri hóf Sveinn
laganám við Háskóla Íslands árið
1946. Að laganámi loknu hóf hann
störf hjá bæjarfógetanum í Vest-
mannaeyjum. Fulltrúi hjá saka-
dómaranum í Reykjavík 1. októ-
ber 1953 til 31. desember 1959.
Þar næst starfar hann sem fram-
kvæmdastjóri hjá Kaupmanna-
samtökum Íslands. Hdl. 11. júní
1955 – hrl. 2. nóvember 1961.
Hann rak síðan málflutnings-
skrifstofu með Guðmundi Yngva
Sigurðssyni. Inn í það samstarf
komu Jónas Aðalsteinsson og Jó-
hannes L.L. Helgason. Lög-
mannsstofa þeirra hlaut síðar
nafnið LEX.
Sveinn var í nokkur ár fulltrúi
hjá alþjóðaverslunarráðinu í Par-
ís og naut þar mikils trausts við
afgreiðslu mála.
Sveinn gegndi stöðu formanns
Lögmannafélags Íslands árin
1986-1988 og varð hann heiðurs-
félagi þess árið 1996. Helsta
áhugamál Sveins var golfíþróttin
og lék hann golf af miklu kappi
allt sitt líf. Hann sat í stjórn Golf-
klúbbs Reykjavíkur og varð síðar
forseti Golfsambands Íslands ár-
in 1962-1969.
Sveinn var líka áhugasamur
stangveiðimaður og stundaði lax-
veiði af mikilli elju í mörg ár.
Mest veiddi hann í Soginu, en
hann fór víða til að fanga lax, m.a.
í Laxá í Aðaldal og fleiri ám.
Sveinn var kvæntur Ellen
Snorrason og áttu þau tvær dæt-
ur, Helgu og Regínu. Ellen lifir
mann sinn. Við vottum þeim okk-
ar dýpstu samúð.
Hvíl í friði, frændi og vinur.
Sveinn Björnsson og
Magnea Sigurðardóttir.
Leiðir okkar Sveins Snorra-
sonar lágu fyrst saman á sjöunda
áratugnum þegar við Jóhannes
L.L. Helgason tókum þá ákvörð-
un að reyna fyrir okkur sem lög-
menn í sjálfstæðum rekstri. Við
vorum svo heppnir að félagarnir
Sveinn Snorrason og Guðmundur
Ingvi Sigurðsson féllust á að taka
okkur unglingana upp á arma
sína og hjálpa okkur fyrstu skref-
in í lögmennskunni. Samvinna
okkar stóð lengi og varð eins og
best getur orðið. Við Jóhannes
reyndum eftir fremsta megni að
feta í fótspor þessara meistara,
Sveins og Guðmundar Ingva, og
saman lögðum við grundvöllinn
að lögmannsstofunni LEX, sem
lifir og dafnar enn í dag og þjónar
hlutverki sínu með ágætum.
Þetta voru mjög ánægjulegir og
gefandi tímar sem ljúft er að
minnast.
Sveinn átti ýmis áhugamál ut-
an vinnunnar og var einn af frum-
kvöðlum golfíþróttarinnar á Ís-
landi. Hann var í stjórn
Golfklúbbs Reykjavíkur og for-
seti Golfsambands Íslands þegar
við kynntumst. Um það leyti hafði
sú íþrótt einnig heillað mig.
Við sem stóðum að stofnun
Golfklúbbsins Keilis í Hafnarfirði
nutum ómetanlegrar hjálpar
Sveins á þeim tíma. Allar götur
síðan höfum við spilað golf saman,
mismunandi mikið þó. Nú síðast
fyrir nokkrum vikum á Hvaleyr-
inni en þá sagði Sveinn að frú Ell-
en, hans ágæta eiginkona, vildi
ekki að hann spilaði nema níu hol-
ur á dag.
Sveinn var einnig einn af virt-
ustu fluguveiðimönnum landsins
á yngri árum. Hann var listamað-
ur á því sviði, hnýtti flugur og gaf
þeim nafn sem vel dugðu. Eina
undurfagra skírði hann Lady Ell-
en. Eintak af henni gaf hann
veiðifélaga sínum í Laxá í Aðal-
dal, Jack Nicklaus, einum fræg-
asta golfmanni allra tíma. Á þá
flugu veiddu þeir félagarnir
stærri og fleiri laxa en aðrir á
sama stað og tíma. Ég og nokkrir
vinir mínir nutum einstaka sinn-
um samvistanna við Svein við
veiðar í Soginu og reyndum að til-
einka okkur meistaratakta hans á
því sviði.
Við vorum samferðamenn ára-
tugum saman í starfi og leik og
þar bar aldrei skugga á.
Sveinn var gæfumaður í einka-
lífi sínu, átti sína einstöku eigin-
konu Ellen og dæturnar Helgu
og Regínu. Við hjónin minnumst
samverustundanna með þeim
með ánægju og söknuði og send-
um fjölskyldunni okkar innileg-
ustu samúðar- og hluttekningar-
kveðjur.
Blessuð sé minning Sveins
Snorrasonar.
Guðrún R. Eiríksdóttir
Jónas A. Aðalsteinsson.
Kveðja frá LEX,
lögmannsstofu
Upphaf LEX lögmannsstofu
má rekja til þess að Sveinn
Snorrason og Guðmundur Ingvi
Sigurðsson, sem þá voru fulltrúar
hjá Sakadómi Reykjavíkur,
ákváðu að fara úr örygginu hjá
ríkinu og opna lögmannsstofu.
Sveinn byrjaði stofureksturinn 1.
desember 1959 á Klapparstíg 26 í
Reykjavík, en Guðmundur kom
til starfa tveimur mánuðum
seinna. Nokkrum árum seinna
bættust Jóhannes L.L. Helgason
og Jónas A. Aðalsteinsson í hóp-
inn á Klapparstígnum, en Jónas
starfar enn á LEX. Þar með var
lagður grunnur að því sem er lög-
mannsstofan LEX í dag. Sem
betur fór ekki fyrir þeim, eins og
Tómasi Guðmundssyni borgar-
skáldi og lögfræðingi forðum,
sem hann lýsir svo í ljóðinu „Þeg-
ar ég praktíseraði“: „Það skorti
ekki vitund á þessi húskynni,
nema ofurlítinn praxís og útborg-
unartíma.“ Verkefnin voru strax
næg og stofan sem Sveinn stofn-
aði fyrir næstum 59 árum er nú
næststærsta lögmannsstofa
landsins. Það var Sveinn sem gaf
stofunni heiti, LEX (lög á latínu),
enda var hann latínumaður góð-
ur.
Það sem hefur alla tíð einkennt
LEX sem vinnustað er létt and-
rúmsloft, nokkuð sem gleðimað-
urinn Sveinn átti sinn þátt í að
skapa.
Þrátt fyrir að Sveinn hyrfi frá
LEX fyrir margt löngu sagði
hann sem betur fer ekki alveg
skilið við stofuna, heldur kom
reglulega í heimsókn og sagði
skemmtisögur á kaffistofunni.
Hann kvartaði stundum undan
því að hann þekkti nú orðið fáa á
LEX, en þegar betur var að gáð
hafði hann gjarnan þekkt afa,
ömmur, langafa og langömmur
yngri starfsmannanna.
Að leiðarlokum færum við á
LEX Sveini þakkir fyrir að hafa
lagt grunninn að LEX, þakkir
fyrir samstarfið, vináttuna og
gleðina.
Frú Ellen, dætrunum Helgu
og Regínu og fjölskyldum færum
við samúðarkveðjur.
Starfsfólk LEX, lögmanns-
stofu,
Örn Gunnarsson.
Þau tvö orð sem koma upp í
hugann þegar lýsa á Sveini
Snorrasyni eru hjartahlýja og
gleði. Hann lét sér annt um fólk
og það var alltaf gleði í kringum
hann. „Hér sé Guð“ heyrðist utan
af gangi og þá vissi maður að
Sveinn var kominn í hús og hann
kvaddi alltaf með sínu adjö.
Sveinn hóf rekstur eigin lög-
mannsstofu 1. desember 1959 á
Klapparstíg 26. Tveimur mánuð-
um seinna bættist gamall félagi
hans úr Sakadómi Reykjavíkur,
faðir minn Guðmundur Ingvi Sig-
urðsson, í hópinn og þar með var
lagður grunnur að þeirri lög-
mannsstofu sem heitir LEX í dag.
Að sjálfsögðu var það Sveinn sem
átti hugmyndina að nafni stofunn-
ar. Síðar gengu þeir Jóhannes
L.L. Helgason og Jónas A. Aðal-
steinsson til liðs við Svein og Guð-
mund Ingva, en Jónas starfar enn
á LEX.
Ég naut þeirrar gæfu að vinna
með Sveini í mörg ár á LEX. Það
var ekki ónýtt að geta gengið í
smiðju til hans, og iðulega settist
ég inn til hans eftir að vinnudegi
lauk og við klufum hið júridíska
atóm saman og þá gjarnan með
aðstoð frá einhverjum þeim guða-
veigum sem Sveinn átti gjarnan
uppi í skáp, en bara eitt glas.
Svo kom að því að Sveinn hætti
í lögmennsku og hvarf til ýmissa
ráðgjafarstarfa. Árum saman var
hann þó heiðursgestur á jólagleði
LEX og hélt þar uppi almennri
skemmtan og skipti þá engu máli
hvort á fóninum var Rammstein
eða Brimkló.
Ég kveð Svein með þakklæti
fyrir áratuga vináttu og hlýju og
sendi frú Ellen og fjölskyldu
Sveins samúðarkveðjur.
Þórunn Guðmundsdóttir.
Sveinn Snorrason hæstaréttar-
lögmaður lést hinn 3. september
sl., 93 ára að aldri. Sveinn sat í
stjórn Lögmannafélags Íslands
1966-1968 og gegndi embætti for-
manns félagsins 1986 til 1988.
Hann naut ávallt mikillar virðing-
ar innan félagsins og var kjörinn
heiðursfélagi Lögmannafélags Ís-
lands hinn 11. desember 1996. Þá
var hann góð fyrirmynd annarra
lögmanna, jafnt í lögmannsstörf-
um sínum sem og í góðum lög-
mannsháttum. Sveinn tók virkan
þátt í starfsemi félagsins og fylgd-
ist ákaflega vel með öllum mál-
efnum þess, jafnvel löngu eftir að
hann hætti að starfa sem lögmað-
ur. Hann lét af lögmannsstörfum
árið 2002 eftir langan og glæsi-
legan starfsferil.
Lögmannafélag Íslands þakkar
Sveini samfylgdina í gegnum árin
og sendir innilegar samúðar-
kveðjur til eiginkonu, barna og
barnabarna. Blessuð sé minning
Sveins Snorrasonar.
Fyrir hönd Lögmannafélags
Íslands,
Berglind Svavarsdóttir.
Kveðja frá Lions-
klúbbnum Nirði
Sveinn Snorrason hæstaréttar-
lögmaður var einn af 18 stofn-
félögum Lionsklúbbsins Njarðar í
apríl 1960.
Honum voru fljótt falin vanda-
söm trúnaðarstörf og má þar
nefna að semja lög fyrir klúbbinn í
upphafi. Svo langt sem sá er þetta
ritar man hefur hann verið í laga-
nefnd klúbbsins og oftast formað-
ur hennar fram á þennan dag.
Hann var formaður klúbbsins
1966-67 og hefur reyndar gegnt
öllum embættum innan hans.
Hann hefur tekið þátt í öllum
helstu verkefnum sem klúbburinn
hefur stofnað til í gegnum árin, og
mun okkur félögunum einna
minnisstæðust forysta hans fyrir
því verkefni að lesnar voru viku-
lega inn á band valdar greinar úr
blöðum og tímaritum fyrir blinda.
Helsta fjáröflunarverkefni
klúbbsins er Herrakvöld Njarðar,
sem haldið hefur verið árlega síð-
an 1961. Mun ekki ofsagt, að
Sveinn hafi mætt á þau öll.
Hér hefur aðeins verið drepið á
einstök atriði í löngum og farsæl-
um ferli Sveins í innri starfsemi
klúbbsins.
Félagar Sveins hafa veitt hon-
um viðurkenningu fyrir störf hans
Sveinn Snorrason
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTÍN HÓLMFRÍÐUR
TRYGGVADÓTTIR,
fv. skólastjóri,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði að kvöldi
9. september.
Helgi Jóhann Hauksson
Heiða Hafdísardóttir
Unnur Aðalbjörg Hauksdóttir
Alda Margrét Hauksdóttir
Grettir Sigurjónsson
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir og afi,
STEFÁN EINARSSON,
Reyðará,
lést af slysförum föstudaginn 7. september.
Hann verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
fimmtudaginn 13. september kl. 13.30.
Fríða Maríanna Kristján Salmannsson
Unnur Ásdís Kristján Karl Kristjánsson
Særún Emma Sigvaldi Páll Þorleifsson
Stefán Sævar
Lilja Karen Aðalsteinn Árni Hreiðarsson