Morgunblaðið - 12.09.2018, Side 29

DÆGRADVÖL 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 12. SEPTEMBER 2018
Til í mörgum
stærðum og ge
Nuddpottar
Fullkomnun í líkamlegri vellíðan
rðum
Vagnhöfða 11 | 110 Reykjavík | www.ofnasmidja.is | sími 577 5177
Stjörnuspá
21. mars - 19. apríl 
Hrútur Varastu að taka allt trúanlegt sem
þér er sagt um aðra. Snúðu þér að nútíð-
inni og láttu reynslu þína verða þér og
öðrum til góðs.
20. apríl - 20. maí 
Naut Þér kann að sýnast langt á milli
þess sem þú hefur og þess sem þig
dreymir um. Verk þín í dag hafa áhrif á
framann á komandi árum.
21. maí - 20. júní 
Tvíburar Nýir vinir gefa þér tækifæri til
þess að sjá sjálfa/n þig í nýju ljósi. Trúðu
því að þér séu allir vegir færir.
21. júní - 22. júlí 
Krabbi Það er sótt að þér úr öllum áttum
svo þú mátt hafa þig allan við að verja þig
og þína. Eldmóðurinn í þér kveikir í öðr-
um.
23. júlí - 22. ágúst 
Ljón Þú ættir að byggja meira á innsæi
þínu þegar þú ræðst til atlögu við flókin
verkefni. Aðhaldið sem þú hefur verið í
hefur gert margt gott fyrir þig.
23. ágúst - 22. sept. 
Meyja Þótt þú sért að farast úr forvitni
skaltu ekki skipta þér af því sem þér kem-
ur ekki við. Taktu við því sem að þér er
rétt.
23. sept. - 22. okt. 
Vog Ekki slaka á þótt vel gangi, haltu þínu
striki og láttu hlutina komast á skrið. Hver
er sinnar gæfu smiður og þú átt sjálf/ur
að ráða því hvernig þú vilt haga málum
þínum.
23. okt. - 21. nóv.
Sporðdreki Það er óvitlaust að hafa aðra
áætlun í bakhöndinni ef sú fyrri skyldi
bregðast. Flutningar standa fyrir dyrum
næstu mánuði.
22. nóv. - 21. des.

Bogmaður Þú þarft ekki að hafa svona
miklar áhyggjur af því hvað öðrum finnst
um þig. Mundu að þeir eru margir sem
vilja leggja þér lið, þakkaðu fyrir það.
22. des. - 19. janúar 
Steingeit Þá er komið að því að láta lang-
þráðan draum rætast. Ekki líta um öxl,
einungis fram á við.
20. jan. - 18. febr. 
Vatnsberi Eitthvað nýtt bíður þín við
hvert fótmál. Gefðu þér tíma til að brjóta
mál til mergjar. Þú færð fljótlega boð í
brúðkaup.
19. feb. - 20. mars

Fiskar Láttu gagnrýni annarra ekki á þig
fá. Finndu þér leið til að tjá þig og gerðu
nokkurs konar tilfinningalega hreingern-
ingu. Reyndu að skipuleggja tíma þinn
betur bæði í vinnunni og heima.
Þessar vísur birtust vestan hafs íAlmanaki S.B. Benedikts-
sonar, Selkirk 1900, og eru þar
eignaðar sr. Valdimar Briem:
I.
Kostum leika lipurt á,
lungar frægðar gjarnir,
töðu góða í fóðrið fá
fræknu gæðingarnir.
Hverjir eru hér um slóð
helstu gæðingarnir,
þjóð sem elur þolinmóð?
Það eru höfðingjarnir!
II.
Aðrir teymdir eru í lest
undir böggum klyfa,
erja og strita og eiga mest
á útigangi að lifa.
Hverjir bera bagga-klyf,
bak svo stundum svíður,
þreyta gang með þolin rif?
Það er bændalýður!
III.
Þá er enn af klárum krökkt,
komist hef ég á snoð um,
hafðir eru þeir helst í skjögt,
en hafast við á moðum.
Hverjir eru helst í skjögt
og hversdags reiðir flestar?
Þessa klára þekki ég glöggt,
það eru landsins prestar!
Í gömlu tímariti rakst ég á tvær
stökur sem stóðu saman, – „Við fær-
ið“:
Gef þú, Drottinn, mildur mér
minn á öngul valinn
flyðru þá sem falleg er
fyrir sporðinn alin.
Skýst um loftið skýjaryk,
skammt er á milli veðra,
- nú vill engin kindin kvik
koma við endann neðra.
Fyrri stakan er alkunn og eftir
Látra-Björgu en hina þekki ég ekki.
Bólu-Hjálmar orti um Bjarna
Thorarensen:
Ó, þú hrip í syndasjó,
sálarskipið manna,
undan gripið allri ró,
ills til lipurt jafnan þó.
Þórir Bergsson orti þessa dap-
urlegu haustvísu:
Andvarpar alda í nausti, –
allt er svo dapurt hér. –
Nú finn ég haust á hausti,
- haust í sjálfum mér.
Páll Bjarnason í Unnarholti orti,
– úr Ambalesrímum:
Minn þó kæmist hugurinn heim
að hreyfa mærðarformi
fer mér líkast fugli þeim
sem flýgur á móti stormi.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Hestagátur og við færið
„ÉG HÉLT AÐ ÞÚ ÆTTIR EKKI VON Á
ÞÉR FYRR EN Í NÆSTU VIKU. VAR TÍMA
EINHVERS ANNARS FRESTAÐ?“
„EKKI VERA FÝLUPÚKI! GETTU HVER.“
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... áræðin!
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
ÉG SKAR MIG VIÐ AÐ
FLETTA BÓK
SEM ÉG MISSTI SVO Á
FÓTINN
OG ÞESS VEGNA
HALTRA ÉG!
ÉG ELSKA
BÆKUR SEM
ENDA VEL
ÉG SKAL RÁÐA ÞIG – HEPPNI EDDI GETUR
FITAÐ ÞIG!
MUN
BERJAST
FYRIR
PENINGA
MUN
BERJAST
FYRIR
MAT
MUN
BERJ
Nú líður að jólabókaflóðinu og þáiðar Víkverji í skinninu. Hann
getur fátt notalegra hugsað sér en
að taka sér bók í hönd á dimmu vetr-
arkvöldi. Bókin á sér marga keppi-
nauta á sviði afþreyingar og hefur
sala dregist saman frá árum áður.
Þeim heimilum fer fjölgandi þar sem
vart er bók að finna.
x x x
Þótt bóksala hafi dregist saman áþað ekki við um bókakaup Vík-
verja. Hans vandamál er frekar að
ofmeta hvað hann kemst yfir af bók-
um. Nýlega heyrði hann viðmælanda
tala um það í útvarpsviðtali á K100
að hann keypti fleiri bækur en hann
kæmist yfir að lesa. Víkverji er und-
ir sömu sök seldur. Honum hefur
stundum þótt þetta óþægilegt og
jafnvel liðið eins og loddara að vera
með allar þessar ólesnu bækur. Fyr-
ir nokkrum árum rakst hann hins
vegar á tilvitnun í ítalska rithöfund-
inn Umberto Eco þar sem hann lýsti
sambandi sínu við bækur og hefur
eftir það átt auðveldara með þetta
samband sitt við ólesnu bækurnar.
x x x
Í reynslu minni er margt, sem égheld að sé sameiginlegt með öllum
þeim, sem eiga margar bækur (ég á
nú um fjörutíu þúsund bækur í Míl-
anó og öðrum húsum mínum) og með
öllum þeim sem líta ekki bara á
bókasafn sem stað til að geyma bæk-
ur sem maður hefur þegar lesið
heldur fyrst og fremst sem geymslu
fyrir bækur sem lesa á einhvern tím-
ann í framtíðinni þegar maður finn-
ur þörfina til að lesa þær,“ sagði
Eco. „Það gerist oft að augu okkar
staldra við bók sem við höfum ekki
enn lesið og við fyllumst eftirsjá. En
þegar dagurinn kemur að maður
loks ákveður að opna eina af hinum
mörgu ólesnu bókum til að komast
að einhverju um tiltekið efni kemst
maður að því að maður þekkir hana
þegar. Hvað hefur gerst? Skýringin
er dulræn-lífræn, við það að tíminn
hefur liðið, við það að færa bæk-
urnar, dusta af þeim rykið og setja
þær aftur í hilluna, með því að
snerta þær með fingurgómunum
hefur kjarni bókarinnar smátt og
smátt fundið sér leið í huga okkar.“
vikverji@mbl.is
Víkverji
Innan skamms mun heimurinn ekki
sjá mig framar. Þér munuð sjá mig
því ég lifi og þér munuð lifa.
(Jóh: 14.19)