Skessuhorn - 19.08.1999, Síða 6

FIMMTUDAGUR 19. AGUST 1999
jataatnui-!
Tíu þúsund gestir á tæpum mánuði
Sundlaugarmannvirkin í Stykkishólmi formlega tekin í notkun
Hin nýja og glæsilega sundlaug í
Stykkishólmi var formlega vígð á
Dönskum dögum siðastliðið
föstudagskvöld við hátíðlega at-
höfh. Fjöldi fólks var mætt á
sundlaugarbakkan til að vera við
vígsluna enda hefiir lauginni ver-
ið tekið fagnandi af bæjarbúum
og ferðamönnum og um helgina
stakk tíu þúsundasti gesturinn
sér til sunds í Stykkishólmslaug.
Við vígsluna söng barnakór
Stykkishólms nokkur lög, Sr Gunn-
ar Eiríkur Hauksson blessaði
mannvirkið og flutt voru nokkur
ávörp. Formaður Byggingarneínd-
ar sundlaugarmannvirkjanna, Ellert
Kxistinsson, gat þess meðal annars
að með vígslu þeirra væri uppbygg-
ingu íþróttamannvirkja í Stykkis-
hólmi að mestu lokið. Við sund-
laugina er einungis eftir að setja
upp minni rennibraut fyrir yngsta
aldurshópinn og einnig var við
hönnun hennar gert ráð fyrir að
síðar yrði komið fyrir gufúbaðsað-
stöðu.
I máli sínu gat Ellert þess að það
gleðilegasta við mannvirkið væri
hve ólíkum og fjölbreyttum hópum

Vignir Sveinsson forstöðumaður íþróttamiSstöövarinnar í Stykkishólmi afhendir tíuþú-
sundasta gestinum, Höllu Steitisson, veglegan hlómvönd. Mynd: K.Ben.
Ellert Kristinsson formaóur hyggingarnefiidar afhendir Ólafi Hilmari Svetrissyni hæjarstjóra lyklavóldin aS sundlaugarrnannavirkjun-
um. Mynd: G.E.
það þjónaði. Til marks um vinsæld-
ir laugarinnar fyrstu fjórar vikunnar
sem hún hefur verið opin sagði Ell-
ert að aðsóknin samsvaraði því að
hver Hólmari hefði farið í sund
tvisvar í viku.
Sundlaugarmannvirkin í Stykkis-
hólmi samanstanda af 25 metra úti-
laug, 47 rnetra langri rennibraut,
tveimur heitum pottum, vaðlaug og
12 metra innilaug með lyftu fyrir
fatlaða auk fullbúinna búningsklefa.
Arkitekt var Ormar Þór Guð-
mundsson og aðalverktaki var
Skipavík í Stykkishólmi. G.E.
Ýtustjórar fyrr og nú. A myndinni erufulltrúar nær allra sýslna landsins, en þeir eiga
þaS sameiginlegt aS hafa stjórnaS jtu.
lagningu við Akranes að frumkvæði
Vélanefndar og sléttun skurðruðn-
inga þar árið 1943. Með tilkomu
þeirrar vélar og annarra í kjölfarið
má segja að orðið hafi bylting í tún-
rækt bænda, vegagerð léttist til
muna, snjóruðningur varð mögu-
legur við erfiðar aðstæður sem og
byggingarframkvæmdir auk ýmissa
annarra nýtingarkosta.
Harðjaxlasafn
Auk Guðmundar Öfjörð voru
margir af eldri jarðýtustjórum
landsins mættir á Hvanneyri og
vafalítið hefur þvílíkt harðjaxlasafir
sjaldan sést saman komið á einum
stað fyrr né síðar. A laugardags-
kvöldinu bauð Jörvi hf. á Hvann-
eyri til kvöldvöku þar sem rifjaðir
voru upp atburðir tengdir ýtusög-
unni, minnst gamalla jaxla í grein-
inni, sagðar voru reynslusögur og
slegið á létta strengi. Þess má geta
að á hátíðina mættu fyrrum og nú-
verandi ýtustjórar frá nær öllum
sýslum landsins. Raunin varð enda
sú að menn gleymdu sér fljótt í
heimi ýtusagna, hetjudáða tengdum
vegagerð og jarðabótum, bilana- og
viðgerðasögum og ýmsu fleiru.
Texti og myndir: MM
ÞaS erufleiri en sýslumaðurinn á ísafirði sem hafa gaman af hinum munnfrtða
stórpoppara Mickjagger ogfélögum hans í veltandi grjóti. Þorsteinn Þorsteinsson
smiður hjá Sólfelli er einn afheitustu aðdáendum bresku popparanna en hann datt
heldur betur í lukkupottinn á dögunum þegar hann rakst á Jagger á fórnum vegi
í Mjvatnssveit. Af myndinni að dæma er ekki annað að sjá en vel hafifarið á með
þeitn félögum en ekkifylgdi sögunni hvort þeir tóku lagið saman. Þorsteinn er til
vinstri á myndinni en á milli þeirra Jaggers er Þorgeir Þorsteitisson.
Mynd: Guðbjörg.
Guðmundur ÖjjörS fyrsti jtustjórinn á
Islandi var að fiálfsögðu mœttur að
Hvanneyri á degi jtumanna.
\ ... x
Lifandi
ýtusaga
Sögu beltavéla og jarðýtna
gerð skil á Hvanneyri
Ein affyrstu ræktunarjtunum á Islandi IHC, TD-9 í eigu Totfa og Guðmundar í
Hvammi íHvítársíðu. Aýtunni er-fyrsta jtutönnin sem notuð var hér á landi.
Um síðustu helgi fór fram á
Hvanneyri sýningin „Ytur í lífi
þjóðar“. Það var áhugamanna-
hópur Hvanneyringa undir
stjóm þeirra Bjama Guðmunds-
sonar og Hauks Júlíussonar sem
skipulögðu og sáu um fram-
kvæmd sýningarinnar í tengslum
við Búvélasafnið, Jörva hf., Veg-
minjasafhið, Vegagerðina og
Heklu hf.
Sýningunni var að hluta ætlað að
minnast 80 ára sögu beltavéla á Is-
landi en ekki síður þætti jarðýtna
sem byrjað var á seinni stríðsárum
að nýta til jarðabóta, vegagerðar,
snjóruðnings og fleira. Þannig má
segja að beltavélar hafi átt drjúgan
þátt í seinnitímasögu þjóðar sem
byggja hefur þurft harðbýlt og víð-
feðmt land.
A sýningunni mátti sjá allt frá
elstu beltavélum landsins til nýjustu
tækjanna. Meðal sýningargripa var
fyrsta ýtutönnin sem tilheyrði ýtu
Sigfúsar Öfjörð ffumkvöðuls í véla-
rekstri frá Lækjarmóti í Flóa.
Tönnin er að vísu ekki á uppruna-
legu vélinni heldur á IHC TD-9 vél
sem nú er í eigu þeirra Torfa og
Guðmundar í Hvammi í Hvítár-
síðu. Sú vél er líklega elsta jarðýta
landsins sem enn er í notkun.
Fyrst ýtt á Akranesi
Sonur Sigfúsar Öfjörð, Guð-
mundur S. Öfjörð, var fyrsti ýtu-
stjórinn á landinu. Hann er enn að
ýta þótt kominn sé á áttræðisaldur.
Guðmundur stjórnaði fyrstu jarðýt-
. unni árið 1943, arið sem íslending-
ar eignuðust fyrstu beltavélina með
ýtutönn. Meðal fyrstu verka þeirrar
ýtu var vinna við vegagerð og götu-