Skessuhorn - 27.10.2004, Page 16

16
MIÐVIKUDAGUR 27. OKTOBER 2004
ú&t:s9unu>u
FjallaUeri, jjallalamb, jjallaskinka ogjjallamjólk
Nú af nýlokinni hátíð Borg-
firðinga, þar sem megin á-
hersla var lögð á að „helga“
kindina um leið og minnt var á
mikilvægi Borgarfjarðarhéraðs
sem matvælaframleiðslusvæðis,
vakna hjá mér spurningar.
Hvers vegna er hátíðin, sem
á að minna á mikilvægi Borgar-
fjararhéraðs sem matvælahér-
aðs, aðeins nefnd eftir roll-
unni? Hvað með allar hinar
dýrategundirnar; kjúklinga,
svín, hesta og kýr? Hvað með
aðra matvælaframleiðslu, eins
og grænmeti?
Þarna á sauðahátíðinni (ekki
matvælahátíðinni) var kinda-
kjötsmarkaður mikill og segir
mér svo hugur um að þar hafi
mátt kaupa hina ýmsu parta af
rollunum, eins og t.d. fjalla-
svið, fjallaskanka, langjök-
ulslæri, bauluhangikjöt, grá-
brókarhuppa, skógarsaltkjöt og
vegkantahakk, svo eitthvað sé
nefnt.
Ef fleiri dýraafurðir hefðu
verið á boðstólum hefði ef til
vill mátt kaupa fjallagrís, fjalla-
skyr, fjallaost, fjallahestakjöt,
fjallahana, fjallakartöflur,
fjallatómata, fjallaþetta og
fjallahitt. Því eins og við höfum
séð, hafa matvælaframleiðend-
ur ótakmarkaða trú á að mark-
aðssetja mat með forliðnum
Fjalla.. eða nafni fjalla, saman-
ber „Fjallalamb" og „Hóls-
fjallahangikjöt“. Kannski við
förum að fá Baulubeljur eða
Hesthálshangiket.
Já, blessuð fjöllin okkar. Það
er ekki nóg með að þau séu
notuð sem eitt stórt beitarhólf
fyrir hesta og rollur, heldur
virðast menn vera farnir að
beita grísum og beljum þar
líka, samanber „Fjallaskinka“
(grísakjöt) og „Fjallasúrmjólk“
(kúamjólk). Trúlega súrnar
mjólkin í júgrunum á öllu
þessu brambolti þarna upp til
fjalla.
En án alls gríns þá veit ég
svarið við fyrstu spurningunni.
Tveir menn í héraðinu, Gísli
Einarsson og Bjarki Þorsteins-
son hafa sagt þetta vera hug-
mynd þeirra, tilkomna til að
vega upp á móti hinum ýmsu
„dögum“ á landsbyggðinni, svo
sem eins og „Fiskidegi á Dal-
vík“. En takið eftir: Fiskidegi,
ekki þorsk- eða ýsudegi, heldur
fiskidegi, nefnilega allir fiskar.
Svo ekki er þetta alveg sam-
bærilegt. Einnig á þessi hátíð
að vera svar við neikvæðum
skrifum um rolluna og tilraun
til að benda á mikilvægi henn-
ar í gegnum tíðina. Og þarna
liggur hundurinn grafinn. Há-
tíð gegn „neikvæðum" skrifum
um rolluna!
Og hver hefur aðallega verið
að vega að rollunni? Jú. Hún
ég, M.J. Þessi hátíð er sem sagt
upp fundin m.a. til að mótmæla
gagnrýni sem fjallar um nei-
kvæðar hliðar kindaútgerðar.
Mótmælum gegn óþarfa afbeit,
ofbeit, gróðureyðingu og jarð-
vegstapi, sem rekja má til
rollunnur, eða eigum við að
segja til mannanna? Það er
nefnilega maðurinn sem
stjórnar þessu öllu. Það er
hann sem rekur þessa ræfla út á
guð og gaddinn, það er hann
sem girðir með lélgum girð-
ingum, það er hann sem nenn-
ir ekki að sækja þær inn á frið-
uð, afgirt svæði, það er hann
sem ákveður að hafa þær í
kjarri og í vegköntum fram
undir jól og það er hann sem..
já, nefndu það bara.
Og ekki gátu bændur haldið
þessa hátíð án þess að hugsa til
mín, meðan þeir ráku þessa
sauði sína gegnum Borgarnes.
Það sannar kveðskapur sem þá
varð til og birtur var í þessu
blaði, Skessuhorni, 13. þ.m.
Svo sem ekki í fyrsta sinn sem
það birtir kveðskap um mig, nú
eða fréttir af honum.
Það vakti og athygli mína í
fréttum í fýrrnefndu blaði af
þessum viðburði að landbún-
aðarráðherra boðaði þar ný
„vistarbönd," sem fólgin eru í
því að skylda öll fermingarbörn
til að „kynnast" sveitalífinu um
hálfsmánaðar tíma og að sjálf-
sögðu með meðgjöf frá ríkinu!
Ætlaði að tryggja 130 milljónir
til verksins, trúlega þá árlega?
Ekki fýlgdi sögunni hvort
börnin ættu að fá þessa pen-
inga fýrir væntanlegt vinnu-
framlag í sveitum landsins eða
hvort þeir áttu að renna til
bænda sem greiðslur til þeirra
fýrir að „leyfa börnunum að
vinna kauplaust hjá þeim um
tíma, og þannig kynnast lífinu í
sveitinni."
Skessuhornsmenn enduðu
þakkarávarp til stuðnings-
manna kindahátíðar á þessum
orðum: „Með sauðum skal land
byggja..“ Og vil ég bæta þess-
um orðum við og gera þau að
þeirra; „Og gróðri eyða.“
Margrét Jónsdáttir,
Melteigi 4, Akranesi
melteigur@simnet.is
Það jarma jkiri en saiiðkindnr
Sem ábyrgðarmaður og rit-
stjóri Skessuhorns hef ég það
hlutverk að taka endanlega á-
kvörðun um hvað birtist í þessu
blaði og hvað ekki í hvert eitt
sinn. Eg tel mig enda hafa til
þess fullt traust eiganda og út-
gefanda blaðsins og tek þetta
hlutverk mitt alvarlega.
Eftir nokkra umhugsun á-
kvað ég að birta í þessu tölu-
blaði aðsenda grein frá Mar-
gréti Jónsdóttur á Akranesi
þótt ég skilji svosem ekki fýlli-
lega tilganginn með umrædd-
um skrifum hennar fremur en
ýmsu öðru sem sú ágæta kona
hefur látið frá sér fara í fjöl-
miðla um sama efni og hún
fjallar um nú. Fram til þessa
hef ég hinsvegar ekki verið að
gera mér rellu út af málflutn-
ingi Margrétar en þar sem hún
beinir orðum sínum beint og
óbeint til mín að þessu sinni
ætla ég að gera fáeinar athuga-
semdir við skrif hennar.
Margrét fjallar í grein sinni
um fjölskylduhátíðina „Sauða-
messu“ sem undirritaður stóð
fýrir ásamt Bjarka Þorsteins-
syni og í samvinnu við ýmsa
aðila. Hún segir réttilega að
tilgangur hátíðarinnar hafi
meðal annars verið sá að minna
á Borgarfjörðinn sem matvala-
framleiðslusvæði en spyr síðan
af hverju aðrar dýrategundir en
sauðkindin, sem hún kýs að
kalla rollu í þessu tilfelli, hafi
ekki átt sinn sess á hátíðinni.
Einnig kallar hún eftir annarri
matvælaframleiðslu á borð við
grænmeti.
Ef greinarhöfundur hefði
haft fyrir því að kynna sér það
sem verið er að gagnrýna hefði
hann komist að því að á Sauða-
messu voru garðyrkjubændur
úr Borgarfirði og reyndar af
Snæfellsnesi líka mættir með
sína framleiðslu og kynntu
hana og seldu við góðar undir-
tektir þeirra þúsunda gesta sem
hátíðina sóttu. Hvað aðrar
dýraafurðir varðar þá skal það
vissulega viðurkennt að sauð-
kindin drottnaði ein yfir Borg-
arnesi þessa fimm tíma sem há-
tíðin stóð yfir. Tel ég hinsvegar
að þar með hafi ekki verið gert
lítið úr öðrum dýrategundum.
Nefni ég sem dæmi að á árlegri
tónlistarhátíð í Reykholti,
Reykholtshátíð, er klassísk
tónlist í öndvegi en það hefur
ekki hvarflað að mér að með
því væru aðstandendur hátíðar-
innar að gera lítið úr öðrum
tónlistarstefnum.
Þá segir Margrét að umrædd
hátíð hafi átt að vera svar við
neikvæðum skrifum um sauð-
kindina. Ekki veit ég hvaðan
hún hefur þær upplýsingar, í
það minnsta ekki frá aðstand-
endum Sauðamessu 2004. Aft-
ur á móti kváðumst við vilja
sýna sauðkindinni þá virðingu
sem hún ætti skilið og það að
sjálfsögðu að okkar mati. Okk-
ur varðar hinsvegar ekki um
hverju Margrét Jónsdóttir ber
virðingu fýrir enda sýnist mér
hún fullfær um að túlka það
sjálf.
Margrét segir síðan í lok
pistils sins: „Skessuhornsmenn
enduðu þakkarávarp til stuðn-
ingsmanna kindahátíðar á
þessum orðum: „Með sauðum
skal land byggja.. „
Þarna fer hún aftur á svig við
sannleikann því Sauðamessa
2004 var Skessuhorni óvið-
komandi þótt hátíðin hafi verið
vandlega kynnt í blaðinu líkt
og mörgum öðrum fjölmiðl-
um. Þakkarávarpið sem hún
vísar til er ritað í nafni aðstand-
enda Sauðamessu en að vísu
vill þannig til að ég er ritstjóri
Skessuhorns að aðalstarfi en
vinn reyndar einnig í verktöku
fyrir ýmsa aðra aðila. Bjarki
Þorsteinsson er hinsvegar
starfsmaður KB Borgarnesi ehf
en umrædd hátíð var skipulögð
af okkur tveimur í sjálfboða-
vinnu í okkar frítíma og ekki á
ábyrgð okkar vinnuveitenda.
An þess svo að skilja að
nokkrum komi það við nema
þeim sem hlut eiga að máli, en
rétt skal vera rétt.
Að lokum vil ég segja það að
ég ætla ekki að blanda mé frek-
ar í þann ágreining sem virðist
ríkja á millum Margrétar Jóns-
dóttur og íslensku sauðkindar-
innar. Þær verða að eigast við á
jafnréttisgrundvelli án minna
afskipta. A hinn bóginn áskil ég
mér fullan rétt til að standa
fýrir hátíð til heiðurs sauðkind-
inni eða hverju öðru því hús-
dýri sem mér sýnist, svo fremi
að það sé gert með samþykki
þar til bærra yfirvalda og það
geti hugsanlega orðið einhverj-
um til ánægju.
Virðingarfyllst,
Gísli Einarsson, annar að-
standenda Sauðamessu 2004.
Sauðfjárbóndi sigraði í
Borgarfjarðarædoli 2004
Síðastliðið föstudagskvöld
stóð Ungmennafélagið Islend-
ingur fýrir Borgarfjarðarædoli
í annað sinn í Brún í Bæjarsveit
og var troðfullt hús og gífurleg
stemning meðal gesta.
Sigurvegarinn, Sigurgeir
Sindri Sigurgeirsson tryggði
sér sigurinn með því að syngja
„Taktu til við að tvista," en
áhorfendur völdu Sindra í
fýrsta sæti. I 2. sæti lenti Iris
Guðbjartsdóttir sjúkraliði úr
Borgarnesi og 3. sætið hlaut
Barbara Guðbjartsdóttir
nemandi LBH. Þess má geta
að Barbara og Iris eru systur,
úr Dölunum.
MM
Sindri gefur aðdáenda eiginhandaráritun eftir sigurinn í Brún. Dóttir
Sindra fylgist með.