Skessuhorn - 02.08.2006, Síða 12

MIÐVIKUDAGUR 2. AGUST 2006
SBISSUHÖBE!
Lifir í heimi tónlistar og túrista
Rætt við Þorkel Símonarson ferðaþjónustubónda á Görðum í Staðarsveit á Snæfellsnesi
Keli og Þyri í afgreiðslunni í Gistihúsin Langaholti á GörSum.
Þorkell Símonarson, eða Keli í
Gorðum hefur tekið sér ýmislegt
íyrir hendur. Hvort sem það eru
fiskar eða vinnuvélar, þá kann Keli á
þeim lagið. Nú hefúr Keh tekið við
rekstri gistiheimilisins Langaholts á
Görðum í Staðarsveit af foreldrum
sínum og því í nógu af snúast nú yfir
sumarmánuðina. En ásamt því að sjá
um rekstur ferðaþjónustunnar og
sinna þeim verkum sem að henni
snúa þá eru áhugamálin aldrei langt
undan. Blaðamaður Skessuhoms leit
við á Görðum einn hlýjan og rign-
ingalausan dag nú í lok júlímánaðar
og náði Kela á spjall um ferðaþjón-
ustuna og áhugamálin.
Vil sitja á minni þúfu
„Ég hef sjálfur rekið ferðaþjónust-
una hér að Langaholti síðan á ára-
mótum þegar ég keypti hana af for-
eldrum mínum. Það var fyrst 1978
sem þau hófu hér ferðaþjónustu,
fyrst með eitt herbergi í íbúðarhús-
inu á leigu. Eftir það byggðu þau
fyrsta hluta gistiheimilisins. Þá
hættu þau búskap og tóku áhættuna
á að þetta myndini ganga. Síðan þá
hefur verið byggt við það hús fimm
sinnum og reksturinn hefur vaxið
með hverju ári,“ segir Keli. „For-
eldrar mínir voru orðin alvön og
komin yfir alla erfiðleika tengda
rekstri en með nýjum eiganda, með
nýjar áherslur og ný lán þá taka nýir
erfiðleikar við,“ bætir hann við og
glottir. „Ég hef fengið boð um vinnu
héðan og þaðan en hér vill ég vera
og sitja á minni þúfu, horfa yfir haf-
ið og jökulinn og verða gamall í
þessum bransa.“
Það leynir sér ekki að á Görðum
vill Keli vera og búa ásamt unnustu
sinni Þyri. Þá búa foreldrar Kela,
þau Svava og Símon einnig á Görð-
um sem og Símon Kristdnn sonur
Kela. Allir taka virkan þátt í verkefn-
um dagsins svo því má með sanni
segja að þar búi og vinni samheldin
fjölskylda.
Islendingar
ferðast efitír veðri
Keli segir bókanir í gistingu það
sem af er sumri hafi nær eingöngu
verið erlendir ferðamenn. „I þessum
gistibransa er reynt að hafa sem mest
fyrirfram pantað. Það gefur visst ör-
yggi, þá veit maður nokkum veginn
hvað kemur þann daginn því er-
lendu ferðamennirnir mæta yfirleitt
sama hvernig veðrar. Islendingar
ferðast meira efrir veðri og eru þar af
leiðandi dálítið erfiðari markhópur.
Þeir skipta oftar um skoðun og af-
panta sig gjarnar ef Siggi Stormur
spáir betra veðri annnarsstaðar. Það
er eins og gengur, en þá kemur á
móti að ef veðrið er gott hér, eins og
í gær, þá fyllast öll laus herbergi af
Islendingum. Þannig eru góð ár góð
veðurár. Afþreyingarhlutinn í ferða-
þjónustu er þar af leiðandi líka háð-
ur veðrinu því það fer enginn í golf
eða á kayak í leiðinlegu veðri,“ segir
Keli um reksturinn það sem af er
sumri. „Svo er það líka eins með alla
ferðamenn að þeir hafa allir þarfir
og það mjög misjafriar þarfir, allt eft-
ir þjóðemi og áhugamálum. En við
reynum að aðstoða hvern og einn
eftír fremsta megni svo þeim líði vel
hér hjá okkur,“ bætir hann við.
Völlurinn hans
stolt og yndi
„Ég var 16 ára þegar ég fór að
vinna í fiski. Þá tóku við vinnuvélar
og svo vann ég í hinu og þessu efrir
það,“ segir Keli um tímann áður en
hann kom heim að Görðum aftur.
„Það var svo 1994 sem ég kom heim
og var þá líka kominn heim til að
vera. Ég hafði verið meira og minna
í burtu frá því 1985 og fannst mér
þetta vera komið gott. Þá fór ég
strax að spá í hvort að hægt væri að
fá vinnu hér á svæðinu sem hægt
væri að lifa af, en það var hreinlega
ekki hægt. Þegar svo er í pottinn
búið verður maður að láta sér leggj-
ast eitthvað til,“ segir Keh og bætir
við: „Golfvöllinn byggði ég 1997,
fékk Hannes Þorsteinsson golfvalla-
hönnuð tíl að hanna hann og hófst
svo handa. Völlurinn er aðallega
mitt stolt og yndi, það er ekki mikill
hagnaður af honum en ég er svo
stoltur af því að eiga hann að ég læt
mig hafa það, það eru ekki margir
yfir andlit Kela þegar hann nefriir
golfvöllinn svo ekki verður um villst
að hann er stoltur yfir því verki sínu.
„I framhaldi af því fór ég að reyna
eitt og annað. Vann við ferðaþjón-
ustuna hér hjá foreldrum mínum á
sumrin og var á sjó á vetuma eða
keyrði vörabíl til að láta enda ná
saman.“
Ferðast með stúdíóið
Aður fyrr var rallý eitt af áhuga-
málum Kela og stundaði hann það
nokkuð. „Ég er alveg hættur í rallýi.
Nú á ég götuhjól og nýt þess að
keyra það. Þyri hugðist fá mig til að
falla fyrir hestamennskunni en ég
snéri vörn í sókn og nú á hún sitt
eigið götuhjól. Símon Kristinn virð-
ist líka hafa nokkra hjóladellu og á
einnig sitt eigið hjól sem hann hefur
mjög gaman af. Svo á ég eitt gamalt
torfæruhjól tíl gamans, bara svona til
að smala,“ segir Keli. „En mótor-
hjólin eru bara svona lífsmáti,
áhugamáhð á að vera það sem mað-
ur er alveg heltekinn af og eyðir
góðum peningum í og það er músík-
in hjá mér,“ segir hann og heldur á-
ffam: „Ég fjárfesti í stúdíói, farand-
stúdíói sem hægt er að pakka niður
og setja upp hvar sem er. Arið 1999
tókum við upp fyrstu plötuna og það
var með listakonunni Ólínu á Helln-
um. Síðan þá hafa verið gefriar út 6
plötur sem teknar voru upp í þessu
stúdíói hér og þar um sveitina, með
hinum og þessum listamönnum, þó
aðallega heimamönnum. Nú eru
einar tvær plötur í vinnslu. Hug-
myndin á bakvið þetta stúdíó er að-
allega sú að sumir eiga ekki auðveld-
lega heimangengt og því er stúdíó-
inu komið tíl lista-
mannsins. Tækni-
maðurinn í þessari
vinnu er Björgvin
Gíslason, gítar-
leikari frá gamalli
tíð og hefur hann
séð um upptökur
og hljóðblöndun á
flestum þessara
platna. A planinu
er að taka upp
þrjár plötur á
næsta vetri, en
hver veit hvað
verður, aldrei
hægt að ákveða
neitt í tónlist. Arið
2002 ætlaði ég að
gefa út sólóplötu
og hún er ekki
einu sinni hálfriuð.“
Aldrei orðið firægur
„Það sem ég hef gefið út af eigin
efni hefur alltaf farið
þannig að það hefur
ekkert selst,“ segir Keli
og hlær við. „Af því
tónlistarbröltí sem ég
hef komið að þá er ég
yfirleitt textahöfundur
og stundum söngvari.
Það sem kom frá
hljómsveitinni Hunds-
lappadrífu, sem saman-
stóð af fjórum félögum
hér í sveitinni innan 10
kílómetra radíuss, var
svo mikið eftír okkar
sérvisku að það hefur
enn ekki fengið mikla
sölu eða náð miklum
vinsældum, en það er
alls ekki málið. Aðalat-
riðið er að maður geri
þetta sér tíl gamans. Svo þegar plata
er gefin út þá er maður svolítið stolt-
ur og það er ekki frá manni tekið.
Svo er gaman að hafa svona heimild
fyrir því hvað maður var að sísla við
á hverjum tíma,“ segir hann.
Caterpillar konungur
Keli segir ekkert betra en að loka
sig af inni í herbergi og hlusta á góða
tónlist. „Tónlist er mjög gefandi
áhugamál. Þegar öllu daglegu amstri
við ferðamenn, rekstur og allt hitt er
lokið þá er ekki til betri hvíld frá
heiminum en að loka sig einhvers-
staðar inni og hlusta á tónlist, það er
ómetanlegt. Ég hefði heldur ekki
viljað falla í þann brurm að tónlistin
þyrfti að borga sig eitthvað upp,
enda áhugamál. Svo gefur þetta
manni svo mikið andlega. Til dæmis
þegar Hundslappadrífa hætti fyrir
um tveimur árum efrir 10 ára sam-
vinnu þá gáfum við út geisladisk sem
heitir Tíu vetra. Á þeirri plöm var
eitt lag sem náði þónokkurri spilun
og almannahylli. Það lag heitir Ca-
terpillar konungur, eða Caterpillar
lagið, og lýsir nokkumveginn hug-
leiðingum viimuvélamannsins. Þetta
lag naut mestrar hylli hjá þeim sem
keyrðu vörubíla og aðrar vinnuvélar.
Platan tók engan sölukipp eða þess
háttar en það gefur mér mest að
þessir menn, bræður mínir í vöru-
bílabransanum hafi fengið þama sitt
eigið lag og að ég hafi átt hlut í því
að veita þeim það er ómetanlegt.
Besm launin eftir 10 ára brölt með
hljómsveitinni er þegar völdugir
vörubflakallar vinda sér að manni og
þakka manni fyrir.
Spilar bara
frumsamda tónlist
Annað dæmi þess á hvaða hátt
laun tónlistarmannsins birtast var
þegar Keli, ásamt núverandi
hljómsveitarfélögum í sveitinni
Stormur í aðsigi, léku lag á minn-
ingarathöfn í Heiðmörk fyrir
stutm. „Fyrir nokkru lést góður
vinur minn í vélhjólaslysi. Það var
haldin minningarathöfti tun hann í
Heiðmörk smttu seinna þar sem
við félagarnir í Stormur í aðsigi
fluttum lag sem við höfðum samið
honum til heiðurs. Þetta var falleg
stund, í kringum 800 manns voru
þarna samankomnir og eftir flum-
inginn á laginu voru allir hálf
klökkir og mjög þakklátir. Þetta
var ein af þeim smndum sem lýsir
því best af hverju maður er að
brasa þetta í tónlist," útskýrir Keli
með alvörusvip. „Ég er ekki mjög
sjóaður í framkomu því ég spila
bara frumsamda tónlist og spila því
eingöngu á tónleikum. Stundum
spilar maður bara fyrir tvo og
stundum fyrir fjölda fólks,“ segir
Keli og hlær þegar hann er spurð-
ur um frægðina. „Þetta er oft mik-
ið bras og brölt. Mitt bakland í
tónlistinni er fólkið mitt hér í
sveitinni um kring og mótorhjóla-
fólk. Þegar ég spila í bænum þá
birtist alltaf hópur fólks í leðri,“
segir Þorkell Símonarson, eða Keli
í Görðum að lokum.
Gesmr þakkar fyrir sig og óskar
Kela, Þyri og öðru heimilisfólki á
hinu rótgróna ferðaþjónustubýli á
Görðum alls hins besta.
BG
Keli við „s?nalahjóliií“.
sem eiga golfvöll.“ Stórt bros færist
Núverandi og Jyrrverandi eigendur Gistihússins á GörSum, Keli og Svava.