Vor - 30.04.1931, Blaðsíða 14

Og þeir tokyst á,um hjarnið hart
hröktust þeir til og frá,
í hrikaleik þeim ^erðist svartara en s\rart
sortaþungt kvöld a brá.
í fjarlgum bjargasal hlymur hark ,
hugdeigir dver^ar missa kjark,
huldumenn að ser hólum loka,
hrímjötnar skjálfandi'í gáttum doka.
Þora draugar að fara á flakk
flykkast þeir allt í kring,
dillar niðr'x þeim djöfullegt hlakk,
dátt skyldi'ei einstæðing.
Stilla þar einnig djöflar dans
í drómsterkri regintrylling
og þó er sem um þennan fjandafans
fari geigvænleg hrylling.
Hvar mun að finna þann mennskan mátt,
sem meir hefir þreytt við fár
en jónas, sem nú átti'að leggjast lágt,
lémagna' orðinn og sár,7 ^
í lokin hann vildi þó táplega tefla
og tökin sem orkaði'hann mest að efla
o^ jafnframt á Kerra funheitt fjúk
faryrða lét hann skefla.
Það var sem að drauginum döpruðust tök
og dott færðist yfir hans brá,
er honum var skipað í vítisvök
og vellandi bálið á
og hótað að glóðvanar Kölskaklær
krota'í hann skyldu, dið-jómasar tær
hnígur^að endingu dugþrotinn draugur,
dómsorðin jónas þá ekki þvær
unz^sekkur í jörðina holdmorkinn haugur,
hrjúfur og graslaus þar enn er baugur.
En þjakaður hre^pstjórinn feiknunum frá
fetaði heimveg á.
X.Y.