Hlynur - 15.08.1979, Blaðsíða 27

Ný félagsmiðstöð
samvinnumanna
Kópavogi 19. ágúst 1979.
Heill og sæll Hlynur!
Ég vil byrja á því að þakka gott
blað nú sem fyrr. Pað er útgáfu-
stjórnini í alla staði til sóma og
verðið ætti ekki að verða neinum
að fjörtjóni.
En það var nú ekki meining mín
að skrifa lof- eða þakkargjörð um
útgáfustjórnina. Heldur langaði mig
til þess að koma á framfæri nokkr-
um hugmyndum, sem hafa verið að
veltast um í kollinum á mér í nokk-
ur ár varðandi framtíðarstarfsemi
NSS. Að vísu reifaði ég þessa hug-
mynd á aðalfundi NSS fyrir þremur
árum en þá þótti hún svo fráleit,
að ég greindi berlega vorkunnar-
brosið á andlitum flestra fundar-
manna. Ég vil þó ekki gefast upp
því ég tel þetta geta orðið félögum
NSS og mörgum fleiri brýnt hags-
munamál og skapað þáttaskil í
starfsemi Nemendasambandsins.
Hugmynd mín er sú, að Nem-
endasamband Samvinnuskólans eign-
ist sitt eigið húsnæði. Hamragarðar,
sem lengi hafa verið samastaður NSS
og LÍS, fullnægja ekki lengur þeim
kröfum, sem gera verður ef félags-
starfið á að ná til allra aðildarfé-
laganna. Húsnæðið er alltof lítið
og starfsemin hlýtur í mörgum til-
vikum að verða að miðast við það.
Ekki veit ég hve margir félagar eru
nú í NSS, en þeir eru gríðarmargir
og fer fjölgandi. Pess vegna. þarf að
bjóða upp á fjölbreytt félagsstarf
þannig, að sem flestir fái dútlað við
eitthvað, sem þeim er hugleikið.
Pá er komið að stóru bomb-
unni. Ég set dæmið þannig upp, að
NSS og t. d. LlS, reisi tvílyft sam-
komuhús, samtals um 800 m2 að
stærð. Á neðri hæð yrði samkomu-
salur og fleira, sem nauðsynlegt er
í því sambandi. Uppi yrðu svo
þokkalega stórt fundarherbergi,
bókaherbergi, skrifstofa, prentstofa,
gufubað og hagnýt aðstaða til fé-
lagsmálastarfa ásamt vel hljóðein-
angraðri framkvæmdastjóraíbúð
handa Reyni, svo dæmi séu nefnd.
Auðvitað kosta svona fram-
kvæmdir stórfé. En því má heldur
ekki gleyma, að margt smátt gerir
eitt stórt. Pví vil ég að stofnað
verði samvinnu- eða hlutafélag um
framkvæmdirnar og reksturinn að
þeim loknum. Pannig væru það fé-
lagar samtakanna, sem í raun ættu
þessa félagsmiðstöð samvinnumanna.
Að sjálfsögðu yrði ekki ráðist í
svona framkvæmdir nema að undan-
genginni könnun á því hver sé
vilji félagsmanna í þessum efnum
og væntanleg fjárframlög þeirra.
Sannfæring mín er sú, að með
þessum hætti mætti afla verulegs
fjár til framkvæmdanna, því að
þarna er um þúsundir einstaklinga
að tefla. Pá væri vel hugsanlegt að
gefa samvinnufélögunum í landinu
kost á því að skrifa sig fyrir hlut-
um.
Forsenda svona framkvæmda er,
að starfsemin afli sér tekna þegar
frá líður, en lifi ekki á framlögum
félagsmanna. Pess vegna finnst mér
henta, að í samkomusalnum yrði
rekið almennt danshús með vín-
veitingaleyfi, þegar ekkert stæði
til hjá aðildarfélögunum. Einnig
mætti gera ráð fyrir, að hann yrði
leigður út til ráðstefnu- og funda-
halda; möguleikarnir eru fjölmarg-
ir.
Ég ætla ekki að hafa þennan
pistil lengri að sinni en minní á,
að þetta er einungis frumhugmynd,
sem eftir er að útfæra miklu nánar
í einstökum atriðum. Allar athug-
anir eru ógerðir í þessu sambandi
og víðtækrar kynningar er þörf
meðal félagsmanna á tilgangi svona
framkvæmda, eignaraðild, þeim
möguleikum, sem félagsmiðstöðin
býður uppá o. fl. o. fl.
Að lokum þetta: Pví skyldu fjöl-
menn félagasamtök eins og NSS og
LÍS ekki geta velt slíku hlassi,
þegar ein þúfa getur það eins og
dæmi eru um í Reykjavík?
Kveðja,
Aðalsteinn Hákonarson.
HLYNUR 27