Hlynur - 15.08.1981, Qupperneq 25
Jal,”Th— Ávarp á fund í
_________verksmiSjum SÍS
• Það hefur væntanlega ekki farið fram hjá lands-
mönnum, að iðnaðurinn í Sambandsverksmiðjunum
á Akureyri á í verulegum rekstrarerfiðleikum. Pann
1. september sl. voru hjólin stöðvuð á Gleráreyrum
og 700 manns mættu á fund í Félagsborg, félags-
heimili Starfsmannafélags verksmiðja Sambandsins
á Akureyri. Þolinmæði fólks var þrotin. Áður hafði
stjórn starfsmannafélagsins og Iðju, félags verk-
smiðjufólks á Akureyri, verið kynnt hin alvarlega
staða, og þessi félög ákváðu, ásamt forráðamönnum
verksmiðjanna, að boða til umrædds fundar. Og
ekki verður annað sagt, en að fundurinn hafi haft
áhrif og skapað umræðu, þótt ýmsum hafi gengið
misjafnlega að draga af honum eðlilegar ályktanir.
Á fundinum flutti Júlíus Thorarensen, formaður
Starfsmannafélags verksmiðjanna kröftugt ávarp,
sem verulega hristi upp í mönnum, en þær raddir
hafa þó heyrst, að verið væri að nota starfsfólkið
til að „gráta út“ fyrirgreiðslu við reksturinn.
Vonandi hefur þó einhverjum einnig orðið Ijóst,
hverja þýðingu öflugt starfsmannafélag getur haft
fyrir starfsfólk hvers fyrirtækis og víst er um það,
að fundurinn þann mikla örlagadag, 1. sept. sl.,
beindi sjónum að Starfsmannafélagi verksmiðja
Sambandsins á Akureyri og formanni þess, Júlíusi
Thorarensen, sem síðan hefur varla vikið úr fjöl-
miðlunum. Gefum nú Júlíusi orðið:
Góðir fundarmenn.
Erum við að missa vinnuna?
Þessi spurning hefur flogið um verksmiðjurnar æ
oftar síðustu daga og ekki af ástæðulausu. Sífellt meiri
taprekstur í iðnaði, þrátt fyrir stóraukna framleiðslu,
vegna óaðgengilegra rekstrarskilyrða og tillitsleysis
stjórnvalda í garð íslensks iðnaðar. Nú er mál að linni.
1 þessu kjördæmi kjósum við menn á þing, til þess
meðal annars, að tryggja atvinnuöryggi okkar bæjar,
sem byggist að miklu leyti upp á iðnaði. Það ástand,
sem nú ríkir, er síðpr en svo traustvekjandi fyrir starfs-
fólk í þessum greinum. Petta er hættuástand.
Nú viljum við, þingmenn góðir og forráðamenn þessa
bæjar, að þið takið til óspilltra málanna og gangið fram
í því, að hér komi til skjót lausn. Það þykir sjálfsagður
hlutur og telst til venjulegra mannasiða, að taka vand-
lega til í húsum sínum fyrir jól og áramótj Við byrjum
okkar hreingerningar kannski svolítið snemma í ár, en
það er vegna sérstakra ástæðna. Við ætlum nefnilega
að hreinsa rækilega til og knýja á um, að á okkur verði
hlustað og tillit tekið til þess, að hér er verið að ræða
um atvinnuöryggi hundruða karla og kvenna, svo og
tilverurétt merks iðnaðar.
Krafa okkar í dag er því sú, að hægt sé að reka
þennan iðnað þannig, að hann geti gengið fyrir sig með
eðlilegum hætti — geti þróast og vaxið, en umfram allt
— tryggt starfsfólki sínu atvinnuöryggi og mannsæm-
andi laun. — Júlíus Tborarensen. "
HLYNUR 25