Brautin - 04.12.1968, Side 4

SSCSSSSSD
SSSBS9
mm
Útgefandi:
Alþýðuflokksfélögin í
Vestmannaeyj um
Ritstjóri og áb.
Jón Stefánsson.
Prentsm. Eyrún h.f.
Athugasemd.
Ríkið verður að spara líka
í síðasta blaði Brautarinn-
ár yar frétt um að Kiwanis-
' klúbbúríníi héf' hefði gefið
10 þús. kr. tíl flóðlýsingar í-
þróttavallarins. Af vangá
minni féll niður úr fréttinni
að geta þess, hvernig þeir
öfluðu fjárins. En það gerðu
þeir með því að setja af
ístað svokaliaða 100 króna
jveltu, þar sem einnig var
A-eyat að fá menn utan félags
Jtil að styrkja málefnið, en
þáð vildu Kiwanismenn að
,kæmi fram.
Hörmulegt verður að telja
að þessi athugasemd þeirra
skyldi lenda í höndum S.J.,
svo óheiðarlega ferst honum
f
að koma henni á framfæri í
Fylki, en þar reynir hann að
koma því að, að Brautin hafi
§agt ósatt í þessu máli og
anægður er hann með þessa
hugsmíð sína, að hann getur
ekki stillt sig um að vekja
athygli bæjarbúa á henni í
næsta blaði. En hvort, sem
S.J. líkar það betur eða ver,
þá er það og verður stað-
feynd, að þessar 10 þúsund
krónur vérða alltaf taldar
gjöf eða framlag (hvort orð-
ið, sem menn vilja nota)
Kiwanismanna til þessa
máls. T.d. má benda á, að
á mörgum umliðnum árum,
höfum við séð hér í bæjar-
blöðunum lista yfir gjafir til
ýmissa stofnana t.d. Sjúkra-
húss, Landakirkju o.fl., ekki
ósjaldan má sjá kvenfélagið
Líkn á þessum listum. Allir
vita, að Líkn hefur gefið
mjög mikið til ýmissa mála,
svo mikið, að útilokað er, að
Líknarkonur hafi einar get-
að lagt fram, enda vitað, að
þær safna, með sínum al-
kunna áhuga og dugnaði, til
þessara framlaga með
merkjásölu, kaffisölu, bazar
og dansíélkjúm, það eru því
að sjálf§ögðu fleiri en félags
könur, sém' féð leggja fram,
þó er þetta alltaf talin, og
það með réttu, að mínum
dómi, gjöf frá Líkn, enda
áldrei að því fundið.
Svo mikið liggur S. J. á
að ófrægja Brautina, að
hann fer með hreina þvælu.
í Brautinni er, eins og áð-
ur segir, þetta kölluð gjöf
frá Kiwanis, um það segir S.
J.: „Þetta er ekki rétt, það
voru bæjárbúar, sem gáfu
féð”. Hvað meinar maður-
inn? Er hann að drótta því
að Kiwanismönnum, að þeir
hafi ekkert gefið sjálfir eða
kannski hann telji þá ekki
bæjarbúa? Hvort tveggja er
jafn heimskulegt.
Læt ég svo útrætt um
þessa gjöf, , öðru narti hans
Það er (grát)brösiegt að
fylgjast með skrifum Fram-
sóknarblaðsins og Fylkis um
efnahagserfiðleika bæjar- og
þjóðfélagsins.
Fylkir hneykslast, að von-
um, á því, að Framsóknar-
blaðið telur, annarsvegar, að
allir efnahagserfiðleikar
þjóðfélagsins séu ríkisstjórn-
inni einni um að kenna,
en, hinsvegar, að greiðsluerf
iðleikar bæjarsjóðs stafi af
óvenjumiklum örðugleikum
útgerðar og fiskiðnaðar.
Fylkir fer öfugt að. Hann
telur réttilega, að efnahags-
erfiðleikar þjóðfélagsins stafi
fyrst og fremst af stórminnk
uðum sjávarafla og lækk-
andi verðlags á útflutnings-
afurðum samfara vaxandi
söluerfiðleikum. Hinsvegar
neitar Fylkir alveg að viður
kenna, að þessir erfiðleikar
snerti bæjarfélagið hér. En
mér er spurn, hvar koma
þessir erfiðleikar þyngra nið
ur, en einmitt í Vestmanna-
eyjum, þar sem allt byggist
á sjávarútvegi?
Fylkir segir, að hér hafi
verið lögð á hærri útsvör og
aðstöðugjöld, en nokkru
sinni fyrr. Það er að nokkru
leyti rétt. Þó hafa þessi
gjöld staðið í stað og jafnvel
lækkað síðustu árin, en til
samanburðar er rétt að geta
þess, að þau hækkuðu, frá
ári til árs, um 25—41% á
síðustu valdaárum Sjálfstæð
isflokksins hér í bæ. Þá er
einnig rétt, að minna Fylki á
að tekjur ríkissjóðs hafa vax
ið verulega, frá ári til árs,
allt fram á þennan dag.
Engu að síður eru greiðslu-
' erfiðleikar hans mjög mikl-
ir.
Fylki varðar ekkert um
það (svo notuð séu orðatil-)
tæki blaðsins) að það er
I ekki nægilegt, að leggja á út
í Brautina og kratana, sem
virðist fara vaxandi með
hverju blaði, hirði ég ekki
að svara. Vil aðeins vekja;
athygli á að Sindurþætti
næst síðasta Fylkis er skipt
í tvennt, annar hlutinn er ó-
hróður um Brautina og krat-
ana, hinn hlutinn fer í það
hjá S.J. að. éta ofaní sig og
biðja afsökunar á áður birtu
efni í þessum þætti. Vísast
er því, að maðurinn, í ein-
hverjum næstu þátta, éta of-
aní sig óhróðurinn um Braut
ina og kratana og því óþarfi
að vera að eyða orðum að
þeim skrifum enda yfirmáta
ómerkileg.
svör og aðstöðugjöld, ef ekki
reynist unnt að ná þeim inn.
(Það skyldi þó ekki vera af
völdum erfiðleika útgerðar
og fiskiðnaðar?) Síðustu ár-
in hafa óinnheimtar eftir-
stöðvar þessara gjalda einna
hækkað um 6 millj. á ári.
Ef svo hefði ekki verið væri
eki um neina greiðsluerfið-
leika bæjarsjóðs að ræða.
Fylkir telur einnig, að
gjaldþrot Jörgensens hafi
engin áhrif haft á bæjarsjóð.
Hefir það þá engin áhrif, að
öruggustu og stærstu gjald-
endur opinberra gjalda hafa
komist í svo til algert
greiðsluþrot?
Þessi dæmi sanna ,að það
getur verið erfitt að vera í
stjórnarandstöðu í bæjar-
stjórn en jafnframt stuðn-
ingsaðili ríkisstjórnar, eða
öfugt.
Eg get að vísu trútt um
talað, þar eð ég er stuðnings
maður beggja, í þessu til-
felli, og veit því, og viður-
kenni, að það eru sömu erfið
leikarnir sem há bæjarfélög
um landsins (ekki hvað síst
Vestmannaeyjum) og þjóð-
félaginu í heild.
Mm.
FRÁ BÆJARRÁÐI
Bæjarráð Vestmannaeyja,
samþykkir, að skora á hæst-
virt Alþingi, að samþykkja
nú þegar veiðiheimildir fyr-
ir botnvörpu innan fiskveiði
lögsögunnar. í því sambandi
vill bæjarráð benda á tillög.
ur frá Skipstjóra- og stýri-
mannafélaginu Verðanda og
Útvegsbændafélagi Vest-
mannaeyja, sem eru í fórum
þingmanna Suðurlandskjör-
dæmis.
Bæjarráð vekur athygli á
því, að afli togbáta frá Vest-
mannaeyjum, það sem af er
Öllum er ljóst, að með
gengisfellingunni er ætlast
til, að launþegar taki á sig
mjög auknar byrðar ofan á
þær er fyrir voru, og að þeir
geri sér það að góðu, sýni
þegnskap, eins og það er kall
að.
Augljóst ætti að vera, að
til þess, að fá launþega til
að taka á sig þessar geysi-
legu verðhækkanir sem í
kjölfar gengisfellinga fara,
án þess að til verkfalla eða
annarra átaka komi, er að
stjórnvöldin gangi í farar-
broddi með að draga úr út-
gjöldum. Spari öll útgjöld
sem hægt er og láti það
sama yfir hina hæstlaunuðu
ganga, sem hina verst laun-
uðu. En gera þau það?
Jón Ármann Héðinsson,
gerði fyrir nokkru fyrir-
spurn til Magnúsar Jónsson-
ar, fjármálaráðherra, um
bílaeign og bílastyrk ríkis-
ins. Upplýsti Magnús, að rík
ið ætti á sjötta hundrað bíla
að verðmæti um 150 milljón-
ir króna, auk þess mun rík-
ið veita bílastyrki, sem nema
. þó nokkrum milljónum.
Flesta þessara bíla hafa ýms
ir hálaunamenn ríkisins fyr-
ir sig og fjölskyldu sína og
hefur oft sézt í blöðum
Reykjavíkur, að börn þess-
ara manna séu á skemmti-
ferðalögum á þessum bílum,
er ekki að efa, að viðhalds-
kostnaður á þessum bílum er
mjög mikill og ríkið borgar,
eða réttara sagt þú og ég.
Þegar nú þjóðin á í slík-
um örðugleikum og raun gef
Ur vitni nú, er þá ekki aug-
ljóst mál, að ríkið verður að
taka hér upp sparnað, eins
og ætlast er til að láglauna-
fólkið geri. Magnús Jónsson,
fjármálaráðherra, svaraði
fyrirspurninni á þá leið, að
ekki væri búið að setja nein
ar reglur um þetta. Taldi'
hann þetta mjög „viðkvæmt”
mál, því þessir bílar væru
skoðaðir sem launauppbæt-
ur.
Var deilt nokkuð harka-
lega á fjármálaráðherra fyr-
ir þetta ranglæti, að ríkið
árinu, er nálægt 25 þúsund
tonn miðað við óslægðan
fisk. Er hér um að ræða 60
báta, en 40 þeirra eiga ekki
önnur veiðarfæri en botn-
vörpu.
Bæjarráð leggur áherzlu á,
að hér er um brýna nauð-
syn að ræða, því fyrirsjáan-
legt er, að útgerð flestra
þessara báta stöðvast, að ó-
breyttum aðstæðum og at-
vinnulífi Vestmannaeyinga
þar með stefnt í voða.
láti ýmsa embættismenn fá
bíla til umráða á sinn kostn
að og borgi allan rekstur
þeirra, gæti þetta talizt
launauppbót, sem næmi allt
að 100 þúsund krónur. Er
hér yfirleitt um að ræða
tekjuhæstu embættismenn
ríkisins.
Verður verkalýðsstéttin að
krefjast þess skilyrðislaust,
að þessi hlunnindi til há-
launamanna verði afnumin
tafarlaust, annað er ekki
sæmandi. Ef láglaunafólk á
að taka á sig stórauknar
byrðar bótalaust, eða bóta-
lítið verður að krefjast þess,
að hinir hálaunuðu missi
þessi fríðindi sín og raunar
hvort sem er, ætti að afnema
svona einkahlunnindi effl-
bættismanna.
Verkamaður.
HftMAR
Framhald af 1. síðu.
verið okkur hjálplegir. VHj-
um við þakka veittan stuðn-
ing á þessu fyrsta Jtarfsári
og væntum áframhaldandi
góðs samstarfs sem lengst.
LEITAÐ ÁLITS
— • á ungtemplara-
starfinu í ’Vestmanna
eyjum,
Eyjólfur Pálsson,
skólastjóri:
Ungtemplarar hafa unmð
hér gott starf og staðið fyrir
skemmtanahaldi, sem er við
| hæfi ungiinga. Það tel ég
mikilvægast, vegna þess, áð
eins og við þekkjum, eru
þessar almennu dansskemmt
anir síður en svo við hæfi
fólks á þessu aldursskeiði.
Þau hafa verið heppin með
forustufólk; þetta er mjög
; duglegt og áhugasamt fólk,
sem hefur verið í þessu og
mér finnst, að starf þeirra
lofi ákaflega góðu, ef þeir
geta haldið svona áfram.
Sára Jóhann Hlíðar,
sóknarprestur:
Mér lízt mjög vel á þetta
starf, og ég er viss um, að
það hefur tekizt ágætlega og
er fjölsótt. Eg held, að það
sé einmitt stórkostlegt tæki
til að varðveita unglinga frá
áfengisneyzlu. Félagsskapur
inn er heilbrigður, þar ríkir
gleði og eining. Eg vil hvetja
alla foreldra til þess að sinna
þessu starfi og gefa því
gaum og styrkja það, bæði
með ráðum og dáð. Eg trúi
því, að ungtemplarastarfið
eigi framtíð fyrir sér og bið
því allrar blessunar og heilla.
J. S.
Broslcgl