Morgunblaðið - 11.02.2020, Page 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. FEBRÚAR 2020
um mikils virði. Hann átti hjart-
að í öllum móðursystrum sínum
og saknaði hann sárt þeirra sem
látnar eru. Minnisstætt er þegar
hann tók á móti okkur systrum
heim til sín í London þar sem
mikið var hlegið og brasað.
Það var okkar vani að syngja
saman lagið sem enginn kunni
nema við, þegar við hittumst.
Allt frá því að Kalli var lítill til
hinnar síðustu stundar. Því er
viðeigandi að kveðja elsku vin
minn með ljóðinu við lagið okk-
ar. Við hittumst svo aftur í
blómabrekkunni.
Ein lítil saga býr í huga mér,
mig langar til að segja hana þér.
Hvað getur huggað harm, mitt
þrungna sár
að horfa á vin sem aldrei fæ að sjá.
Hann sigldi burt, ég sá hann aldrei
meir,
ég saknaði hans, það gera líka þeir,
sem elska heitt að einlægð, von og
þrá
að horfa á vin sem aldrei fæ að sjá.
(Höf. ók.)
Þín móðursystir,
Áslaug Hafsteinsdóttir.
Elsku Kalli minn, ljúfi ynd-
islegi drengur.
Það eru svo margar minning-
ar sem ég á um þig sem rifjast
upp núna þegar þú ert farinn í
sumarlandið og til fólksins okkar
sem hefur beðið eftir þér, elsku
vinur.
Þar sem þú varst þar var
gleði og mikið hlegið, ég sé þig
fyrir mér með systrunum sem
farnar eru og pabbi þinn hefur
umvafið þig, það er víst. Minn-
ingar um þig sem munu hlýja
mér og okkur öllum um góðan
og traustan vin sem alltaf var
tilbúinn að gera allt fyrir mann.
Nú ert þú laus við allra fjötra og
líður vel í faðmi allra englanna
okkar.
Þar til við hittumst aftur,
hafðu þökk fyrir allt, elsku Kalli
minn.
Elsku Fríða mín og fjöl-
skylda, Guð gefi ykkur styrk í
ykkar mikla missi.
Líney frænka.
Kalli minn.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Ég man einn fallegan sum-
ardag, ég var á leið í vinnuna á
símstöðinni og hitti þig, þá um
sex ára gamlan, við hliðið heima
hjá þér og við urðum samferða
smá spöl.
Ég: „Mikið ertu með fallegt
veski, Kalli minn.“
Þú, brosandi: „Mamma lánaði
mér það fyrir skólabækurnar!“
Ég. „Nú, ertu í sumarskóla?“
Þú: „Nei, nei, ég er að fara til
Góu minnar, hún er að kenna
mér að lesa og skrifa.“
Man eftir að hafa fylgst með
þér, á kantinum, alla þína ævi.
T.d. þér og Önnu Sjöfn sem
krakkavinum að leika ykkur
saman, sem unglingum að vinna
í frystihúsinu og kæta allt
„gamla fólkið“ með alls konar
uppátækjum. Þið, bæði ljós-
hærð, hávaxin, hávær, fyrirferð-
armikil og skemmtilegustu
mannverurnar á Skagaströnd.
Man eftir þér í skólaleikritum
uppi á sviði þar sem stamið þitt
var víðs fjarri.
Man eftir heimsóknum og
góðum stundum í Rauðgerðið
þar sem þið leigðuð saman
æskuvinirnir, þú, Anna Sjöfn og
Anna Bogga. Og ekki síst hvað
þú gafst mikið af þér til alls
samferðafólks þíns og varst fær
fagmaður í öllu sem þú lagðir
stund á.
Man eftir þér að klippa og hve
fær þú varðst strax. Eða þegar
þú bjargaðir klippingu á mér
eftir að ég lenti hjá hársnyrti
sem þú fullyrtir að hefði notað
illa brýndar sauðaklippur á
hausinn á mér miðað við útgang-
inn! Man einstaklega vel eftir
þakklæti mínu til þín er þú
komst í minn stað til að vera hjá
Önnu Sjöfn dagana eftir að hún
átti Benna sinn en ég varð að
mæta í minn fyrsta tíma í Há-
skólanum á Akureyri tveimur
dögum eftir að Benni fæddist.
Það var drengilegt af þér, elsku
Kalli minn.
Man hve sárt það hefur verið
að sjá og vita af heilsu þinni
hraka og hina miklu orku sem
þú hafðir dvína. Bestu þakkir
fyrir allar góðu stundirnar og
minningin lifir um fallegan, glað-
an, góðan og orkumikinn gull-
koll. Sendi fjölskyldu þinni og
vinum innilegar samúðarkveðj-
ur.
Þórunn Bernódusdóttir,
Skagaströnd.
Minn kæri æskuvinur, árin
okkar í Rauðagerði, Bólstaðar-
hlíð og Einarsnesi voru góð. Við
vorum ung með frjótt ímyndun-
arafl og stóra drauma.
Rauðagerðið, ég, þú og Anna
Sjöfn. Eftirminnilegur tími,
skrítið hús, fyndið heimilishald
og alltaf gaman hjá okkur.
Bólstaðarhlíðin, árin okkar
þar kalla fram óteljandi bros og
ljúfar minningar. Stundum er
eins og þetta sé allt fyrirfram
ákveðið. Ég var ekki á góðum
stað í lífinu þegar við hittumst
fyrir tilviljun á Laugaveginum.
Við vorum bæði á tímamótum og
þú komst með þessa frábæru
hugmynd hvort við ættum ekki
að fara að leigja saman og við
fluttum í Bólstaðarhlíðina. Vá,
hvað ég var heppin. Styrkurinn
frá þér var ótrúlegur. Ég hugsa
oft til þess þegar þér í orðsins
fyllstu merkingu tókst að draga
mig í ræktina, dag eftir dag,
þangað til ég fékk áhuga á lík-
amsrækt.
Einarsnesið, raðhús í Skerja-
firðinum. Við stækkuðum við
okkur og draumarnir fóru að
rætast. Það var gaman að fylgj-
ast með þér stofna fyrirtækið
þitt Kompaníið. Krafturinn í þér
og dugnaðurinn. Það var ekki
annað hægt en að heillast af þér
minn kæri. Hugrekkið, sköpun-
arkrafturinn, viskan og húmor-
inn.
Ég hugsa oft til þín þegar ég
heyri í Tracey Chapman, sé blá-
an kavíar í búðinni eða keyri
fram hjá Bólstaðarhlíðinni. Góða
ferð minn kæri, ég veit það verð-
ur tekið vel á móti þér, við döns-
um saman síðar.
Við áttum saman yndislega stund
við áttum sól og blóm og hvítan sand
og skjól á köldum vetri er vindur
napurt söng
og von um gullin ský og fagurt lag
Góða ferð, góða ferð, góða ferð
góða ferð já það er allt og síðan bros
því ég geymi alltaf vinur það allt er
gafstu mér
góða ferð, vertu sæll já góða ferð.
(Jónas Friðrik)
Elsku Fríða, Laufey, Ernst
og fjölskyldur, guð gefi ykkur
styrk til að takast á við sorgina.
Anna Elínborg
(Anna Bogga).
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Dásamlegur vinur, mikill
gleðigjafi og vandaður öðlingur
hefur kvatt langt fyrir aldur
fram, húmorískur heimsmaður,
sem fæddur var norður á Skaga-
strönd og hafði sterkar taugar
þangað. Skilgreiningin á „heims-
maður“ í íslenskri orðabók hæfði
Kalla vel, þ.e. „fágaður og sjálfs-
öruggur karlmaður sem hefur
ferðast víða“.
Við Kalli kynntumst árið
2011, þegar hann og tæknimenn-
irnir hans, sem hann þakkaði oft
velgengni sína við gerð þáttanna
„Nýtt útlit“, komu i heimsókn til
mín og Kalli tók við mig viðtal
um Davis-dyslexíuaðferðina, en
þættirnir voru tvískiptir með
fræðsluinnleggi í miðjum þætti.
Í framhaldi af þessum fyrstu
kynnum okkar kom Kalli á nám-
skeið til mín og þar gerðust eft-
irminnileg og áhrifamikil undur
og stórmerki. Auk þess að tak-
ast á við dyslexíuna vildi Kalli
takast á við stam sem hafði fylgt
honum frá því í barnæsku. Mikið
var í húfi. Hann hafði verið beð-
inn að afhenda tvenn verðlaun á
Eddunni þetta árið, önnur fyrir
„gervi“, orð sem getur verið erf-
itt fyrir þá sem stama. Við brett-
um upp ermarnar. Okkur tókst
að komast að rótum vandans og
miklar breytingar fylgdu í kjöl-
farið. Þegar kom að Eddunni
stóð Kalli sig eins og hetja, ekk-
ert heyrðist á mæli hans og
bestu vinir hans höfðu orð á því
hvort hann væri hættur að
stama. Kalli var mjög ánægður
með sig og viðbrögðin.
Það var mjög lærdómsríkt að
heyra hvernig Kalli talaði um
upplifun sína af að horfa á kvik-
myndina The King’s Speech sem
kom út 2010. Hann sagði: „Mér
fannst mjög erfitt að horfa á
myndina, ég upplifði þetta alveg,
ég var uppgefinn eftir að hafa
horft, var meðvirkur í tvo
klukkutíma, en ég fékk miklu já-
kvæðari viðhorf eftir myndina.
Og ég uppgötvaði að það eru til
leiðir til að takast á við þetta.“
Og það gerði hann, ákveðinn í að
vaxa innan frá og láta ekkert
stöðva sig. Það var því gífurlegt
áfall þegar hann veiktist, nýbú-
inn að upplifa einn af stóru
draumunum sínum sem var að
stofna snyrtistofuna Beauty bar-
inn. Það tók á að syrgja stóra
drauminn eftir endurtekin veik-
indi. Kalli hafði stundum orð á
því að hann ætti erfitt með að
skilja af hverju þetta þyrfti allt
að koma fyrir hann.
Kalli var fæddur baráttumað-
ur fyrir öllum þeim minnihluta-
hópum sem hann upplifði sig
hluta af. Eftir að hann varð sjón-
skertur komst hann að því að
slökkt var á hljóðinu í mörgum
gangbrautarljósum hjá borginni.
Það varð hans síðasta heita bar-
áttumál að fá kveikt á hljóðinu í
gangbrautarljósum borgarinnar
í þágu blindra og sjónskertra.
Einstakur og elskulegur vinur
er horfinn á braut. Því fylgir
mikill söknuður samhliða ein-
lægu þakklæti. Minningarnar
eru fjársjóður sem lifir.
Ég sendi fjölskyldu Kalla og
vinum mínar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Valgerður Snæland
Jónsdóttir.
Það var að sumarlagi árið
2010 sem fundum okkar Kalla
bar fyrst saman þegar hann leit-
aði til mín vegna fyrirhugaðra
bókarskrifa. Þá hafði hann verið
með þætti á Skjá einum um út-
litsráðgjöf og langaði til að fara
lengra á þeirri braut. Þarna
hófst samstarf okkar og vinátta
og í kjölfar bókarinnar hélt sam-
vinnan áfram við gerð tveggja
sjónvarpsþáttaraða fyrir Stöð 2.
Það var aldrei nein lognmolla
í kringum Kalla. Hann vildi hafa
hlutina grand, elegant og flotta,
enda helgaði hann starfsferil
sinn því að finna hvað færi fólki
best og laða fram það fegursta í
útliti þeirra sem til hans leituðu.
Hann hafði mikla persónutöfra,
var stórskemmtilegur, fyndinn
og fljótur til svars og við hlógum
mikið þennan tíma sem við unn-
um saman. Hann gat líka verið
snöggur upp á lagið og stundum
óvæginn, en slíkt risti ekki
djúpt. Húmorinn var hins vegar
beittur, enda vill skopskynið
skerpast í hvers kyns átökum og
mótstreymi sem Kalli fór sann-
arlega ekki varhluta af.
Þegar sjónvarpsþættirnir Í
nýju ljósi voru teknir ferðuð-
umst við talsvert út á land og
vorum þá oftast tvö saman í bíl.
Þetta voru gæðastundir sem lifa
vel í minningunni. Við náðum
góðu spjalli og þarna náði ég að
kynnast Kalla. Mér er sérstak-
lega minnisstæð ein ferð okkar
þar sem við vorum á leið í tökur
út á Snæfellsnes. Samræðurnar
voru einlægar og afslappaðar og
spönnuðu ýmis lit- og blæbrigði
mannlífsins. Margbrotið og fal-
legt umhverfið gaf umræðuefn-
inu aukna dýpt og rímaði ein-
staklega vel við stemninguna í
bílnum. Stuttu seinna, um það
leyti sem lokahönd var lögð á
seinni þáttaröðina okkar, var
Kalli orðinn mikið veikur. Núna
tvinnast þessi fallega mynd
minningunni um hann og það
þykir mér vænt um.
Ég kveð kæran vin og sam-
starfsmann og votta ættingjum
og aðstandendum öllum innilega
samúð.
Steinunn Þorvaldsdóttir.
Karl Berndsen, eða Kalli eins
og hann var alltaf kallaður, var
hluti af samfélagi íslenskra lista-
manna sem bjuggu og störfuðu í
London rétt fyrir síðustu alda-
mót. Kalli var á þeim tíma að
feta sig áfram í frumskógi er-
lendra glæsitímarita og var iðu-
lega á ferð og flugi á milli töku-
staða. Þegar hlé var á milli
verkefna vorum við vinkonurnar
fljótar að mæta í eldhúsið á Ful-
ham Road í kaffi, lit og klipp-
ingu. Þar var alltaf mikið hlegið
enda var Kalli með eindæmum
skemmtilegur maður sem gerði
óspart grín að sjálfum sér og sá
alltaf spaugilegu hliðina á lífinu
og tilverunni.
Flest tíndumst við svo aftur
heim og tókum þá upp þráðinn
að nýju. Það var hér heima sem
stjarna hans skein hvað skærast
enda aldrei nein lognmolla í
kringum Kalla. Kalli var góður í
því að lesa fólk og óhræddur við
að segja skoðun sína. Hann hitti
oft naglann á höfuðið og hafði
einstakt lag á því að laða fram
það besta í hverjum og einum.
Nú er hann farinn, allt of
snemma. Eftir situr minning um
einstaklega góðan dreng sem lit-
aði umhverfi sitt með fágun og
listfengi og fékk mann ávallt til
að gleðjast og gantast með sinni
frábærri kímnigáfu. Við kveðjum
Kalla með söknuði, virðingu og
þökk í hjarta fyrir allar
skemmtilegu samverustundirn-
ar. Hvíldu í friði, elsku vinur.
Steindóra og Elín (Ella).
Besta gjöfin sem meistari fær
frá sínum nemanda er að hann
verði skapandi, öflugur, hafi
hugsjón fyrir fagið og hræðist
ekki tækifærin sem koma.
Einn af mínum nemendum
var Karl Berndsen sem við
kveðjum í dag, sá fyrsti sem
kveður úr stórum hópi Salon
VEH-nemenda.
Hann byrjaði sitt nám á stof-
unni í Glæsibæ, þá 16 ára gam-
all, síðan í Húsi verslunarinnar
og Salon VEH á Laugavegi.
Það tók hann smá tíma að
finna sinn stað en þegar honum
var það ljóst þá beið hans upp-
lifun sem allir fagmenn vilja og
eiga að finna.
Stefna á nýjar brautir, vinna
erlendis og varð London fyrir
valinu og þar hófst nám í snyrt-
ingu og myndin hans small sam-
an.
Með þessi fög komst hann
langt. Hann vann fyrir tísku-
myndatökur um allan heim þar
til hann kom aftur til landsins og
fór að stílisera viðskiptavini.
Hann var snillingur í umbreyt-
ingu; bjó til, skapaði heildarútlit
þar sem snyrting, hár og fatn-
aður umbreytti konunni algjör-
lega.
Hugsjónin var komin og þætt-
irnir í sjónvarpinu báru af. Oft
sagði ég við hann: Ekki gera
meira, þú ert bestur í þessu, en
hann brann fyrir að hanna hár-
greiðslustofu sem væri á heims-
mælikvarða og hannaði falleg-
ustu stofu landsins á Höfðatorgi.
Tíminn flaug og allt í einu
stoppaði allt! Kalli, þessi fallegi
og hugmyndaríki drengur, varð
óvinnufær.
Jafnaðargeðið sem Kalli sýndi
öll þessi ár í veikindunum var
einstakt en hann gafst aldrei
upp.
Blessuð sé minning hans.
Elsa Haraldsdóttir
hárgreiðslumeistari.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför systur minnar og
frænku okkar,
HILDAR SOLVEIGAR PÁLSDÓTTUR.
Einnig er starfsfólki Droplaugarstaða
þökkuð hlý og góð umönnun á liðnum
árum.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóninna Margrét Pálsdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SVAVA STEINUNN
INGIMUNDARDÓTTIR
frá Hrísbrú,
búsett í Reykjavík, Melseli 7,
lést fimmtudaginn 30. janúar á
Landspítalanum við Hringbraut.
Útförin fer fram frá Seljakirkju þriðjudaginn 18. febrúar
klukkan 11.
Elínborg Sigurðardóttir
Jón Ingi Sigurðsson Linda Jóhannsdóttir
Heiðdís Sigurðardóttir Sigvaldi Sveinbjörn Einarsson
Heiðrún Sigurðardóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ÓSK ÁSGEIRSDÓTTIR,
sem lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri
miðvikudaginn 5. febrúar, verður jarð-
sungin frá Snartarstaðakirkju laugardaginn
15. febrúar klukkan 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem
vildu minnast hennar er bent á Kvenfélagið Stjörnuna,
kt. 451291-2039. Reikningsnúmer 0179 15 555225.
Marinó Eggertsson
Sigríður Benediktsdóttir
Eggert Marinósson
Haukur Marinósson
og fjölskyldur
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN KRISTINN HARÐARSON,
Seljalandsvegi 67,
Ísafirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Vestfjarða
laugardaginn 1. febrúar.
Útför hans fer fram frá Ísafjarðarkirkju föstudaginn 14. febrúar
klukkan 14.
Ólöf Bergmannsdóttir
Margrét Kristín Jónasdóttir
Katrín M. Guðjónsdóttir Marius Ciprian Mainescu
Sigríður G. Guðjónsdóttir Úlfar Már Sófusson
Heiða Björk Guðjónsdóttir Ingvar Karl Ingason
Bergmann S. Guðjónsson
og barnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
ELÍSABET GUÐNÝ HERMANNSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni
laugardaginn 8. febrúar.
Sigríður Indriðadóttir Margeir Pétursson
Einar Páll Indriðason Halla Halldórsdóttir
og barnabörn