Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.2020, Blaðsíða 27

Old Spice ræninginn
í Sandgerði
Pósthúsið var rænt í tvígang og var póstmeistarinn í bæði skiptin eina vitnið. MYNDIR/TIMARIT.IS
TÍMAVÉLIN
E r blaðamenn komu í fljúgandi hálku og hörkugaddi til Sand-
gerðis í gærdag var þar
ekkert óvenjulegt að sjá við
fyrstu sýn þó að þeir skim-
uðu kringum sig haukfránum
sjónum eins og góðum rann-
sóknarblaðamönnum sæmir.
Þar hafði þó verið framið
vopnað póstrán um morgun-
inn, líklega hið fyrsta í sögu
Íslands, og varð að segja
sumum þá sögu þrisvar til
þess að þeir tryðu því,“ svo
sagði í Þjóðviljanum í febrú-
ar 1979. Rán þetta þótti afar
fréttnæmt enda ekki mikið
um vopnuð rán á þessum
slóðum, hvað þá rán þar
sem ræningjanum tókst að
komast burtu með hundruð
þúsunda í reiðufé.
Rétt tæplega ári síðar var
skrifað í Tímanum: „Um hálf
níuleytið í gærmorgun réðist
maður inn í pósthúsið á Sand-
gerði og hafði á brott með sér
um 400.000 kr.“ Ekki var um
að ræða upprifjun á ráninu
1979 heldur hafði pósthúsið
í Sandgerði verið rænt aftur.
Ég skýt þig
Póst- og símstöðvarstjóri í
Sandgerði á þessum tíma var
Unnur Þorsteinsdóttir. Þann
31. janúar 1979, mætti hún
til vinnu að venju, hálftíma
fyrir opnun pósthússins þar
sem hún fékk far með manni
sínum.
„Ég kom í vinnuna klukkan
hálf níu eins og ég geri venju-
lega, því mér finnst gott að
ganga frá ýmsu áður en sím-
stöðin opnar klukkan níu. Ég
hafði að sjálfsögðu læst, en
þegar ég var nýkomin inn var
bankað. Það kom mér ekki á
óvart í sjálfu sér, því að það
er ekki óalgengt að fólk fái
að bíða eftir rútunni hérna
inni, sérstaklega ef kalt er
í veðri eins og var í dag. Ég
var því alveg grunlaus þegar
ég opnaði dyrnar en þá rudd-
ist maðurinn inn, hrinti mér
aftur á bak og lýsti með vasa-
ljósi framan í mig um leið og
hann slökkti loftljósið,“ sagði
Unnur í samtali við Morgun-
blaðið í febrúar 1979. Hún
hélt áfram:
„Ég skýt þig ef þú lætur
mig ekki hafa alla pening-
ana,“ kallaði maðurinn um
leið og hann rak eitthvað hart
í bakið á mér og skipaði mér
að fara inn á skrifstofuna.“
Unnur sagði að maðurinn
hefði virst vita hvað hann var
að gera. Hann vissi hvar pen-
ingakassa væri að finna og
vildi bara taka þúsund krónu
seðla og fimm þúsund krónu
seðla, en ekki ávísanir.
Old Spice rakspíri
Unnur kvaðst hafa verið
dauðskelkuð. Maðurinn lýsti
með vasaljósi framan í Unni
Pósthúsið í Sandgerði var rænt í tvígang með árs millibili. Bæði
ránin eru óupplýst nú fjörutíu árum síðar. Vitni að báðum rán-
unum sagði ræningjann lykta af Old Spice rakspíranum.
FÓKUS 27
Erla Dóra
Magnúsdóttir
erladora@dv.is
svo hún sæi ekki útlit hans.
Engu að síður gat Unnur
komið með eftirfarandi lýs-
ingu:
„Ég gat aðeins gert mér
grein fyrir því að maður-
inn var í meðallagi hár og
klæddur í bláleita úlpu með
loðfóðri, úlpu af algengustu
gerð. Hann hafði hettuna á
höfðinu og hún var reyrð þétt
að höfðinu svo hæpið var að
ég hefði getað séð vel framan
í manninn hvort sem er. Um
aldur mannsins er erfitt að
segja en líklega hefur hann
verið ungur. Það var áber-
andi rakspíralykt af honum,
lykt af Old Spice rakspíra.“
Maðurinn hafði þó ekki
eins mikið upp úr krafsinu
og hann hefði getað því
Unnur hafði gætt þess vel
að hafa sem minnst reiðufé á
staðnum, þar sem hana hafði
dreymt fyrir ráninu.
„Mig dreymdi nýlega
draum sem ég réð þannig
að eitthvað myndi gerast í
líkingu við það sem nú hefur
gerst. Mig dreymdi að ég
væri stödd inni á skrifstof-
unni minni og þá sá ég svarta
veru. Þessi vera ágirntist það
sem var í peningaskápnum
og hún sagði hvað eftir ann-
að „ég vil fá allt nema ávís-
anir.“ Og þegar ég vaknaði
glumdi þessi setning lengi
á eftir í höfðinu á mér. „Ég
vil fá allt nema ávísanir.“
Mér finnst þetta allt mjög
einkennilegt því mig hefur
aldrei dreymt neitt merkilegt
áður,“ sagði Unnur í samtali
við Morgunblaðið. En eins og
fram kemur hér ofar þá vildi
ræninginn einmitt ekki ávís-
anir, rétt eins og maðurinn í
draumi Unnar.
Líklegast jólagjöf
Rannsóknarlögreglan í
Keflavík og rannsóknarlög-
regla ríkisins unnu hörðum
höndum að því að upplýsa
málið. Var meðal annars
yfirheyrður ungur maður
sem átti heima í sama húsi
og pósthúsið, en honum varð
þó að sleppa þar sem engar
handbærar sannanir fundust
til að tengja hann við ránið.
Málið vakti mikla athygli
í Sandgerði. Í frétt Morgun-
blaðsins frá febrúar 1980
sagði að sú saga hefði gengið
að sala á Old Spice rakspíra
hefði dottið niður úr öllu
valdi í bæjarfélaginu. Morg-
unblaðið hafði eftir starfs-
manni í versluninni Öldunni
í Sandgerði að þetta gæti ekki
staðist, þar sem rakspírinn
hefði ekki fengist í Sandgerði
síðan fyrir jól: „Líklega hefur
ræninginn fengið rakspírann
í jólagjöf,“ sagði starfsmaður-
inn.
Slegin í rot
Ári síðar var málið enn óupp-
lýst. Og þá var pósthúsið rænt
að nýju. Í þetta skipti reyndi
Unnur að verjast ræningj-
anum og var því slegin í rot.
„Ég varð öskureið, þegar ég
varð vör við manninn, því ég
vildi ekki að þetta færi eins
og í fyrra og tók á móti, en
með þeim afleiðingum að ég
var barin niður,“ sagði Unnur
í samtali við Vísi í janúar
1980. Vildi hún að þessu sinni
sem minnst tjá sig við fjöl-
miðla enda sagði hún að málið
árinu áður hefði tekið veru-
lega á sig og fjölskyldu sína
og vildi hún ekki verða „að
skemmtiatriði á vörum fólks“.
Lögregla taldi að líklega
væri um sama mann að ræða
og hafði rænt pósthúsið ár-
inu áður. En þó væri ekki
útilokað að um hermikráku
væri að ræða. Málsatvik eru
þó keimlík.
„Unnur veitti mótspyrnu
og við það brotnuðu gler-
augu hennar en ræninginn
greip þá til þess ráðs að veita
Unni þungt höfuðhögg svo
hún missti meðvitund. Tók
ræninginn því næst lyklana
af Unni, opnaði peningaskáp
pósthússins og tók þar pen-
ingabauk, sem innihélt all-
mikið af seðlum og hafði þá
á brott með sér. Meira var af
peningum í skápnum, svo og
ávísanir, en það skildi ræn-
inginn eftir.“
Samkvæmt rannsóknar-
lögreglumanni sem fór fyrir
rannsókninni grunaði lög-
reglu aftur hinn unga mann,
en sem áður var ekki hægt
að sanna það. Málin eru því
bæði óupplýst í dag.
Íbúar í Sandgerði biðu með
eftirvæntingu eftir áramót-
unum 1980 til að sjá hvort
ræninginn léti aftur til skar-
ar skríða í ársbyrjun 1981.
Hann virðist þó hafa snúið
sér að öðrum verkefnum og
látið pósthúsið framvegis
eiga sig. n
DV 11. DESEMBER 2020
Í hvorugt skiptið vildi ræninginn fá ávísanir. Hvers vegna er óvitað.