Feykir - 23.10.2019, Side 4
Lína Langsokkur – Þvílík skemmtun maður!!
Kíkt í leikhús - Leikfélag Sauðárkróks frumsýndi Línu Langsokk sl. föstudag
Ég og 9 ára dóttir mín örkuðum
spenntar inn í Bifröst, tilbúnar
í að heimsækja Sjónarhól, Línu
og vini hennar. Mjög langt er
síðan ég hef séð þetta leikrit,
og var ég því búin að gleyma
hversu ótrúlega fyndið þetta
verk er, og magavöðvarnir
allskostar óundirbúnir fyrir
komandi átök þar sem ég hló
næstum allan tímann!
Sviðsmyndin var einföld en
mjög skemmtileg og vel nýtt.
Allt í sviðsmyndinni hafði meira
en eitt hlutverk og skiptingarnar
auðveldar. Reyndar truflaði það
mig til að byrja með að í örfáum
atriðum voru sviðsmenn að
vinna í skiptingu á meðan
leikarar voru í forgrunni að leika
atriðið þegar auðvelt hefði verið
að hafa atriðið á ytra sviði og
dregið fyrir á meðan skipting
færi fram, en þetta vandist fljótt.
Tæknimál virtust vera eitthvað
að stríða þeim þar sem
aðalpersónur voru með
míkrófón, en í flestum
söngatriðum var ekki kveikt á
honum, sem orsakaði það að
leikarar þurftu að setja mikið
púður í sönginn sem gerði það
að verkum að stundum voru þau
orðin móð. Þetta er vonandi
bara tilfallandi vandamál sem ég
treysti á að búið sé að kippa í
liðinn þegar þetta er skrifað.
L e i k s t j ó r n
f a n n s t
mér
góð. Mikið um frábærar
ákvarðanir sem gerðu það að
verkum að leikarar á sviðinu
voru allir lifandi og sama hvert
maður leit, alltaf voru einhver
smáatriði í gangi sem gaman var
að, hvort sem um aðalpersónur
eða aukaleikara væri að ræða.
Litli apinn Níels og hesturinn
Drottning eru gott dæmi um
það. Mér fannst sú ákvörðun að
hafa tvær Línur til að gera
fjörugar senur áhugaverðari
algjörlega brilliant, og var það
einstaklega vel útfært.
Leikarar skiluðu sínu með sóma,
allir sem einn. Mikið var um ný
andlit á sviðinu, og þó svo að
sum þeirra hafi verið að stíga sín
fyrstu skref, þá vona ég svo
sannarlega að það verði ekki
þeirra síðustu á fjölum Bifrastar.
Stjarna sýningarinnar, óneitan-
lega, er hún Emelíana Lillý
Guðbrandsdóttir í hlutverki
sjálfrar Línu. Hlutverk Línu
útheimtir mikla orku og skilaði
Emelíana því svo sannarlega. 14
ára gömul sýnir hún sjálfstæði
og þroska í leik sínum sem
maður myndi gera ráð fyrir hjá
útlærðum leikara. Sem Lína
heillaði hún salinn gjörsamlega,
hélt sér í karakter hvort sem
augun voru á henni eður ei, og
þegar köll eða hróp úr sal bárust
-óvænt eða ekki, sem oft er
viðbúið á barnasýningum –
pikkaði hún það alltaf upp
og samtvinnaði inn í rulluna.
Emelíana Lillý er svo sannarlega
rós í hnappagat Leikfélags
Sauðárkróks og verður gaman
að fylgjast með henni þroskast á
sviðinu.
Senuþjófur sýningarinnar að
mínu mati er persóna sem sagði
ekki eitt einasta orð – hesturinn
Drottning! Hversu oft ég stóð
mig að því að hlæja að henni
man ég ekki, en það er alveg á
hreinu að konungbornari hestur
hefur ekki stigið á fjalir leikhúss
fyrr eða síðar.
Heilt á litið er leikritið Lína
Langsokkur í uppfærslu
Leikfélags Sauðárkróks alveg
frábær skemmtun, og hvet ég
alla til að fara og sjá sýninguna
allavega einu sinni. Börnin eiga
eftir að skemmta sér konunglega, og fullorðnir
jafnvel betur!
Takk fyrir mig.
Hrafnhildur Viðarsdóttir
MYNDIR: LEIKFÉLAG SAUÐÁRKRÓKS
4 40/2019