Morgunblaðið - 05.09.2020, Side 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. SEPTEMBER 2020
✝ Trausti Eyj-ólfsson var
fæddur í Vest-
mannaeyjum 19.
febrúar 1928.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnun
Vesturlands á
Akranesi 30. ágúst
2020.
Foreldrar hans
voru Sigurlína Sig-
urðardóttir frá
Rauðafelli og Eyjólfur Þor-
steinsson frá Hrútafelli undir
Austur-Eyjafjöllum.
Systkini Trausta samfeðra:
Sigríður, Guðbjörg Jónína, Rút-
ur, Anna Sigríður, Ólafur, Val-
gerður Helga, Guðný Jóhanna,
Þorsteinn, Skæringur og Magn-
ús Borgar.
Hálfsystir Trausta sammæðra
var Sigríður Jakobína Gränz en
hún lést aðeins fjögurra ára
gömul.
Trausti kvæntist 20. febrúar
1949 Jakobínu Björgu Jón-
asdóttur frá Grænavatni í Mý-
Volaseli í Lóni 1958-68. Auk þess
var hann kennari og skólastjóri
barnaskólans í Lóni 1964-68.
Árið 1968 fluttu Trausti og
Jakobína til Vestmannaeyja. Þar
ráku þau Hótel HB til ársins
1971, Trausti sem hótelstjóri og
Jakobína sá um eldhúsið. Trausti
var jafnframt æskulýðsfulltrúi í
Vestmannaeyjum frá 1971 og
skólastjóri Vinnuskólans þar á
sumrin fram að gosi.
Trausti var síðan kennari við
Bændaskólann á Hvanneyri frá
1973 til starfsloka 1998, auk þess
sem hann sá um rekstur sum-
arhótelsins þar í mörg ár.
Trausti var virkur í Kiwanis-
klúbbnum Jöklum í Borgarfirði
og var meðhjálpari við Hvann-
eyrarkirkju í fjóra áratugi.
Trausti flutti á Dvalarheimilið
Brákarhlíð í Borgarnesi árið
2018 og bjó þar síðustu æviárin.
Útför Trausta Eyjólfssonar
verður gerð frá Reykholtskirkju
í dag, 5. september 2020, klukk-
an 14, að viðstöddum nánustu að-
standendum. Útförinni verður
streymt á www.kvikborg.is.
Virkan hlekk á streymið má
nálgast á https://www.mbl.is/
andlat.
vatnssveit. Hún lést
29. nóvember 2016.
Þau eignuðust 8
börn sem öll eru á
lífi. Þau eru Jónas,
Hólmfríður, Líney,
Hildur, Kristbjörg,
Áslaug, Hermann
Helgi og Eysteinn,
en samtals eru af-
komendur Trausta
og Jakobínu orðnir
63.
Trausti ólst upp hjá móður
sinni, Sigurlínu, í Vest-
mannaeyjum og móðursystk-
inum á Rauðafelli undir Eyja-
fjöllum.
Trausti lauk búfræðiprófi frá
Bændaskólanum á Hvanneyri
1946. Hann starfaði við Sand-
græðslu Íslands í Gunnarsholti
1947-49, stofnaði býlið Korn-
brekku á Rangárvöllum og
stundaði þar búskap 1949-51.
Hann starfaði síðan hjá Kaup-
félagi Vestmanneyja 1951-54.
Trausti var bóndi á Breiðabakka
í Vestmannaeyjum 1954-58 og í
Meðan öldur á Eiðinu brotna
og unir fugl við klettaskor.
Mun ég leita í Eyjarnar eins og fyrr
í æsku minnar spor.
(Ási í Bæ)
Þessar ljóðhendingar komu
upp í hugann þegar fregnin um
andlát náins vinar og sam-
starfsmanns til áratuga berst
okkur. Langri ævi, miklu og
farsælu ævistarfi lokið, og
hljóðlega ævisólin hnigin til
viðar. Leiftur liðinna ára leita á
hugann og kalla fram endur-
minningar, söknuðurinn er eins
og samofinn rökkurstundum
haustsins. Trausti var hvort
tveggja í senn mikill Eyjamað-
ur og unni æskustöðvunum
heima og Hvanneyringur af lífi
og sál, en þangað fór hann ung-
ur til náms og þar bjó hann og
starfaði helft ævinnar. Þessir
tveir staðir voru hans alla tíð.
Þótt ég þekkti nokkuð til
hans á uppvaxtarárum mínum í
Eyjum hófust kynni okkar fyrir
alvöru þegar hann hóf störf á
Hvanneyri haustið 1972 sem fé-
lagsmálakennari. Hugmyndin
að verkefninu var hans, tilraun
til nýbreytni og ekki var í upp-
hafi ákveðið til hve langs tíma.
Eldgosið í Heimaey varð svo
örlagavaldur fjölskyldunnar
eins og svo margs Eyjafólks og
hér á Hvanneyri varð heimili
þeirra og vinnustaður allar göt-
ur síðan. Verkefnið sem hann
hugsaði sem tilraun til nýsköp-
unar og nýbreytni varð því að
varanlegum og mikilsverðum
hluta í kennslu og starfi skól-
ans. Trausti var fjölmenntaður
á sviði félagsmála og hafði
langa reynslu af slíkum verk-
efnum auk þess sem hann bjó
að margháttaðri annarri
reynslu og síðan en ekki síst
sínum persónulegu eigindum og
miklu útgeislun. Í mörgu naut
hann og ríkulegra listrænna
hæfileika sem með honum
bjuggu. Hann lagði allan sinn
metnað í starf sitt og sinnti því
af mikilli kostgæfni og afrakst-
urinn eftir því, breytt og auð-
ugra félagslíf.
Auk kennslunnar var hann
umsjónarmaður heimavistar-
innar og húsvörður og nánasta
hjálparhella nemenda skólans,
ávallt boðinn og búinn til hvers
þess er þurfti að vinna. Í mörg
ár var hann og hótelstjóri sum-
arhótels skólans. Hann ávann
sér traust og trúnað bæði sam-
verkafólksins og ekki síður
nemendanna sem hann um-
gekkst af nærfærni og næmum
skilningi á þeirra högum.
Þegar fyrsta haustið tók
hann að sér starf meðhjálpara í
Hvanneyrarkirkju og annaðist
það um fjörutíu og fimm ára
skeið af þeirri smekkvísi og
ræktarsemi sem honum var í
blóð borið og þannig var um öll
hans verk.
Þótt mikið mæddi á honum í
erilsömu starfi og oft löngum
vinnudegi var hann síður en
svo einn.
Við hlið hans var lífsföru-
nauturinn hún Jakobína og
saman komu þau miklu í verk
af margvíslegum toga. Eignuð-
ust stóra fjölskyldu og komu á
legg stórum barnahópi. Heim-
ilið, griðastaður fjölskyldunnar,
einkenndist af rausn og mynd-
arskap og stóð ávallt opið og
margur átti þar grið þegar á
bjátaði.
Komið er að kveðjustund og
við þökkum fyrir öll liðnu árin
á Hvanneyri og minnumst góðs
vinar og samferðamanns með
söknuði í huga. Langri ævi er
lokið, friður er fenginn og
handan móðunnar miklu bjarm-
ar af nýjum degi eilífs lífs.
Megi algóður Guð vera fjöl-
skyldunni og ástvinum stoð á
sorgarstundu. Blessuð sé minn-
ing Trausta Eyjólfssonar.
Magnús, Steinunn og
fjölskylda Hvanneyri.
Það var á fyrsta kennara-
fundi á Hvanneyri haustið 1972.
Hópur ungra og reynslulítilla
manna hafði þá nýtekið við
Bændaskólanum.
Í hópnum var þó einn rosk-
inn; hafði áður verið vörubíl-
stjóri, bóndi, barnakennari,
ráðsmaður, hótelstjóri; ráðinn
til húsvörslu, félagsmála-
kennslu og skyldra verka við
skólann. Ég velti því þá fyrir
mér hvernig honum – og okkur
– mundi ganga að glíma við
kynslóðabilið. Söguna má gera
stutta.
Þarna var kominn Trausti
Eyjólfsson, sem næstu árin átti
með konu sinni, Jakobínu B.
Jónasdóttur frá Grænavatni,
eftir að móta heimavistarbrag
Bændaskólans og félagslíf með
áhrifamiklum og eftirminnileg-
um hætti.
Þau hjón urðu mörgum past-
urslitlum nemendum sem for-
eldri og tömdu til skikkanlegs
göngulags ýmsa þá er álitu sig
borna til heimsyfirráða í veröld
heimavistarinnar. Líklega var
þetta því mikilvægasta kenn-
arastaða skólans á þessum ár-
um. Trausti var afar fjölhæfur
maður, mjög listfengur og
skapandi í flestum greinum og
ósínkur á tíma sinn. Sumarhót-
eli Bændaskólans stýrði hann
einnig um árabil og til vin-
sælda.
Var sem hann biði jafnan eft-
ir hverjum gesti og fylgdi hon-
um til dyrahellu við brottför
þannig að þeim sama varð eft-
irminnilegt. Meðhjálpari í
Hvanneyrarkirkju var Trausti
um áratuga skeið af samvisku-
semi og með virðuleik.
Ekki las hann upphafsbæn-
ina sem holhljóma orðarunu
heldur flutti hana líkt og Guð
okkar stæði sjálfur þar í kirkj-
unni og meðhjálparinn ætti við
hann beinan orða- og bænar-
stað.
Alltaf mátti ganga að Hvann-
eyrarkirkju hreinni og fágaðri,
lausri við dauðar kirkjuflugur;
til þess sáu þau hjón.
Við hjónin áttum Trausta og
Jakobínu að nágrönnum lengi;
aðeins limgerði bar í milli. Það
var gott nábýli. Er kyrrðist um
embættisverk urðu til stundir
yfir kaffisopa þar í Túnsbergi,
húsi þeirra hjóna, gjarnan yfir
nýsteiktum kleinum og rabar-
barasultu, en Jakobína gerði þá
bestu kleinur ríkisins, svo stað-
fest hafði verið með formlegri
samkeppni.
Þau hjón höfðu víða dvalið
og við margt starfað, þekktu
því til ótrúlega margs og
margra enda iðin við að rækta
mannakynni.
Við fjölskrúðugar minningar
og oft kátlegar frásögur
Trausta og mývetnska skerpu
Jakobínu við greiningu á fólki
og framvindu samtíðarinnar
leið stundin fljótt.
Nú hefur Trausti kvatt,
saddur lífdaga. Ég er þakklátur
fyrir að hafa átt hann að sam-
starfsmanni og met afar mikils
það sem hann vann Bændaskól-
anum á Hvanneyri, verk sem
að sínum hluta gerðu mín verk
sem kennara við skólann auð-
veldari.
Við Dísa þökkum nábýlið, og
Trausta og þeim hjónum langa
samfylgd. Ástvinum þeirra öll-
um sendum við einlæga sam-
úðarkveðju.
Bjarni Guðmundsson.
Trausti Eyjólfsson
✝ Halldóra Guð-björg Sigurð-
ardóttir fæddist í
Reykjavík 24. mars
1936. Hún lést á
Landspítala Foss-
vogi 5. júlí 2020.
Foreldrar henn-
ar voru Sigurður
Pétur Guðbjartsson
bryti, f. 10. desem-
ber 1900, d. 29.
ágúst 1959, og Est-
her Helga Ólafsdóttir húsfreyja,
f. 30. september 1900, d. 16. des-
ember 1973. Hún var fjórða í röð
sex systkina. Eldri henni voru
Lára, Bára og Ólafur og eru þau
látin en yngri voru Jónas og
Helga sem lifa systur sína.
skóla og lauk þaðan barnaskóla-
prófi. Systkinahópurinn var
samræmdur og hún átti góðan
vinkonuhóp.
Halldóra var einstaklega fé-
lagslynd. Hún hafði gaman af
tónlist og naut þess að dansa.
Hún var líka mikið fyrir óperur
og leikhús. Þau hjónin ráku í 40
ár þvottahúsið Drífu. Fyrst á
Baldursgötu 7 en lengst af á
Laugavegi 178, síðustu árin sem
þau ráku Drífu var það á Hring-
braut 121.
Hún tók virkan þátt í starfi
Oddfellow í 30 ár. Tók þar emb-
ætti og vann m.a. að fjáröfl-
unumÞegar Halldóra og Guð-
mundur voru að fagna
áttræðisafmæli hennar með sigl-
ingu um Karíbahafið byrjuðu
veikindi að taka sig upp. En í
kjölfar þessarar ferðar átti hún í
baráttu með að halda heilsu. Síð-
ustu árin einkenndust af því.
Útför hennar hefur farið fram
í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Halldóra giftist
Guðmundi Jóni
Þórðarsyni, eftirlif-
andi eiginmanni
sínum, 2. okt. 1954.
Sama ár eignuðust
þau Esther Helgu,
Agnes Þóra fæddist
1961 og Gunnar
Ægir 1964. Þau
eiga níu barnabörn
og ellefu
barnabarnabörn.
Framan af bjuggu hjónin í
Reykjavík og lengst af Ásvalla-
götu 37. Árið 1970 flytja þau í
Garðabæ og búa í Blikanesi í 43
ár alveg þar til þau flytja að
Sléttuvegi 23 árið 2013.
Halldóra gekk í Laugarnes-
Jarðvist á enda,
lífsgöngu lokið,
ljósið þitt slokknað
fölnuð brá.
Virðing og þökk,
vegferðin öll
vel í huga geymd.
(Aðalsteinn Ásberg )
Nú kveðjum við elskulega vin-
konu og systur okkar í Odd-
fellow.
Okkar fyrstu kynni byrjuðu í
Oddfellowstúkunni Þorgerði I.O-
.O.F. Þar myndaðist góð vinátta
milli okkar sem leiddi til þess að
við fórum að hittast á heimilum
okkar með mökum. Áttum við
þar góðar stundir og stofnuðum
við matarklúbb, upp úr því fórum
við að ferðast saman um landið og
hálendið með Guðmund sem far-
arstjóra.
Þetta eru ljúfar og góðar
minningar sem við eigum um þau
hjón og þar var Halldóra hrókur
alls fagnaðar.
Síðan stofnuðum við nokkrar
systur EKTA saumaklúbb þar
sem var prjónað og heklað. Þá
var alltaf jafn gaman og ekki var
hlegið lítið þegar Halldóra sagði
okkur að hún færi alltaf í megrun
á mánudögum.
Nú kveðjum við elsku vinkonu
okkar með söknuð í hjarta og
þökkum henni yndislegar sam-
verustundir og sendum Guð-
mundi og fjölskyldu innilegar
samúðarkveðjur.
Faðmi þig ljósið
friðarins engill
fylgi þér nú
á æðra stig.
Virðing og þökk
vegferðin öll
vel í huga geymd.
(Aðalsteinn Ásberg Sigurðsson)
Guðrún Helga, Edda,
Ásta og Kolbrún.
Halldóra Guðbjörg
Sigurðardóttir
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Sálm. 86.7
biblian.is
Þegar ég er í
nauðum staddur
ákalla ég þig
því að þú
bænheyrir mig.
Innilegustu þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu,
langömmu og langalangömmu,
GUNNHILDAR ERLU
ÞÓRMUNDSDÓTTUR,
Minnýjar,
Ljósheimum 1, Selfossi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks í Ási, Hveragerði og Ljósheimum,
Selfossi.
Jakob Skúlason Jóhanna Hallgrímsdóttir
Þórmundur Skúlason
Vilberg Skúlason Guðlaug Skúladóttir
og fjölskyldur
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýju vegna andláts og útfarar móður okkar,
ömmu og langömmu,
ÖNNU JÓNASDÓTTUR,
Lillu.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Jaðars í Ólafsvík.
Garðar Rafnsson Guðrún Pétursdóttir
Lydia Rafnsdóttir Hjálmar Kristjánsson
Svanur Rafnsson Gabriela Morales
ömmubörn og langömmubörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar okkar
ástkæra eiginmanns, föður, tengdaföður
og bróður,
GUÐMUNDAR HAUKS
GUNNARSSONAR
lögfræðings.
María Dóra Björnsdóttir
Diljá Guðmundardóttir Elías Guðni Guðnason
Breki Guðmundsson
María Ýr Elíasdóttir
Ragnheiður Hulda Hauksd.
Erla Gunnarsdóttir Pálmi Jónasson
Innilegar þakkir fyrir samúð, hlýhug og
kærleik vegna andláts og útfarar ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
SIGURÐAR GUÐBERGS HELGASONAR
frá Þorlákshöfn,
Sigga Helga frá Seli.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Áss í Hveragerði fyrir góða
umönnun.
Ragna Erlendsdóttir
Linda Björg Sigurðardóttir Vilhelm Á. Björnsson
Guðlaug Sigurðardóttir Björgvin Jón Bjarnason
Jónas Sigurðsson Áslaug Hanna
og fjölskyldur
Elskuleg móðir okkar,
GUÐRÚN MARGOT ÓLAFSDÓTTIR,
Ásvallagötu 13,
lést sunnudaginn 30. ágúst á hjúkrunar- og
dvalarheimilinu Grund. Útför hennar fer
fram í Dómkirkjunni í Reykjavík föstudaginn
11. september klukkan 13.
Í ljósi aðstæðna verða einungis nánir ættingar og vinir
viðstaddir. Athöfninni verður streymt í gegnum facebook:
Útför – Guðrún Margot Ólafsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir sýnda samúð og hlýhug.
Egill Helgason
Halla Helgadóttir
og fjölskyldur