Málfríður - 15.05.1991, Blaðsíða 23

Jónína Ólafsdóttir:
Ljóðaverkefni
Ljóðið sem lagt er fyrir er „This is
Just to Say“ eftir William Carlos
Williams.
Ljóðið sett upp á myndvarpa. Byrj-
að á því að leggja fyrir titil ljóðsins
—hvenær er þetta orðalag notað, í
hvaða tilvikum? Fá fram hjá nemendum
að það er til dæmis þegar sendir eru
smásneplar eða stutt skilaboð milli
tveggja aðila (I just wrote to say... I just
called to say... o.s.frv.).
Því næst er ljóðið í heild kynnt fyrir
öllum bekknum á myndvarpanum.
Nemendum er skipt í 2 hópa og þeir
beðnir að íhuga, ræða, og komast að
niðurstöðum um eftirfarandi atriði í
hvorum hópi fyrir sig:
Hópur 1: Hver er sá/sú sem skrifar
þessi skilaboð, hvers vegna skrifar
hann/hún skilaboðin, hver eru tengsl-
in við þann/þá sem skilaboðin eru
skrifuð til?
Hópur 2: Hver er sá/sú sem fær
skilaboðin, saga hans eða hennar og
tengsl við þann/þá sem skrifar?
Þegar nemendur hafa lokið hóp-
verkefnunum kynna þeir útgáfu sína
af persónunum bak við ljóðið.
Þegar hóparnir hafa kynnt niður-
stöður sínar er brugðið á myndvarp-
ann „Variations on a Theme by
William Carlos Williams" eftir Kenn-
eth Koch til þess að víkka út mögu-
leika sögunnar á bak við ljóðið.
Farið í gegnum erindi tilbrigðisins
með bekknum, umræður um hvort
persónurnar á bak við ljóðið ríma við
það sem Kenneth Koch hefur að segja
eða hafa nemendur skilið ljóðið „This
is Just to Say“ á allt annan hátt?
Eftir umræður er verkefni bekkjar-
ins í heild að búa til tilbrigði við ljóðið
„This is Just to Say“, en frá sjónar-
horni þess sem fær skilaboðin, öfugt
við það sem Kenneth Koch gerir. Til-
brigðið sem nemendur semja er skrif-
að upp á töflu af kennara (þannig að
þeir hafi ljóð Kochs fyrir augunum á
myndvarpanum á meðan þeir semja
sitt tilbrigði).
This is Just To Say
I have eaten
the plums
that were in
the icebox
and which
you were probably
saving
for breakfast
Forgive me
They were delicious
so sweet
and so cold
William Carlos Williams
Variations on a Theme by
William Carlos Williams
í
I chopped down the house that you
had been saving to live in next
summer.
I am sorry, but it was morning, and I
had nothing to do and its wooden
beams were so inviting.
2
We laughed at the hollyhocks toget-
her and then I sprayed them with lye.
Forgive me. I simply do not know
what I am doing.
3
I gave away the money that you had
been saving to live on for the next ten
years.
The man who asked for it was shabby
and the firm March wind on the
porch was so juicy and cold.
4
Last evening we went dancing and I
broke your leg.
Forgive me. I was clumsy, and I wanted
you here in the wards, where I am
the doctor!
Kenneth Koch