Málfríður - 15.11.1991, Blaðsíða 10

auðveldi sjálfsnám en sé þó eng-
in trygging fyrir því.
Eurocentre
Opnu gagnamiðstöðvarinnar í
málaskólunum tveimur sem ég
sagði frá í upphafi eru nokkuð ó-
líkar og mismunandi aðferðir not-
aðar. I Eurocentre er miðstöðin
hluti af bókasafninu. Vinnuað-
staðan er ágæt og þar vinna nem-
endur mest undir handleiðslu
kennara þótt stefnt sé að því að
þeir öðlist aukið sjálfræði. Þar er
meðal annars að finna mynd-
bönd bæði til menntunar og
skemmtunar, hljóðsnældur með
sögum og tónlist og endurtekn-
ingaræfingum í málfræði og fram-
burði. Á bókasafninu, sem ekki er
ýkja stórt í sniðum, er að finna
dagblöð og tímarit, orðabækur,
alfræðiorðabækur, uppsláttar-
bækur og safn bóka um ákveðna
málaflokka, sögur af mismunandi
þyngdarstigum, málfræðibækur
og efni tengt prófaundirbúningi.
Hver bekkur hefur eina kennslu-
stund í viku í miðstöðinni og
hluti af vinnu nemenda fer þar
fram undir stjórn kennara en
einnig geta þeir unnið þar sjálf-
stætt.
I fyrsta tímanum eru gögnin og
notkun hinna ýmsu miðla kynnt
og nemendur fá í hendur verkefni
sem þjálfa þá í að leita efnis við
sitt hæfi. Kennararnir nota síðan
þessa vikulegu tíma að vild. Sum-
ir láta hvern einstakan nemanda
æfa ákveðna þætti sem hann þarf
að bæta, aðrir nota tímana til
þess að láta nemendur afla upp-
lýsinga um ákveðin efni sem þeir
eiga að standa skil á í ræðu eða
riti. Þessar vikulegu kennslu-
stundir eiga að þjálfa nemendur í
að nota aðstöðuna og leiða til
þess að þeir fari að vinna sjálf-
stætt og leita sér þekkingar upp
á eigin spýtur. Þá geta þeir sjálfir
fundið sér þær málfræðiæfingar,
lesefni, hlustunarefni eða
myndefni sem hugurinn girnist
og þeir vilja vinna að þá stund-
ina. I Eurocentre er talið æskilegt
að í miðstöðinni sé ætíð kennari
eða leiðbeinandi sem nemendur
geta snúið sér til.
International House
I International House hafði
miðstöðinni verið komið á fót
vegna þrýstings frá kennurunum
og hún hafði aðeins verið í notk-
un í rúmt ár og var enn í þróun.
Hún var í tveimur herbergjum
fjarri bókasafninu. I öðru voru
fimmtán tölvur og átta mynd-
bandstæki og töluvert úrval hug-
búnaðar og myndbanda. I hinu
herberginu var gamalt málver og
nokkurt úrval af hljóðsnældum á-
samt bókum og verkefnum. Nem-
endur gátu valið sér efni að vild
en aðgangur þeirra var takmark-
aður við 45 mínútur á viku. Auk
þess var þeim gefinn kostur á að
nota aðstöðuna meira gegn auka-
gjaldi.
I fleiri skólum sem ég heim-
sótti, þar á meðal Ealing College,
sá ég að málæfingarstofurnar eða
málverin svokölluðu, sem eitt
sinn voru í tísku, höfðu breytt
um hlutverk og voru nú aðallega
notuð til frjálsrar hlustunar á
hvaða efni sem er en ekki til end-
urtekningaræfinga eða ,,drills“
undir leiðsögn kennara eins og
upphaflega var markmiðið með
þeim.
Þarna í International House
var sem sagt dýr og glæsilegur
tækjabúnaður og talsvert af á-
hugaverðu námsefni í formi
tölvuleikja og æfinga, mynd-
banda og hljóðsnælda. Sannar-
lega ekki amalegt fyrir nemendur
að eiga aðgang að slíkum stað.
Það greip mig forvitni og ég
spurði forstöðumanninn hvað
væri nú vinsælast meðal nem-
enda í þessari miðstöð. Og hann
svaraði að bragði: „Það er lang-
vinsælast að hlusta á sögur.
Nemendur gera mest af því að ná
sér í bók og viðeigandi snældu
og setjast niður í hljóðverinu og
hlusta. Þeim finnst það skemmti-
legast.“
Þetta svar forstöðumannsins
kom mér skemmtilega á óvart því
satt að segja hafði ég búist við
því að hann segði að tölvuleikirn-
ir eða myndböndin væru vin-
sælust. I allri hrifningunni af nýja-
bruminu og tækninni hættir
manni til að vanmeta og gleyma
því hvað það er skemmtilegt að
hlusta á góða sögu í ró og næði.
Trúlega hafa flestir ef ekki allir
gaman af því, bæði börn og full-
orðnir.

í Ármúiaskólanum
Og þá kviknaði hjá mér hug-
mynd. Heima í Fjölbrautaskólan-
um við Ármúla gætum við auð-
veldlega og með litlum
tilkostnaði sett upp á bókasafn-
inu vísi að slíkri miðstöð með
hlustunaraðstöðu og því hljóð-
efni sem við höfðum eignast í ár-
anna rás og safnaði nú ryki í
geymslunni. Þetta var talsvert
magn af snældum með enskum
smásögum, skáldsögum, leikrit-
um og ljóðum auk hefðbundinna
texta- og æfingabóka.
Þegar heim kom kynnti ég
þessa hugmynd þeim sem málið
snerti, skólameistara, bókaverði
og enskukennurum skólans og
hún fékk góðan hljómgrunn. Um
10