Víðförli - 15.05.1983, Page 2

Útgefandi: Útgáfan Skálholt
sími 21386
Ritstjórí: Bernharður Guðmundsson,
sími 12640
Afgreiðsla: Klapparstígur 27,
Setning og prentun:
Dagsprent hf. Akureyrí
Gunnar Kvaran
í júníbyrjun mun Gunnar Kvaran
cellóleikari halda tónleika víðsvegar
um land til styrktar hjálparstofnun
kirkjunnar. Einnig mun Skálholt
gefa út hljómplötu með leik Gunn-
ars og rennur allur ágóði af sölu
hennar til Hjálparstofnunar.
Gunnar Kvaran gefur alla vinnu
sína. Starfsmaður Hjálparstofnunar
og framkvæmdastjóri Skálholts
munu heimsækja söfnuði í tengslum
við hljómleikaferðina og kynna störf
þeirra stofnana. Nánar verður sagt
frá ferðinni er skipulag hennar er
fullunnið.
Vídeónámskeið í Skálholti
Prestar vinna við það í fullu starfi að
koma boðskap á framfæri. Ekki þarf
að efast um inntak og gildi boð-
skapsins - sjálfs fagnaðarerindisins,
hins vegar tekst ekki alltaf að koma
honum svo til skila að hlustandinn
skilji og meðtaki. Til þess að
auðvelda mönnum það mikilvæga
verkefni gangast Skálholtsskólinn
og fréttafulltrúi kirkjunnar fyrir
námskeiði í Skálholti dagana 12.-14.
september. Dr. John Rider, sem
verið hefur ráðgjafi alkirkjuráðsins í
upplýsingamiðlun og boðskiptum
verður þar aðalkennari.
Myndband verður notað við
kennsluna. Gefst mönnum þannig
kostur á að sjá sjálfa sig í prédikun-
arstóli og verður fjallað um þá
boðmiðlun með jákvæðri gagnrýni.
Þá verða kenndar aðferðir til að
koma boðskap á framfæri gegnum
fjölmiðla og kynntir ýmsir grundvall-
arþættir boðskipta sérstaklega út
frá kirkjulegum forsendum.
Dr. Rider hefur áður haldið nám-
skeið hérlendis og þótti mönnum
verulegur fengur að, enda mikill
ferskleiki yfir kennslu hans.
Skálholtsrektor og fréttafulltrúi
gefa nánari upplýsingar.
Með þakklæti minnumst við
þess, hversu vel viðraði hér á
norðurslóð til messuferða í dymbil-
viku og á páskahátíðinni. Á austur-
strönd Eyjafjarðar voru sungnar
fimm messur á þrem kirkjum frá
skírdegi til annars páskadags. Þær
voru vel sóttar, þrátt fyrir ágætt
skíðafæri í Hlíðarfjalli ofan Akureyr-
ar.
Það er raunar annað en útilíf, sem
hefur truflandi áhrif á helgihald
þessa mikilvæga tímabils og er á
góðri leið með að umturna tilgangi
dymbilviku og skyggja á mestu há-
tíð kirkjunnar, páskana. Það eru
fermingar ungmenna, sem alls ekki
eiga að viðgangast á þessum tíma.
Fermingarhátíðir
í dymbilviku
Þegar boðað var til aftansöngs og
heilagrar kvöldmáltíðar í Svalbarðs-
kirkju á skírdagskvöld, þá var nær
helmingur kirkjukórsins boðinn í
fermingarveislur á Akureyri, því
skírdagur er fastur fermingardagur
þar eins og í öðrum stærstu þéttbýl-
isprestaköllunum. Að vísu gat kant-
orinn leyst vandann í þetta sinn,
með því að benda fólkinu á þá
ágætu lausn í góðu færi, að það gæti
skroppið eftir matarveisluna þessa
10 km út á ströndina og farið síðan
inneftir í kaffið og kransakökuna að
lokinni messu. Og lausnin var virt,
svo sakramentissöngurinn hljómaði
með fullum styrk á þessu heilaga
kveldi. En þarna er kirkjan á var-
hugaverðri leið og getur ekki og má
ekki afsaka sig með þeim rökum, að
þetta sé eini hentugi tíminn til ferm-
inga. Þær eiga alls ekkert betur við
þá, en á jólum.
Við, prestar, verðum undrandi og
daprir, þegar fjölmiðlar taka vegfar-
endur tali nær páskum, og á daginn
kemur, að meiri hluti spurðra veit
lítið sem ekkert um tilgang hátíðar-
innar, sem í hönd fer. Við megum
því ekki sjálfir ganga á hlut þessarar
blessuðu hátíðar og þeirrar mikil-
vægu íhugunarviku, sem á undan
henni fer. Passían má ekki verða
hornreka vegna þeirrar miklu veislu-
gleði, sem fylgir fermingu. Aldrei
hafa skilyrði verið betri til þess að
leiða kristna menn á íslandi í hugan-
um þann veg, sem frelsarinn gekk
okkur til lífs. Til þess hjálpa okkur
m.a. stórbrotin listaverk tónmeist-
ara, sem nú er unnt að flytja með
áhrifaríkri reisn í stærstu kirkjum
landsins.
Éljatjald fyrir páskamessu
Með hálfum huga boðaði ég til guðs-
þjónustu í Grenivík klukkan átta á
páskamorgni. Sá siður hafði ekki
verið innleiddur þar, en oft virðist
erfitt að fitja upp á nýmælum í helgi-
haldi, ekki síst á norðlægum stöðum
þar sem veður og færi skipta miklu
máli fyrir sumarmál. Og þegar ég
leit út um norðurglugga klukkan sjö
þennan morgun, þá hékk ískyggi-
legt éljatjald fyrir vikinu milli Kald-
baks og Höfða. Það virtist geta dreg-
ið úr áhuga þeirra, sem undir því
vöknuðu, fyrir kirkjuferð svo árla
dags.
Víð ókum út Höfðahverfi. Ósnortið
föl var á vegi út fyrir Gljúfurá, sem
rennur þvert yfir hverfið norðanvert.
Þegar kom að þeim vegamótum
norðan hennar, þar sem leiðin heim
að bæjunum, Hóli og Höfða, tengist
aðalvegi, sást ný slóð eftir bifreið,
sem komið hafði þaðan og haldið út
á Grenivík. „Nú er engu að kvíða,"
hugsaði ég með mér, „Sigrún hús-
freyja í Höfða hefur ekki látið undir
höfuð leggjast að halda til kirkju,
þótt komin sé hún á tíræðisaldur.
Þá er öðrum engin vorkunn. “
Og það kom á daginn. Éljatjaldið
hafði leystst upp, svo það birti til
yfir sjávarþorpinu og gamla kirkjan
fylltist af fólki. í þessari hátíðar-
guðsþjónustu var lítil stúlka borin
að skírnarlauginni, vatni ausin og
helguð hinum upprisna frelsara.
Hún ber nafn langa-langömmu
sinnar, sem sat þarna hress í sæti
sínu við norðurglugga, fimmtán
barna móðir og ættmóðir á annað
hundrað afkomenda. Á eftir messu
trúði þessi aldna heiðurskona mér
fyrir því, að hún hefði vaknað klukk-
an fjögur um morguninn og ekki
þorað að sofna aftur af ótta við að
missa af þessari morgunstund í
kirkjunni sinni. Fimm ættliðir sátu
þarna á kirkjubekk og mild morgun-
birta lék um skírnarlaugina. Það var
runnin upp blessuð páskatíð og
sumarið í nánd.
Bolli Gústavsson í Laufási.
2 - VÍÐFÖRLI
*