Bæjarins besta


Bæjarins besta - 07.07.1999, Blaðsíða 9

Bæjarins besta - 07.07.1999, Blaðsíða 9
Nokkurra daga kajakferö um Jökulfiröi j j Sex manna hópur fór í nokkurra daga kajakferð um Jökulfirði um fyrri helgi. Einn þeirra var Róbert Schmidt, hinn landsþekkti veiðimaður sem lengi bjó á Suðureyri. Hann er nú sölu- stjóri hjá Sportbúðinni Títan í Reykjavík og selur meðal annars kajaka, en það er önnur saga. I þessari ferð veiddi hann reyndar ekki neitt, ekki einu sinni í mat- inn, heldur höfðu menn jafnvel svartfuglinn með- ferðis. Þessir sex menn voru, auk Róberts, þeir Eyþór Hauks- son, Halldór Sveinbjörns- son, Jón Oddur Guðmunds- son, Spessi ljósmyndari (Sigurþór Hallbjörnsson) og danskur kunningi Spessa. Allir eru þeir Vestfirðingar (nema Daninn) og fjórir eru fyrrverandi eða núverandi starfsmenn H-prents á ísa- firði. Hópurinn fór á föstu- degi með Hafsteini Ingólfs- syni á bátnum Blika úr ísafjarðarhöfn og til Hest- eyrar. Þaðan reru menn inn á Stekkeyri, þar sem enn getur að líta leifarnar af hinni fornu hvalveiðistöð og síðar sfldarverksmiðju og stromp- urinn gnæfir enn. En látum Róbert Schmidt hafa orðið. „Spessi er afskaplega mikið fyrir að kveikja eld þar sem komið er í land og það gerði hann líka inni í stöðinni á Stekkeyri. Það mátti hvergi stoppa þannig Ferðahópurinn fyrír framan slepptum því. Á Flæðareyri vorum við með hlaðborð og fínan mat og veglegar té- beinssteikur voru matreiddar á ferðagrilli. Reyndar er Spessi grænmetisæta og hefur verið það í fjölda ára. Hann var eini græni maður- inn í hópnum og við vorum árangurslaust að ota að hon- um stórsteikum og fugli. Aftur á móti eldaði hann fyrir okkur mjög kraftmikla og matarmikla grænmetis- súpu enda þekktur á veit- ingahúsum í Reykjavík fyrir sína matargerðarlist. Frá Flæðareyri rerum við til Grunnavíkur. Enn grilluðum við þar í fjörunni og höfðum matseldina eins frumlega og við gátum. Sumir sváfu síð- an í tjöldum en aðrir sváfu úti í Biwak-pokum. Það var mjög gott enda batnaði veðr- ið með hverjum deginum í ferðinni. Á mánudagsmorgni, daginn þegar við héldum heim, vorum við Spessi vaknaðir snemma og kveikt- um varðeld í fjörunni í Grunnavík. Við lágum í Jón Oddur Guðmundsson og fjörunni og vorum að spjalla saman þegar tófa kom skokkandi og settist á rass- inn eins og hundur fáeina metra í burtu og horfði á okkur. Ég skreið upp á bakkann og inn í tjald og sótti myndavélina og náði tófunni á filmu áður en hún tölti aftur til fjalla. Dýra- lífinu og náttúrufegurðinnni í Grunnavík er ekki auðvelt að lýsa í orðum. Eyþór Hauksson voru í hópnum sem sigldi um Jökulfirði. Róðurinn frá Grunnavík og heim var alveg einstök lífsreynsla. Veðrið var frá- bært, sólskin og blíða alla leiðina. Þetta var eitthvað um þrjátíu kílómetra leið sem við rerum þann dag. Við fórum inn með Snæ- fjallaströndinni, komum við á Míganda og fórum undir fossinn. Þaðan fórum við beint yfir Djúpið í stefnu á Hnífsdal. Á leið okkar urðu stórar og miklar hrefnur sem eltu bátana. Lundi og ýmsir svartfuglar höfðu auga með okkur. Við vorum berir að ofan og brunnum flestir eitt- hvað á leiðinni. Þetta var um þriggja klukkutíma óslitinn róður yfir Djúpið. Einhverjir þurftu reyndar að pissa en menn geta ekki mikið staðið upp í kajökunum til slíkra verka. Þá er annað hvort að míga í bátinn eða í flösku og einhver gerði það. Þegar komið var að landi við Hraðfrystihúsið í Hnífsdal hlupu menn upp úr bátunum og migu í einni röð eins og heiðursvörður. Síðan var róið með ströndinni inn Skutulsfjörðinn. Sumir tóku Róbert Schmidt og Eyþór Hauksson við varðeld ífjör- unni. land í ísafjarðarhöfn en aðrir reru alla leið inn að Brúar- nesti. Ferðinni lauk með einni grillveislunni enn. Þessi ferð var öll alveg meiriháttar. Daninn var að vísu óvanur en stóð sig vel en við hinir voru allir þokkalega sjóaðir á kajök- um“, sagði Róbert. Sumir þeirra hafa meira að segja róið fyrir Horn- strandir. Róbert byrjaði á kajak í Súgandafirði fyrir fjórtán-fimmtán árum og var þá jafnan einn á ferð á fuglaveiðum. „Þetta er ákaf- lega hollur og góður ferða- máti og einhver sá skemmti- legasti sem völ er á. Auðvitað þurfa menn að hafa góðan búnað og gæta vel að örygginu. Við vorum með GPS-staðsetningartæki og áttavita og talstöð, sjúkrakassa og aukaárar og æfðum áður sérstaklega björgunaraðgerðir og að snúa bátunum. Þetta eru atriði sem maður getur alltaf verið að bæta við. Dóri er alger sérfræðingur í öllu sem viðkemur öryggi í kajakferðum“, sagði Róbert. Næst eru kajakmennirnir, sem Spessi vill kalla Inúíta- hópinn, að gæla við bæði Arnarfjörðinn og norðan- verðar Strandirnar. Jafnvel haustferð undir Látrabjargi. Það er ýmislegt í deiglunni enda úr nógum ferðaleiðum að velja á Vestfjörðum - fyrir kajakmenn ekki síður en aðra. Róbert Schmidt á kajaknum. að hann væri ekki farinn að tína saman rekavið og spýtnarusl til að kveikja eld. Við vorum óneitanlega smeykir um árarnar okkar ef einhvers staðar yrði lítið um eldivið. Við fengum okkur súpu og kaffi á Stekkeyri en fórum síðan aftur að Hest- eyri. Þaðan rerum við í rign- ingarhraglanda inn að Kví- um og bjuggum okkur þar náttból. Það var nokkuð kaldsöm nótt. Daginn eftir fórum inn í Lónafjörð og alveg inn í botn. Ég hafði svartfugl meðferðis og eld- aði hann í fjöruborðinu með koníakssósu og hrísgrjónum og öðru tilheyrandi og efndi til óvæntrar veislu. Úr Lónafirði rerum við þvert yfir að Flæðareyri og fengum talsverðan andbyr. Við fórum þar í fótbolta og sváfum á sviðinu í félags- heimilinu gamla, alveg laus- ir við sviðsskrekk enda engir áhorfendur. Við geng- um inn að Dynjanda og ætl- uðum jafnvel upp að Drangajökli, en það var frekar þungskýjað og við samkomuhúsið á Flœðareyri. MIÐVIKUDAGUR 7. JÚLÍ 1999 9

x

Bæjarins besta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bæjarins besta
https://timarit.is/publication/1104

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.