Bæjarins besta - 22.01.2015, Blaðsíða 12

12 FIMMTUDAGUR 22. JANÚAR 2015
Snjórinn, ógnir og ánægja
Stakkur hefur ritað viku-
lega pistla í Bæjarins
besta í mörg ár. Skoð-
anir hans á mönnum
og málefnum hafa oft
verið umdeildar og vak-
ið umræður. Þær þurfa
alls ekki að fara saman
við skoðanir útgefenda
blaðsins. Þrátt fyrir það
bera ábyrgðarmenn
blaðsins ábyrgð á skrif-
um Stakks á meðan
hann notar dulnefni sitt.
Stakkur skrifar
Fríða Pétursdóttir
Sólbergi, Bolungarvík
Björg Guðmundsdóttir Bjarni Ingólfsson
Elísabet Guðmundsdóttir Björgvin Bjarnason
Ása Guðmundsdóttir
Jón Guðni Guðmundsson Guðríður Guðmundsdóttir
Ragna Guðmundsdóttir Sveinbjörn Sveinbjörnsson
Ingibjörg Guðmundsdóttir Magnús Birgisson
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma
lést á Sjúkraskýlinu Bolungarvík þriðjudaginn 13. janúar. Útförin fer fram
frá Hólskirkju laugardaginn 24. janúar kl. 11:00. Þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Hólskirkju, reikn. 1176-18-660264, kt. 630169-5269
Rannsókn hafin á kæru á
hendur lögreglumönnum
Ríkissaksóknari hefur hafið
rannsókn á kæru á hendur tveim-
ur lögreglumönnum á Ísafirði
sem eru sakaðir um húsbrot, lík-
amsárás og hótanir vegna atviks
sem átti sér stað á Ísafirði 17.
nóvember í fyrra. Helgi Magnús
Gunnarsson, vararíkissaksóknari
staðfestir að rannsókn á kærunni
sé hafin en óljóst sé hvenær nið-
urstöðu sé að vænta. Hann vonast
þó eftir niðurstöðu fyrir sumarið.
Kærendur eru tveir. Annar
þeirra sakar lögreglumennina um
húsbrot og líkamsárás á heimili
sínu. Lögreglumennirnir eru sak-
aðir um að hafa beitt piparúða á
andlit manns og að hafa slegið
hann með kylfum í höndina. Slas-
aðist maðurinn illa og þurfti að
undirgangast skurðaðgerð í Reyk-
javík vegna áverkanna. Þá kærir
hinn maðurinn lögreglumann fyr-
ir hótanir. Lögreglumaðurinn er
sagður hafa dregið skammbyssu
úr slíðri sínu og beint henni að
manninum sem óttaðist verulega
um líf sitt. Lögreglan sagði að
aðgerðir lögreglunnar hafið verið
réttmætar. – smari@bb.is
Orkubúið hækk-
ar verðskrána
Um áramótin voru verðskrár
Orkubús Vestfjarða fyrir dreif-
ingu raforku hækkaðar, en þær
höfðu ekki verið hækkaðar á
undangengnum tveimur árum.
Verðskrá fyrir dreifingu raf-
orku í þéttbýli hækkaði um 4%
og í dreibýli er hækkunin 10%.
Orkubúið rökstyður hækkan-
irnar með því að vísa til þess
að fyrirtækið hefur ekki hækk-
að verð á dreifingu frá því í
ársbyrjun 2013 og á þeim tíma
hefur verðlag hækkað um 6%.
Orkustofnun er eftirlitsaðili
með verðlagningu dreifiveitna
og setur þeim árlega tekju-
mörk. Árleg tekjumörk eru þær
tekjur sem dreifiveita þarf ár-
lega til að standa undir rekstri
að mati Orkustofnunar. Orku-
stofnun hefur farið yfir og stað-
fest neðanskráðar hækkanir á
verðskrám Orkubúsins fyrir
dreifingu raforku.
Samkvæmt uppgjöri tekju-
marka fyrir árið 2013 voru
tekjur Orkubúsins af raforku-
dreifingu í þéttbýli 97% af
tekjumörkunum. Í tilkynningu
frá Orkubúinu er bent á að
dreifigjaldskrár hafi alla tíð
verið undir leyfilegum tekju-
mörkum og eru uppsafnaðar
tekjuheimildir í lok árs 2013
um 472 milljónir króna.
Samkvæmt uppgjöri tekju-
marka fyrir árið 2013 voru
tekjur Orkubúsins af raforku-
dreifingu í dreifbýli 74% af
tekjumörkunum. Þrátt fyrir
þessa hækkun um 10% má
búast við að tekjur ársins
vegna dreifingar raforku í
dreifbýli verði einungis um
77% af heimiluðum tekju-
mörkum. Uppsafnaðar tekju-
heimildir Orkubúsins í lok árs
2013 um 410 milljónir króna
vanteknar í dreifbýli.
Þingeyringar vilja lengri frest
Ríflega fimmtíu manns mættu
til íbúafundar sem Lilja Rafney
Magnúsdóttir, þingmaður Vinstri
grænna í NV-kjördæmi, boðaði
til á Þingeyri á miðvikudag í síð-
ustu viku. Á fundinum kom fram
sú ósk heimamanna að fá lengri
frest til að vinna að umsókn um
byggðakvóta Byggðastofnunar
en umsóknarfrestur um hann rann
út í gær, 21. janúar. Fundarmenn
studdu eindregið þá hugmynd
sem hefur verið kynnt af Lilju
Rafneyju, um að binda aflaheim-
ildir þeim sjávarbyggðum sem
skilgreindar hafa verið sem brot-
hættar byggðir hjá Byggðastofn-
un. Fundagestir á Þingeyri tóku
þar með undir með fundarmönn-
um á atvinnumálafundinum á Flat-
eyri.
Mikil áhersla var lögð á að hefja
framkvæmdir við Dýrafjarðar-
göng sem fyrst og að tryggja raf-
orkuöryggi og háhraðatengingar.
Léleg nýting hefur verið á Þing-
eyrarflugvelli og áhersla var lögð
á að koma flugvellinum í það
ástand, að hann nýttist sem best
sem öryggis og varaflugvöllur
fyrir Ísafjarðarflugvöll. Ennfrem-
ur var bent á mikilvægi þess að
sú mikla fjárfesting sem liggur í
Þingeyrarflugvelli skilaði sér
fyrir norðanverða Vestfirði.
Heimamenn töldu mjög brýnt að
fulltrúar Byggðastofnunar kæmu
til Þingeyrar og ræddu við heima-
menn og kynntu sér aðstæður.
Að öðru leyti voru fundargestir á
Þingeyri bjartsýnir og ekki af baki
dottnir þó erfiðleikar í atvinnu-
lífinu væru vissulega orðnir lýj-
andi. – sfg@bb.is
Yfir fimmtíu manns mættu á íbúafundinn á Þingeyri.
Í liðinni viku vorum við Vestfirðingar minnt á það að tuttugu ár
voru liðin frá snjóflóðinu mikla sem féll á þorpið í Súðavík. Hættumat
var til en það hafði verið unnið í samræmi við viðteknar venjur eða
öllu heldur vinnureglur. Það dugði ekki til varnar mannslífum. Svo
einfalt var það. Snjóflóðið féll eftir tiltölulega skamman aðdraganda,
en reyndar voru aðstæður mjög sérstakar, norðanátt, afar vont veður
og mikil snjósöfnun á skömmum tíma. Rýming fór fram í samræmi
við hefðbundið verklag. Það dugði ekki til. Fjórtán menn misstu lífið.
Sú skelfing varð öllum áfall. Ekkert gat bætt glötuð líf. Margt væri
hægt að segja um aðdraganda snjóflóðsins, björgun og úrvinnslu. Það
verður ekki gert hér. Að vísu má segja að sérkennilegt kunni að
virðast að ekki hafi verið skipuð nefnd óháðra sérfræðinga til þess að
fara yfir allt ferlið, vinna úr staðreyndum og draga af öllu saman lær-
dóm. Það er eina vitið, en var ekki gert sem skyldi.
Rúmum níu mánuðum fyrr, hinn 5. apríl 1994, féll hið gríðar stóra
snjóflóð á skíðasvæðið á Seljalandsdal og gott betur. Afleiðingarnar
urðu alvarlegar. Skíðalyftur á svæðinu ónýttust með öllu, 40 af 42
sumarhúsum í Tungudal gereyðilögðust og einn maður lét lífið, auk
þess að annar slasaðist alvarlega. Hvorki sérfræðingar né almenningur
virtust meðtaka í raun alvöru atburðarins. Tæpum fimm árum síðar er
annað snjóflóð féll aftur á endurbyggt skíðasvæði og eyðilagði nýju
skíðalyfturnar töldu margir menn að varnaðarorð ættu ekki við. Allra
síst væri hlutaðeigendi stjórnvaldi heimilt að tjá sig um atburði og
afleiðingar. En sem betur fór náði snjóflóðið í marz 1999 ekki sum-
arhúsahverfinu það sinnið. En jafnvel þá heyrðust hjáróma raddir
sem mótmæltu þeim er vöruðu við.
Síðar gefst færi á að fjalla um snjóðflóðið á Flateyri sem kostaði
tuttugu menn lífið. Þó liðnir væru nærri 19 mánuðir frá snjóflóðinu
er féll á dalina í Skutulsfirði var enn langt í land að viðkomandi
stjórnvöld og Alþingi hefðu náð að draga nægan lærdóm af þessum
tveimur stóru snjóflóðum til þess að koma í veg fyrir að tuttugu
manns létu lífið. Snjórinn hefur oft ógnað og kostað fórnir, en hann
færir einnig mörgu fólki gleði og ánægju, einkum þeim er stunda
skíði og snjósleðaferðir. Vandfundið er jafnvægi milli ógnar og
ánægju. Þess vegna er svo mikilvægt að læra á aðstæður og fara
varlega og láta öryggi fólks njóta vafans. Ýmsum finnst nauðsynlegt
að eiga hvít jól. Þau kunna að virðast fögur, einkum í stilltu veðri.
Aðra skiptir það litlu. Mikilvægt er njóta ánægju, en gera það af
skynsemi og yfirvegun og láta ekki blekkjast af löngun sinni. Hvíta
ógnin brýst fram án fyrirvara og illt er að varast þær aðstæður að
snjórinn valdi mönnum tjóni. Snjóflóð er valda skaða líkt og varð um
liðna helgi í Stóruurð ofan Skutulsfjarðareyrar eru ekki stór. Maður
varð yrir ,,litlu“ snjóflóði og hlaut af handleggsbrot. Gætum okkar i
samskiptum við snjóinn.