Vinnan - 01.03.1948, Qupperneq 9

Um þessi mál varð enginn ágreiningur á þing-
inu.
Talsmenn „lýðræðisins" í Alþýðublaðinu
gengu lireint til verks, þegar framkvæma átti
samþykktirnar:
Með ötulli aðstoð þeirra tókst að koma ríkis-
stjórn nýsköpunarinnar fyrir kattarnef, og undir
forustu þeirra var mynduð ríkisstjórn með aftur-
haldssinnaðasta hluta hinna borgaralegu flokka,
með þeim árangri, að á ótrúlega skömnrum tíma
er öll nýsköpun stöðvuð og brautin rudd fyrir
atvinnuleysi í stórum stíl.
Fyrsta verk hinnar nýju ríkisstjórnar þessara
manna var 45 miljóna króna álögurnar á verka-
lýðinn s.l. vor. Og samþykkt sambandsþingsins
um leiðréttingu dýrtíðarvísitölunnar túlkuðu
þeir í verki á þann veg að ræna með lögum um
stýfingu vísitölunnar ca. 50 miljónum króna af
alþýðunni á þessu ári.
Þegar verkalýðssamtökin í samræmi við áður-
nefndar samþykktir sambandsþings hófu hags-
munabaráttu sína s.l. sumar, lirópuðu lýðræðis-
postular Alþýðublaðsins sem forsöngvarar í kór
andstæðinganna: Glæpur, glæpur!
Þegar til hinna víðtæku vinnustöðvana kom í
sumar, eggjuðu þeir til verkfallsbrota, og þegar
þeim tókst aðeins á tveim stöðum, Borgarnesi og
Isafirði, að rugla nokkra verkamenn út í óhæfu-
verknað gegn stéttar- og félagsbræðrum sínum,
urðu þeir frá sér numdir af fögnuði, eins og hinu
æðsta takmarki hefði verið náð. Alþýðublaðið
lofsörig verkfallsbrjótana eins og þeir væru æðri
manntegund, eins og hin borgarablöðin.
Samkvæmt lögum eru stéttarsamtök verkalýðs-
ins óháð stjórnmálaflokkum og undir nrerkjum
þeirra geta verkamenn án tillits til mismunandi
stjórnmálaskoðana sameinast um hagsmuni sína.
Forkólfar hinnar kratisku andstöðu í verka-
lýðssamtökunum leitast við af fremsta megni að
sundra og skipta upp hagsmunasamtökum verka-
rnanna milli liinna stríðandi stjórnmálaflokka.
Að tilhlutan þessara rnanna mynduðu stjórnir
6—7 sambandsfélaga á Suður- og Suðvesturlandi
blökk, sem þeir nefndu Alþýðusamband Suður-
lands, senr átti ekki að ná yfir nema vissan hluta
x iðkomandi landsfjórðungs og var því hreint brot
á lögunr sambandsins. Gerðu þeir þetta á bak við
sambandsstjórn.
20. sambandsþingið dæmdi tiltæki þetta brot á
lögunr sambandsins.
Menn þessir höfðu úrskurð æðstu lýðræðis-
stofnunar verkalýðssamtakanna að engu og þvk j-
ast nrenn að nreiri.
d r 1 1 - 's
KATRIVALA:
DAUÐINN
Þegar ég var barn,
þegar ég var i snertingu við gróðurrika jörðina,
við sólina og við goluna i trjúkrónunum,
óttaðist ég þig, dauði.
Nú stend ég meðal þeirra,
sem bíða á ströndinni,
sern með þreytuaugum
horfa til hafs
eftir Ijósinu frá nökkva þinum.
Við vitum ekkert ólystugra en lífið,
þvi vœntum við svölunar hjá þér,
sem við vitum ekkert um.
Þegar þú gefur okkur merkið,
stigum við um borð í nökkva þinn i þögulli von:
þýtt viðmót, nýstárleg fegurð,
kannske frelsi, kannske vissa ....?
Elias Mar
þýddi úr scensku.
\____________________________________________J
Og loks: Flvað unr hagsmuni alþýðunnar og
verk þessara nranna?
Uppreisn hinnar „lýðræðissinnuðu“ nrinni-
Idutaforustu gegn samþykktum verkalýðssamtak-
anna og tröðkun á lögum þeirra, allt miðar þetta
auðsjáanléga að því að veikja og lanra samtaka-
þrótt verkalýðsins í baráttunni gegn árásunr
stéttar andstæðinganna á hagsmuni hans.
Þessir menn stjórna fjölnrennasta „verka-
kvennafélagi" landsins í höfuðstaðnum nreð þeim
afleiðingum, að í engum bæ á þessu landi er tíma-
kaup verkakvenna í dagvinnu eins lágt og í höfuð-
staðnum. I snráþorpum sums staðar er kvenna-
kaupið jafnvel hærra. Þeim Irefur tekizt að gera
félag þetta að fargi á lragsmunabaráttu verka-
kvenna um land allt.
í liöndum þessara manna er Sjómannafélag
Reykjavíkur orðið að samsafni margs konar starfs-
hópa og stétta í landi þar sem sjónrenn eru lítils
sem einskis ráðandi. í baráttu síldveiðisjómanna
VIN N A N
37