Vinnan - 01.03.1948, Qupperneq 10

um land allt á undanförnum árum hefur stjórn
þessa félags reynzt hin mesta hjálparhella útgerð-
armanna í andspyrnu þeirra gegn endurbótum á
síldveiðikjörunum, með undirboðum og neitun
allrar samvinnu við önnur samtök sjómanna.
Samningamakk þeirra við stjórn Landssambands
íslenzkra útvegsmanna í s.l. mánuði og undir-
tektir sjómanna í atkvæðagreiðslunni um samn-
ingsuppkast þeirra Sigurjóns og Co, þar sem um
80% atkvæða voru gegn þvi, sýnir bæði iimhyggju
þessara verkalýðsleiðtoga fyrir hagsmunum
þeirra, sem vinna á sjónum og jafnframt hina
þverrandi tiltrú þeirra meðal sjómanna.
Verkin, sem vitna þó bezt um virðingu þeirra
fyrir brauði alþýðunnar, eru hundrað miljónirn-
ar, sem ríkisstjórn Stefáns Jóhanns og Co. rændi
alþýðuna með tvennum lögum, tollalögunum og
lögunum unr festingu vísitölunnar, sem hér var
áður drepið á í öðru sambandi, og skipulagning
verkfallsbrotanna s.l. sumar, þegar samtök verka-
lýðsins brugðust til varnar gegn árásinni.
Skemmtileg tilhugsun, ef þessir náungar næðu
tökum á heildarsamtökum verkalýðsins! — Eða
hvort man nú enginn ástandið í verkalýðssam-
tökunum hér og kjörin, sem alþýðan átti við að
búa, er þessir herrar með Stefán Jóh. á oddinum
voru samtímis forráðamenn Alþýðusambandsins
og þátttakendur í þjóðstjórniniii frægu?
Forsætisráðherrann gerir klofning heildarsam-
taka íslenzkrar alþýðu að kjarna í nýjársboðskap
sínum til þjóðarinnar, — og Alþýðublaðið syngur
hósíanna í tilefni þess, að amerískir, enskir og
franskir auðvaldsþjónar búi sig undir klofnings-
tilraun gegn alþjóðasamtökum verkalýðsins að
undirlagi hins ameríska fasisma sem þátt í undir-
búningi styrjaldar gegn Evrópuríkjum alþýðunn-
ar, og þannig mætti lengi telja.
Hér hafa verið sýndar nokkrar samanburðar-
myndir orða og athafna þeirra manna, sem á
undanförnum árum hafa kjörið sig fyrir for-
mælendur svokallaðs minnihluta í Alþýðusam-
bandi íslands og slegið um sig með steigurlegu
orðaskvaldri um lýðræði, löghelgi og fleiri félags-
leg óska-hugtök.
Með þessum samanburði verður hverjum
manni ljóst, að þessi tegund verkalýðsleiðtoga á
raunverulega hvergi heima annars staðar en í her-
búðum stéttarandstæðinga verkalvðsins og að í
samtakaröðum alþýðunnar eru þeir engum til
gagns nema óvinum hennar.
jVér sameiningarmenn, sem erum í yfirgnæf-
andi meirihluta innan íslenzkra verkalýðssamtaka
og skiptumst að skóðunum til milli allra stjórn-
YFIRLÝSING
Vegna fréttar, er lesin var í útvarpinu 13.
febr. s.l. varðandi fund „samstarfsnefndar
verkalýðshreyfingarinnar á Norðurlönd-
um“, er haldinn var í Stokkhólmi 7. og S.
febr. s.l., vill stfórn Alþýðusambands íslands
taka þetta frarn:
Alþýðusambandi íslands bárust engin boð
eða tilrnæli uni þátttöku í fundi þessum, og
tilnefndi því engan fulltrúa á hann, hvorki
hr. forsœtisráðherra Stefán Jóhann Stefáns-
son né aðra.
íslenzk verkalýðshreyfing átti því engan
þátt í fundahajdi þessu og var þátttaka
Stefáns Jóhanns Stefánssonar í fundinum á
engqn hátt í umboði Alþýðusambands ís-
lands né islenzkrar verkalýðshreyfingar.
F. h. Alþýðusambands íslands
Hermann Guðmundsson Bförn Bfarnason
. jotseti ritari
málaflokka í landinu, teljum ekki nema eðlilegt,
að innan hinna víðtæku stéttarsamtaká verka-
lýðsins greini menn margvíslega á um úrlausn
fjölda mála.
En á grundvelli sameiginlegra hagsmuna og
sem heiðarlegir þegnar sömu félagsheildar teljum
vér jafn eðlilegt og sjálfsagt, að allir hlíti hverju
sinni löglegri afgreiðslu rnála, þegar á annað borð
félagsleg ákvörðun hefur verið tekin.
Þetta félagslega siðferði íslenzkrar alþýðu, án
tillits til mismunandi stjórnmálaskoðana, hefur
verið undirstaða hinna miklu árangra, er náðst
ltafa í hagsmuna- og réttindabaráttu verkalýðsins
síðan sameiningaröflin náðu yfirtökum í stéttar-
samtökum lians.
Verkalýður íslands mun því vissulega gera sér
þess grein nú betur en nokkurn tíma fyrr, hverju
hann hefur að tapa og livað liann liefur að verja
þar sem Alþýðusamband íslands og eining lians
eru. Óvinina í eigin röðum þekkir hann nú betur
en nokkuru sinni áður, því að hann hefur þreif-
að á verkum þeirra.
38
VINNAN