Stefnir - 01.04.1995, Page 18

SJÁLFSTÆÐAR
K O N U R
Kvennabarátta í
VIÐJUM VINSTRISINNAÐRAR
HUGSUNAR
eftir Ingu Dóru Sigf ú s cló ttu r
Sréttisbaráttu
hófu upp raust
sína um síðustu
kröfðust aukinna réttinda konum
til handa. Síðan hefur mikið
vatn runnið til sjávar og óneitan-
lega hafa mörg og löng skref
verið stigin í rétta átt í áranna
rás. Því miður er þó margt óunn-
ið ennþá og svo virðist sem okk-
ur hafi hnikað aftur á bak frekar
en áfram á sumum sviðum síð-
ustu ár. En hvaða skýringar eru
á því að við höfum ekki þokast
lengra í átt að settu marki, en
raun ber vitni?
Naorni Wolf talar um það í
bókinni „Fire with fire“ að:
„Kvennahreyfing síðustu ára,
hafi leyft sjónarmiðum marxista
að dafna, löngu eftir að allir aðr-
ir hafi verið búnir að varpa þeim
fyrir róða... Þetta hafi orðið til
þess að allt sem njóti takmarkaðs
stuðnings, sé kúgað og illa laun-
að, sé sveipað ákveðnum töfra-
ljóma í huga kvennahreyfmgar-
innar, - á sama hátt og hún líti
framtakssemi kvenna og einstak-
lingshyggju þeirra hornauga.“
Naomi telur að leiða rnegi rök að
j því að slík viðhorf, sem ýtt hafi
verið til hliðar, víðast hvar, séu
byrði á sama tíma og við þurfunt
| að nýta krafta okkar og áhrif, til
I breytinga.
Vinstrisinnaður málflutningur
í kvennabaráttu undanfarinna ára
j hljómar kunnuglega. Tökurn
hugtakanotkun Kvennalistans
sem dæmi. I stefnuskrá, sem sett
var fram eftir stofnun hans, segir
að vitað sé að viðteknar aðferðir
! við lausn efnahagsmála, hafi
bitnað harðast á láglaunahópum.
Þar er talað um vinnuþrælkun,
sem forsendu þess að hægt sé að
lifa í landinu og atvinnu - og
efnahagsstefnu sem byggi á
rányrkju á landi og auðlindum.
Orðrétt segir: „Heimsbyggðinni,
„Kvennahreyfing
siðustu ára, hafi leyft
sjónarmiðum Marx-
ista að dafna, löngu
eftir að allir aðrir
hafi verið búnir að
varpa þeim fyrir
róða“
komandi kynslóðum, og náttúr-
unni er ógnað af vígbúnaði, auð-
lindaþurrð, eyðingu lands, iðn-
aðarmengun, óstjórn og græðgi.
Fátækt og misrétti í heiminum
fer vaxandi þrátt fyrir tækni-
framfarir, vopnin eru látin tala
og valdi er óspart beitt til þess að
kúga einstaklinga og þjóðir.“
Gunvor Axelsson, heldur því
fram í blaðagrein fyrr á þessu ári,
að stjórnmálamenn og hug-
myndafræðingar á vinstri
vængnum hafi nýtt sér konur til
að þróa stefnu sem byggi á áætl-
unarbúskap. „Stefnu, sem hafí
orðið til þess, að margar sænskar
konur séu í dag orðnar að
minnsta kosti jafnháðar bóta-
greiðslum frá ríki og sveitarfé-
lögum og þær voru áður háðar
launum eiginmanna sinna. Hún
segir að þegar fylgst sé með um-
ræðum, í íjölmiðlum séu þær
konur, sem oftast taki þátt, annað
hvort fórnarlömb eða andstæð-
ingar breytinga. Oskir þeirra
gangi út á aukinn fjölda starfa
hjá hinu opinbera: stétta- og
kynjabaráttu sé ruglað saman í
einn graut. Fátt lýsir þessum
ruglingi stétta- og kynjabaráttu
betur en einmitt fyrsta aðgerð
Rauðsokkanna 1. maí 1970, þeg-
1 8