Fjarðarfréttir - 01.12.1969, Blaðsíða 19

Fjarðarfréttir
19
Þœttir úr sögu íþrótta í Hafnarfirði
(Framh. af bls. 11)
Einn milliríkjakappleik háði félag þetta.
Það var við liðsmenn af varðskipinu
„islands Falk“. Heyrt hef ég að Kári
hafi tapað með 4 mörkum gegn 0. Síðan
Kári haslaði sér völl og ruddi I Víði-
stöðum hefur sú hugsjón lifað meðal
íþróttaunnenda, að í Vlðistöðum mætti
upp rísa íþróttaleikvangur fyrir hafn-
firzka æsku. Óvíða getur að líta glæsi-
legra svæði en einmitt í Víðistöðum.
1912 fluttist hingað til bæjarins ungur
maður, nýkominn frá prófborði í Kenn-
araskóla íslands, Bjarni Bjarnason. 1913
fór hann til Kaupmannahafnar og 1914
tók hann próf frá Statens Gymnastik
Institut. Heim kominn um haustið gekkst
hann ásamt mörgum öðrum ungum
mönnum fyrir stofnun glímufélags. Það
hlaut nafnið „Glímufélagið Sköfnungur".
Seinna nefndist það „Iþróttafélagið
Sköfnungur“. Félag þetta starfaði af
miklum krafti framan af. Bæði var iðkuð
leikfimi og þó sérstaklega glíma. 1916,
um haustið, gekkst það fyrir fiokkaglímu
í þremur flokkum: 3. flokkur: undir 60
kg, 2. flokkur: undir 70 kg og 1. flokkur:
70 kg og þyngri. Kappglíma þessi fór
fram í desember og vakti mikla athygli.
Sigurvegarar í flokkunum urðu: Jón
Guðmundsson í 1. flokki, Eyjólfur Krist-
insson i 2. flokki og Helgi Nikulásson í
3. flokki. Verðlaun fyrir glímufegurð
hlaut Guðmundur Einarsson (Borg).
í febrúar 1917 var svo efnt tii kapp-
glímu, Skjaldarglímu, með þátttöku
allra, léttra og þungra. i þeirri glimu-
keppni sigraði Jón Árnason. Lagði alla
keppinauta sína að velli, þá 17 ára að
aldri. Allan þennan tíma var Bjarni
Bjarnason kennari og leiðbeinandi
þessa félágs. Ég hygg það sé ekki of-
mælt þó sagt sé, að sjaldan hefur fé-
lagshópur dáð meir kennara sinn og
leiðtoga en þessi hópur Sköfnunga dáði
Bjarna Bjarnason. Og um þennan hóp
hefur Bjarni Bjarnason sagt: „Mikið
elskaði ég þessa pilta“. En stríð og
dýrtíð batt enda á vöxt og framgang
þessa félags. Það hætti störfum 1918.
Þeir voru ekki fjölþættir möguleik-
arnir til þátttöku í íþróttamótum á þess-
um árum. 1906 hefst islandsglíman á
Akureyri. 1909 er boðað til míluhlaups á
þjóðhátíðinni í Reykjavík. 1911 hefjast
Knattspyrnumót ísiands og Alisherjar-
mót í frjálsíþróttum. Stofnað er til Nýárs-
sundsins um sama leyti. islandsglíman
flytzt suður á land 1909. Þótt ekki væri
fjölskrúðugra um iþróttamót en hér er
rakið, urðu þó menn héðan út Hafnar-
firði til þess að fara og taka þátt i
íþróttamótum. 1909 fóru tveir menn til
þátttöku í míluhlaupinu — frá Árbæ og
niður á brú yfir Lækinn í Reykjavík.
Jóel Ingvarsson varð þriðji og Árni
Helgason fimmti í mark. 1910 tók Jóel
enn þátt í Míluhlaupinu og varð annar,
næstur á eftir Sigurjóni Péturssyni
glímukappa.
Á nýársdag 1913 sté Hafnfirðingur á
reiðhjól sitt snemma morguns og hjólaði
til Reykjavíkur. Klukkan 10.00 skyldi
Nýárssundið fara fram. Hafnfirðingur
þessi varð annar í röðinni, næstur á
eftir Erlingi sundkappa Pálssyni. Hafn-
firðingur þessi var Bjarni Bjarnason.
Þennan vetur fór Bjarni hvern einasta
dag í sjó og synti veturinn út. 1918,
1919, 1920 og 1921 tók Bjarni Bjarna-
son þátt í islandsglímunni og var ætíð
meðal hinna fremstu. 1921, við kon-
ungskomuna, glímdi Bjarni fyrir konung
á Þingvelli, með ágætum árangri. Lagði
hann að velli þáverandi glímukonung
íslands.
Þegar þess er gætt, að langflestir
þeir, sem stund lögðu á íþróttir fyrstu
tvo áratugi aldarinnar hér í Hafnarfirði,
voru verkamenn og sjómenn, þá má
undrast hve mikið var að gert að halda
uppi íþróttastarfsemi hér í Firðinum.
Eins og að líkum lætur voru oft miklar
eyður í starfseminni og ár og ár, sem
alveg voru dauð. En alltaf urðu einhverj-
ir til að veita þessu góða málefni,
íþróttahreyfingunni, lið. Vonandi verður
góðfús lesandi lítið eitt fróðari um þessi
mál að enduðum lestri þessa pistils.
Vetrardvöl í
Austurvegi
(Framh. af bls. 9)
egi hlynntari okkur islendingum heldur
en mörgum öðrum Norðurlandaþjóðum.
íslendingum gekk t. d. mjög vel að fá
húsnæði og öll fyrirgreiðsla I þeirra
garð virtist veitt með vinsemd og
ánægju. Það má að lokum geta þess, að
Norðmenn eru líklega eina þjóðin í
heiminum, sem kennir nútíma íslenzku
í skólum sínum.