Alþýðublaðið - 08.07.1925, Blaðsíða 3

' rB’ALÞYBUSL’Jft.ftlB
3
á cngan hátt ®ru ærumelðandi,
•r beint að ritstjóra >Vísl‘i«, ea
ektei stefnanda, og er því kröf-
um hans í sambandl við þau
mótmælt.
Ad 4 Umtuæll þessi eru á
engan hátt ærumeidandi. Þar er
að eins sagt frá því, að vegna
þess, að steEnandÍ eigi mestar
fiskbirgðir iiggjandi óseidar, loiði
það, að hann græði mest á
gengisiækkuninni, og sé ég ekki
bstur sn að það sé rétt hngsað.
— Sjðasti iiðurinn er fyrir»purn
tli bankanna, en okki atefoarida.
og verður ekkl sagt, að hún
geti verið ærumeiðandi tyrir
ítefnanda, því þó að bankarnir t
svöruðu því, að steínandi ætti
mestan þátt > genuisiækknDÍonl,
þyriti það tkkl að vera anuað
en kaupmenskubragð hans, sem
{ alia staði er löglegt og heíðar-
legt frá viðsklctasjónarmiði. £r
því kröíum hans í sambandi við
þenna llð mótmælt.
Ad 5, Ummælum þessum er
ekki beint tii stefnanda. Þ u
skerða æru hans ekki á neinn
hátt. Elns og það sé á einhvern
hátt óheiðarlegt að græða, þó
dý tíð sé í landmu? Ég iæ ekki
téð, að svo sé, og leyfi mér þvl
að mótmæla kröfum stefnanda
út af þessum lið. —
í 33. tölubiaði Alþýóublaðslas
(rskj. nr. 5) er aítur á mótl stetnt
tyrir ummæli, sem ég fæ ekki
betur séð en að séu ærumeið-
andi. Ern þau ekki ettir stefndao,
en greioin hefir verið tekln inn
í blaðið sem dæsnl um dóm al-
mennlngsí málinu án þess að athuga
það, að í henni fælust ærumeið-
ingar. U ubjóðandi minn ber vlt-
anlega ábyrgð á hennl, og var
það ails ekki ætlun hans að
melða æru steinanda. Það hefir
þó svo tU tokist í þessu tilfelll,
og samþykkir umbjóðandi minn
að sjáUaögðu, að hin umstefndu
utnmæll í þessu blaði séu dæmd
dauð og ómerk. Hins vegar mót-
mælir hann með tliliti tii fram-
anskráðs, að f stæða sé til að
sekta lyrir þau. (Frh.)
Skjidugerðardðmur
AlmenniDgi kann aö koma það
undarlega fyrir sjónir, að hér vilja
atvinnurekendur koma á gerðar-
dóml í atvinnudeilum, og j-vfnað-
armenn berjist gegn því, en í
Danmörku ráðgeri jafnaðarmenn
slikan gerðardóm, og atvinnurek-
endur mótmæli iiarðlega. En þetta
er eðlilegt og le ðir af því, að sú
þjððfólagsstéttiu, sem yfirráðin heflr,
viil neyta rikisvaldsins til hags-
munasinum mömum, en hin vill
að sama skapi forða því. Nú er svo
ólíkt ástatt hói og í Danmörku,
að þar ræður alþýða (verkamenn
í alls konar atvinnugreinum), en
hór ráða burgeisar (alvinnurek-
endur) og þeas vegna er aðstaðan
gagnvart geiðardómi svona ólík.
Það eitt er sameiginlegt, að at-
vinnudeilurnar eru stjórnmálabar-
átta í báðum löndunum, barátta
um yflrráðin í ríkinu, >pólitík«,
þótt burgeisar bér vilji leyna því.
Kætnplekntr er 1 nótt Daníel
Fjeldsted, Laugav. 38, sinoi 1561.
Konur!
Bldflð um Smára-
smjöFliklð, því að það
©j* eínisbetra en alt
annað smjjörlíkl.
Hafnfirðingar!
Nýkomið: Fernisolía, Menja,
Hrátjara, Blacíernis og Car-
boline f vsrzlun
Gunnl. Eteiánssonar,
Hafnarfirðl.
STOCKHOLM.
Arður hlutbafa er takmarkaður, — fer
aldrei yfir kr. 30 000.00, eða rúmur 1%
ai ársarðinum. Bónus og iðgjalda-
endurgreiðslufé hinna tryggðu fyrir árið
1023 einungis nam kr. 2 278 083.00.
Nýtryggingar árið 1023 einungia námu
kr. 445550,308,00.
A» V. Tulinius
Eimskipafélagshúsinu
Sími 254 — Reykjavík.
Tekið yið sjóklæðum til íburðar og
yiðgerðar í Yörubílastöð Islands (móti
steinbryggjunni); fötin séu vel hrein.
Sjókleeðagepð Islands.
Edgar Rice Burrougbs: Vllti Tarzan.
Og loksins rann upp óskastundin fyrir Usanga. Hann
var nýfarinn i skóginn og seztur að i kjarrinu í skógar-
jaðrinum, þegar bann heyrði mannamál nálgast. Það
færðist nœr, og brátt sá hann Bér til mestu undrunar
Bretann koma 1 ljós ásamt stúlkunni, sem hann bafði
tekið höndum.
Svertingiun gat varla dulið gleði sina, þvi að bann
hafði varla búist við þvi, að gæfan myndi færa honum
þessa fanga báða i einu.
Maðurinn var að segja stúlkunni, að þau híytu að
vera þar nálægt, sem hann Jenti vólinni. Þau voru
grandalaus og höfðu hugann við það eitt að koma»t
sem fyrst fyrir endann á skógargötunni, er þau bjugg-
ust við aö endaði á slóttunni.
Gatan var allbreið, og gengu þau samsiða. Skyndilega
-------IJ'------------ ' ..................... . ■
þraut skóginn, og við þeim blasti grasi vaxin slóttan
og vélin, sem þau Ieituðu að.
Þau ráku upp gleðióp. Jafnskjótt voru þau umkringd
mönnum Usanga.
XH. KAFLI.
Svartí flugmaðurinn.
Berta var örvita af gremju 0g ótta. Það var óþolandi
að vera svona nærri undankomu og lenda svo'i klóm
þessa fants. Bretinn var lika vonsvikinn, en hann var
reiðari. Hann þekti herklæðin og spurði, hver væri
foringi hópsins.
Kaupfð Tarzan-sögurnarT