Skákblaðið - 01.10.1936, Síða 8

20
SKÁKBLAÐIÐ
Staðan eftir 23. leik.
24. Hhlxh7f Kh8xh7
25. Dfl—hlf Kh7—g7
26. Be3—h6f Kg7—f6
27. Dhl—h4f Kf6—e5
28. Dh4xd4f Gefið.
(Athugasemdir úr R. Réti: „Die
Meister des Schaehbrettes“).
FRANSKI LEIKURINN.
Teflt á skákþinginu í Budapest
4. sept. 1929.
Hvítt: Andreas Steiner.
Svart: Dr.S. Tartakouer.
1. e2—e4 e7—e6
2. c2—c4 d7—d5
3. c4xd5 e6xd5
4. Ddl—a4f
í svona venjulegri byrjun fer
Steiner, þegar í 4. leik, sínar
leiðir! Þetta afbrigði hans í
byrjuninni nær hápunkti sín-
um í 6. leik.
4..... Be8—d7
Þessi eðlilegi leikur við skák-
inni er ekki sá bezti. Öruggara
var 4. —- c6 eða Dd7.
5. Da4—b3 Bd7—c6
Ef 5....... dxe gerir svartur
taflið dálítið æfintýralegt. Þá
kæmi: 6. Bc4 (Dxb7, Rc6!) 6.
...., Df6 (Rh6, 7. d.3!), 7.
Dxb7, Dc6 o. s. frv. Þó virðist
svartur mega leyfa sér þetta.
6. d2—d4
Aðalatriðið i opnunaraðferð
livíts.
6..... Rg8—f6
Ef svartur drepur á e4, þá kem-
ur 7. Bc4 með þessum mögu-
leik til áframhalds: 7......
De7, 8. d5 (mjög sterkt er einn-
ig 8. Rc3!), Dh4f, 9. Dxb4,
Bxb4f. 10. Bd2, Bxd2f, 11. Rx
d2, Bd7, 12. Rxe4 og það er
langt frá að vera þýðingar-
laust hve hvítum liefur tekist
hetur í byrjuninni.
7. e4—e5 Rf6—d7
Eftir þennan leik eru svörtu
mennirnir hver fyrir öðrum.
En ef Re4 er eftir 8. Bd3
varla hægt að jafna taflið.
8. Db3—g3!
Hvítur flytur þungamiðjuna á
konungsvænginn, þar sem hann
hefur betur. Það er mjög eftir-
tektarvert að livítur skuli mega
vanrækja að kofa mönnum sín-
um á framfæri — að drotning-
unni undantekinni — án þess
að híða við það tjón. Ástæðan