Félagstíðindi Starfsmannafélags ríkisstofnana - 15.09.1991, Blaðsíða 2

í Félagstíöindi SFR
Sigríöur Kristinsdóttir formoöur SFR
Um komandi kjarasamninga
Drög að kröfugerð SFR
voru unnin upp á fundum
launamálaráðs í vor og birt-
ust í 5. tölublaði Félagstíð-
inda. Stjómarmenn í SFR
fóru á allmarga vinnustaði og
kynntu kröfugerðardrögin og
komu þá fram óskir um
breytingar á örfáum atriðum
og viðbótartillögur. Kröfu-
gerðin var svo samþykkt á
fundi trúnaðarmannaráðs 26.
ágúst. Helstu kröfurnar eru
að lágmarkslaun verði
70.000 krónur, verðtrygging
ekki lakari en var í síðustu
samningum og kaupmáttur
almennra launa verði eins og
hann var 1987.
■■■
Við göngum til þessara
samninga með það að leiðar-
ljósi að ná kaupmáttaraukn-
ingu. Hana eigum við inni og
fyrir henni var ráð gert við
síðustu kjarasamninga.
Viðsemjendur okkar
verða að gera sér grein fyrir
því að félagsmenn í SFR eru
allt of lágt launaðir. Meðal-
laun taxta SFR eru um
69.000 krónur. T.d. hefur
skrifstofumaður hjá Húsnæð-
ismálastofnun um 65.000
krónur á mánuði í meðallaun,
umsjónarmaður fasteigna
hefur tæpar 60.000 krónur en
t.d. meðferðarfulltrúi hefur
um 54.000 krónur í kaup.
Hver getur lifað á slíkum
launum?
Það hefur komið fram hjá
ríkisstjórninni að þar á bæ er
mikið rætt um niðurskurð á
útgjöldum ríkissjóðs. Þar er
talað um að fækka ríkisstarfs-
mönnum, selja einstaka fyrir-
tæki og taka upp margs konar
þjónustugjöld ríkisfyrirtækja.
Alvarlegast eru þar skóla-
gjöld og innritunargjöld á
sjúkrahúsum sem munu
koma þungt niður á foreldr-
um og þeim sem sjúkir eru.
Fátt hefur komið fram um
hvar á að skera niður starf-
semi nema í véfréttum í blöð-
unum. Það kemur betur og
betur í ljós að lýðræðissinn-
arnir í ríkisstjórninni telja
ekki ástæðu til að ræða við
starfsfólk á stofnunum um
hvað það getur átt von á, né
aðra sem niðurskurðurinn
snertir.
Friðrik Sófusson fjár-
málaráðherra segir í Morgun-
blaðinu 25. ágúst: “Við höf-
um ekki enn tekið ákvarðanir
sem leiða til fækkunar starfs-
fólks. Það verður fækkað á
sumum sviðum en fjölgað á
öðrum. Ríkið verður að haga
starfsmannafjölda í takt við
það sem það er að gera á
hverjum tíma. Það er sjálf-
sagt að tala við fyrirliða laun-
þegarhreyfingarinnar sem
við semjum við þegar sú á-
kvörðun liggur fyrir.”
Greinilega hefur honum
ekki dottið í hug að það væri
ástæða til að starfsfólk á ein-
NámskeiG yrir eldri félagsmenn:
Verklok og vœntingar
verður haldið 17. október næstkomandi
á námskeiðinu er m.a.:
Undirbúningur efri ára. Er hann raunhæfur?
Heilsufar og eðlilegar breytingar.
Nám og námshæfni. Viðhorf til aldraðra/aldraðir.
Lífsstíll og leiðir.
Réttindi. Tryggingamál. Lífeyrisgreiðslur.
Húsnæðismál. Arfur og búskipti.
Áhugamál. Félags- og tómstundamál.
Stjómandi og leiðbeinandi: Þórir S. Guðbergsson.
Upplýsingar og skráning á skrifstofu SFR, S: 62 96 44.
stökum stofnunum og laun-
þegahreyfingin hefði eitt-
hvað með slíkar aðgerðir að
gera. Slíkt viðhorf finnst mér
ekki í anda þeirra sem mest
tala um lýðræði því þegar
kemur að atvinnúlýðræði
virðist annað uppi á teng-
ingnum hjá þeim. I nútíma
þjóðfélagi ætti að vera sjálf-
sagt að starfsfólk viti að
hverju það gengur þegar
miklar sveiflur í starfsemi
viðkomandi stofnunar eru á
döfinni. Eins er það vafasam-
ur sparnaður að svifta fólk at-
vinnu, þannig að kannski
verði stór hópur fólks á at-
vinnuleysisbótum, því að rík-
ið borgar þær og okkur Is-
lendingum veitir ekkert af
sérhverri vinnandi hönd til að
vinna að uppbyggingu þjóð-
félagsins.
Eitt af því sem verður ör-
ugglega mikið til umræðu í
þessum samningum eru rétt-
indamál okkar og er fullur
vilji til að ná af okkur ýmsum
réttindum sem við höfum á-
unnið okkur, t.d. lífeyris-
sjóðsréttindi og fæðingaror-
lof. Til eru frumvörp og
frumvarpsdrög sem miða að
því að skerða réttindi okkar á
þessum sviðum og fjármála-
ráðherra hefur boðað að
skerða eigi lífeyrisréttindi
nýráðinna starfsmanna ein-
hliða í framtíðinni.
I sambandi við niður-
skurð ríkisstjómarinnar er
fyrirhugað að minnka fram-
lög til félagslega íbúðakerfis-
ins. Hugmyndir eru uppi um
að skerða framlög í bygging-
arsjóð verkamanna verulega.
Margir félagsmenn innan
SFR hafa ekki möguleika á
að eignast húsnæði nema í
gegnum verkamannabú-
staðakerfið vegna lágra launa
því þeir ná ekki að verða
metnir inn í húsbréfakerfið.
■■■
Hvar á fólk að taka þá
peninga sem þarf til að borga
dýra húsaleigu, skólagjöld
fyrir bömin sín, innritunar-
gjald á sjúkrahúsin eða
greiða fyrir lyf. Að minnsta
kosti verður lítið eftir í budd-
unni hjá SFR-félögum miðað
við þá kaupgetu sem þeir
hafa nú ef þessi aukna skatt-
byrði nær fram að ganga.
Talsmenn þjónustugjald-
anna segja að vegna þeirra
muni hinn almenni borgari
gera sér betur grein fyrir því
hvað hlutimir kosta. En við
sem höfum borgað skattana
okkar vitum hvert þeir hafa
farið. Við þurfum ekki á
kennslu að halda hjá slíkum
fjármálaspekulöntum og ráð-
gjöfum. Gæti það hafa átt sér
stað að eitthvað af þeim hafi
ekki alltaf borgað fulla
skatta? Það sé þess vegna
sem þeir komi með slíkar til-
lögur? Þess má geta að opin-
berir starfsmenn eru um 25%
af skattgreiðendum en greiða
um 49% af tekjuskattinum.
Það hallar því ekkert á opin-
bera starfsmenn með að
greiða til sameiginlegra þarfa
í þjóðfélaginu.
Nú rennur um þriðjungur
þjóðarframleiðslunnar til
hins opinbera en t.d. í Finn-
landi er þetta hlutfall um
40%, í Noregi 50%, og hátt í
60% í Danmörku og Svíþjóð.
Þessar tölur sýna að frekar
þyrfti að auka hlut hins opin-
bera og styrkja velferðarkerf-
ið á Islandi en að draga úr
því. Nú má segja að það séu
tveir hópar sem verst er farið
með á Islandi, það eru veik
gamalmenni og böm undir
skólaaldri. Slíkt er engri þjóð
til sóma og þar er verk að
vinna til að efla velferðar-
kerfið.
■■■
Fólk hefur misjafnar
skoðanir á þjóðarsáttarsamn-
ingunum en reyndin varð sú
að verðlag hefur haldist
nokkuð stöðugt nema helst
vextir. Eitt af fyrstu verkum
þessarar ríkisstjómar var að
hækka vexti og setti hún þar
með verðbólguskrúfuna aftur
í gang. Þá var vaxtahækkunin