Félagstíðindi Starfsmannafélags ríkisstofnana - 15.09.1991, Blaðsíða 4

4
_______________________Q Félagstíðindi SFR j____________
Sjötíu þúsund krónur á
mánuði er hógvœr krafa
Það er engin frekja að ætlast til þess að laun þeirra
lægst launuðu verði hækkuð upp í 70.000 krónur á
mánuði. Að semja til þriggja ára við núverandi að-
stæður kemur ekki til greina. Við verðum að vera
á verði gagnvart öllu svartsýnistali atvinnurekenda
og ráðmanna, nú þegar samningar fara í hönd.
Þetta og ýmsilegt fleira kemur fram í viðtölum við
þrjá fulltrúa í samninganefnd SFR.
Reynir
Ragnarsson
trúnaoarmaður
Unglingaheimili
ríksins
-I upphafi samningalot-
unar er brýnt að félagsmenn
SFR átti sig á því að þrátt fyr-
ir svartsýnistal ráðamanna þá
séu nægir fjármunir til í
þessu landi til að hækka lág-
markslaunin upp í 70.000
krónur á mánuði. Það hvílir
mikli ábyrgð á okkar herðum
sem erum í forystu í þessu fé-
lagi að stappa stálinu í okkar
fólk og upplýsa það um að
svona svartsýnistal er venju-
legur fylgifiskur þess þegar
semja á um laun okkar, sagði
Reynir Ragnarsson trúnaðar-
maður á Unglingaheimili rík-
isins og samningamaður heil-
brigðishópsins.
Þau vandamál sem steðja
að efnahagslífi okkar verða
ekki leyst lengur með því að
halda niðri launum láglauna-
fólks. Við tókum á okkur
byrðar við gerð síðustu kjara-
samninga og þá var því heitið
að kaupmáttur myndi aukast
að loknu því tímabili. Við
munum að sjálfsögðu krefj-
ast þess að við það verði stað-
ið. Ráðamenn verða að átta
sig á því að þeir verða að
sækja fjármuni í vasa há-
tekjufólksins að þessu sinni.
Það er með öllu óþolandi að
ekki skuli vera kominn hér
hátekjuskattur og að ríkis-
sjóður stundi það að verð-
launa þá sem hafa næga pen-
inga á milli handanna til að
stunda hlutabréfabrask. Nú er
kominn tími til að þeir sem
geta skammtað sér laun og
þeir sem lifa á vaxtaokrinu
verði látnir taka þátt í því að
bæta kjörin hér á landi, sagði
Reynir.
-Ég geri mér ljóst að það
verður á brattann að sækja í
þessum samingum. Því er
það mjög mikilvægt að við
höldum vöku okkar og látum
ekki svartsýnistal ríkisvalds-
ins og atvinnurekenda villa
um fyrir okkur. Þegar við
vorum að kynna kröfur okkar
út á vinnustöðunum fyrst eft-
ir að þær voru samþykktar
varð maður var við mikinn
baráttuvilja og ljóst að fólk
var tilbúið í slag til að ná
þessum kröfum fram. Nú síð-
ustu daga finnst mér eins og
áróður viðsemjenda okkar
um bágan hag þjóðarbúsins
sé farinn að síast inn í fólk.
Því er það miklivægt að við
upplýsum félagsmenn um að
svona hefur þetta alltaf verið.
Við verðum að gæta okkur á
því að missa ekki dampinn,
sagði Reynir.
Þrátt fyrir að brýnasta
málið í þessum samningum
væri að sjálfsögðu að hækka
launin lagði Reynir áherslu á
að ekki mætti gleyma sér-
kjarasamningum núna. Það
hefur ekki verið samið um
sérkröfur einstakra hópa frá
1987, og sagði hann að það
væri mjög brýnt að taka upp
þau mál. Nefndi hann sem
dæmi að hækka þyrfti vakta-
álag og greiðslu fyrir bak-
vaktir, auk þess þarf félagið
að semja um að hækka launin
til þeirra sem sækja námskeið
vegna starfs síns.
-Að mínu mati kemur
ekki til greina að semja til
langs tíma að þessu sinni, það
er út í hött að tala um samn-
ing til þriggja ára. Ég get vel
sætt mig við að svipuð verð-
tryggingarákvæði verði í
komandi samningum eins og
var í þeim síðasta. A sama
tíma finnst mér ástæða til að
verkalýðshreyfingin krefjist
þess að öll verðtrygging í
þessu þjóðfélagi verið lögð
af. Það er ekki hægt að búa
við það að lánin sem við
skuldum skuli vera verð-
tryggð á sama tíma og laun
eru það ekki. Stjórnmála-
menn hafa lengi talað nm að
rétt sé að afnema verðtrygg-
ingu þegar stöðuguleiki er í
þjóðarbúskapnum. Ég get
ekki betur séð en sá stöðug-
leiki hafi verið fyrir hendi og
sé enn og þar með er kominn
tími til að taka þessi mál til
gaumgæfilegrar athugunar,
sagði Reynir Ragnarsson og
bætti við að nú verði að gera
eitthvað raunhæft í því að
lækka raunvexti hér á landi.
Guðrún
Sigurgeirsdóttir
trúnaðarmaður hjá
Tollstjóraembættinu
í Reykjavík
-Það verður að segjast
eins og er að þó mikið sé tal-
að í matar- og kaffitímum um
hvað beri að gera til að ná
fram þeim kröfum sem við
höfum sett fram í komandi
kjarasamningum, þráist rík-
isvaldið við að bætta okkur
kaupmáttarrýmunina sem
orðið hefur frá því 1987, þá
hef ég því miður ekki þá trú
að fólk sé í stakk búið til að
fara í harðar aðgerðir. Fólk
hefur einfaldlega ekki efni á
að fara í verkfall, sagði Guð-
rún Sigurgeirsdóttir samn-
ingamaður og trúnaðarmaður
SFR hjá Tollstjóranum í
Reykjavík.
Hún sagði að um 90%
starfsmanna þar væru konur
og að meirihluti þeirra fengi