Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.01.2021, Blaðsíða 29

Frankie Goes to Hollywood, kom
þremur fyrstu smáskífum sínum á
topp breska listans.
Merkilegt nokk þá fengu Bítlarnir
How Do You Do It? fyrst í hendurnar
en þar sem þeim féll ekki lagið leitaði
upptökustjórinn, George Martin, til
Gerry and the Pacemakers. Smáskíf-
an seldist í hálfri milljón eintaka.
Söngvarinn og gítarleikarinn Gerry
Marsden stofnaði Gerry and the Mars
Bars árið 1959 en þurfti að breyta
nafninu í Gerry and the Pacemakers
eftir að súkkulaðistykkjaframleiðand-
inn frægi lagði fram kvörtun. Velta
má fyrir sér hvort það hafi verið vit-
urlega gert, frá markaðslegu sjón-
arhorni. Sú pæling er þó alfarið utan
ramma þessarar greinar.
Gerry and the Pacemakers tróðu
reglulega upp með Bítlunum, bæði í
Liverpool og Hamborg, enda bjuggu
bæði bönd að sama umboðsmann-
inum, Brian Epstein.
Jafnvel þótt Gerry and the Pace-
makers hafi verið sneggri upp úr rás-
blokkunum en Bítlarnir væri synd að
segja að þessar tvær sveitir hafi bar-
ist um hylli lýðsins á sjöunda áratugn-
um. George, Paul, John og Ringo
reykspóluðu fljótt fram úr og skildu
Gerry and the Pacemakers eftir í bik-
svörtum mekkinum – ásamt öllum
öðrum hljómsveitum á þeim tíma.
Til að gera langa sögu stutta urðu
topplög Gerry and the Pacemakers
ekki fleiri en bæði I’m the One og
Don’t Let the Sun Catch You Crying
smeygðu sér inn á topp 10 árið eftir og
Ferry Cross the Mersey gerði slíkt hið
sama snemma árs 1965. Það var titillag
kvikmyndar þar sem Gerry and the
Pacemakers léku sjálfa sig í spéspegli
en slíkt var sem kunnugt er tíska á
þeim árum. Allt var gert til að halda
upptendruðum æskulýðnum við efnið.
Hratt dró þó úr vinsældum bands-
ins beggja vegna Atlantsála og það
leystist upp á árinu 1967.
Þrátt fyrir að ferillinn yrði ekki
langur lifa Gerry and the Pacemakers
góðu lífi, þökk sé téðum smelli You’ll
Never Walk Alone sem knattspyrnu-
félagið Liverpool tók snemma upp á
sína arma. Lagið er eftir þá félaga
Richard Rodgers og Oscar Hammer-
stein og heyrðist fyrst í söngleik
þeirra Carousel árið 1945. Fleiri
íþróttafélög hafa gripið til þess gegn-
um tíðina og á liðnu ári varð lagið
tákngervingur samstöðunnar vegna
kórónuveirufaraldursins í Bretlandi
og raunar víðar um álfuna.
Aftur á toppinn
Eftir að bandið lagði upp laupana hóf
Gerry Marsden sólóferil og kom fram
í söngleikjum á West End. Þá vann
hann um tíma í sjónvarpi í Bretlandi.
Ekkert af þessu getur talist hafa ver-
ið sérstaklega vel heppnað. Marsden
hafði þó ekki sungið sitt síðasta á vin-
sældalistum en árið 1985 hnippti hann
í nokkra góða félaga og hljóðritaði
nýja útgáfu af You’ll Never Walk
Alone til minningar um fórnarlömb
brunans á leikvangi knattspyrnu-
félagsins Bradford City, þar sem 56
manns týndu lífi. Hópurinn kallaði sig
The Crowd og komst lagið aftur á
topp breska vinsældalistans sem
þýddi að Marsden er fyrsti maðurinn
í sögunni til að koma tveimur útgáfum
af sama laginu þangað.
Enn komst hann á toppinn árið 1989
ásamt Paul McCartney, Holly Johnson
og fleiri sveitungum sínum þegar þeir
endurgerðu Ferry Cross the Mersey í
minningu 96 stuðningsmanna Liver-
pool sem létust í Hillsborough-slysinu
hræðilega. Hann flutti lagið eft-
irminnilega fyrir bikarúrslitaleik Liv-
erpool og Everton á Wembley-
leikvanginum í Lundúnum um vorið.
Árið 1993 sendi Marsden frá sér
endurminningar sínar og hvað gátu
þær heitið annað en I’ll Never Walk
Alone? Upp úr þeim var unninn söng-
leikurinn Ferry Cross the Mersey
sem sýndur var í Bretlandi, Kanada
og Ástralíu.
Elísabet Englandsdrottning sæmdi
Marsden MBE-orðunni árið 2003 fyr-
ir störf hans að góðgerðarmálum og
sama ár fór hann í hjáveituaðgerð
vegna hjartakvilla. Hann fór aftur
undir hnífinn 2016 af sömu ástæðu og
tveimur árum síðar settist hann í
helgan stein af heilsufarsástæðum.
Kom þó óvænt fram á tónleikum með
Take That á Anfield vorið 2019 og
söng You’ll Never Walk Alone til að
fagna Evróputitli Liverpool.
Gerry Marsden lést 3. janúar síð-
astliðinn. Banamein hans var sýking í
hjarta. Hann lætur eftir sig eigin-
konu, Pauline, sem hann gekk að eiga
1965 og tvær dætur.
Góðar kveðjur og þakkir fylgja
honum yfir móðuna miklu, þar sem
hann mun framvegis ganga – án efa
ásamt fríðu föruneyti.
Gerry Marsden með
MBE-orðuna sem hann
var sæmdur árið 2003.
AFP
10.1. 2021 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29
GOÐSÖGN „Ég ætlaði aldrei að
verða kvikmyndastjarna. Mig lang-
aði bara að verða eins góð og mögu-
legt var. Markmið af því tagi leiðir
mann jafnan í aðra átt en þá að vilja
verða stjarna, sem getur verið
skelfileg lífsreynsla. En sú stað-
reynd að ég sé enn að, orðin 88 ára,
segir mér að ég fór rétta leið í líf-
inu,“ segir bandaríska leikkonan
Ellen Burstyn í samtali við breska
blaðið The Guardian en nýjasta
kvikmynd hennar, Pieces of a
Woman, var frumsýnd í vikunni.
Ætlaði aldrei að verða stjarna
Burstyn lék í sinni fyrstu mynd 1964.
AFP
BÓKSALA ÁRIÐ 2020
Tekið saman af Félagi íslenskra bókaútgefenda
1 Snerting Ólafur Jóhann Ólafsson
2 Þagnarmúr Arnaldur Indriðason
3 Bráðin Yrsa Sigurðardóttir
4 Vetrarmein Ragnar Jónasson
5
Orri óstöðvandi – bókin
hennar Möggu Messi
Bjarni Fritzson
6 Útkall – á ögurstundu Óttar Sveinsson
7 Gata mæðranna Kristín Marja Baldursdóttir
8 Syngdu með Láru og Ljónsa Birgitta Haukdal
9 Spænska veikin Gunnar Þór Bjarnason
10 Þín eigin undirdjúp Ævar Þór Benediktsson
11 Fávitar Sólborg Guðbrandsdóttir
12
UNA prjónabók
Sjöfn Kristjánsdóttir og
Salka Sól Eyfeld
13 Krakkalögin okkar Jón Ólafsson, Úlfur Logason o.fl.
14 Dýralíf Auður Ava Ólafsdóttir
15 Lára lærir að lesa Birgitta Haukdal
16 Dauðabókin Stefán Máni
17 Verstu kennarar í heimi David Walliams
18 Fjarvera þín er myrkur Jón Kalman Stefánsson
19 Lára fer í leikhús Birgitta Haukdal
20 Skipulag Sólrún Diego
Allar bækur
Í síðustu viku keypti ég loksins
Ljóðasafn Kristínar Ómars-
dóttur fyrir pening sem ég fékk
frá ömmu minni. Hnausþykkur
gripur sem telur
yfir 400 síður og
ég var lengi bú-
inn að hafa auga-
stað á. Ljóða-
heimur Kristínar
er ómót-
stæðilegur og öll
blíðan, umhyggj-
an og erótíkin
milli spjaldanna held ég að séu
gott veganesti inn í janúarmán-
uðinn sem er fram undan. Auk
þess inniheldur safnið ýmsa
praktíska kafla eins og gömul
húsráð, uppskriftir að einföldum
réttum og tips um áhrif rýmis á
kynlíf.
Síðasta sumar tók ég ljóðabók-
ina Sálmurinn
um glimmer eftir
Auði Övu Ólafs-
dóttur að láni á
bókasafninu og
síðan þá endur-
nýjað lánið sam-
viskusamlega í
hverjum mánuði
því ég get ekki
hugsað mér að skila henni aftur.
Sálmurinn um glimmer inniheld-
ur eitt langt söguljóð þar sem
lesandi fylgist með manni og
konu sem hafast við í helli uppi á
hálendi og velta fyrir sér fegurð-
inni, þjáningunni og tungumál-
inu. Gáskafull og undurfögur bók
sem kallar á endurtekinn lestur.
Í vetur las ég Har døden taget
noget fra dig så giv det tilbage
eftir Naju Marie Aidt, merkileg
bók sem höfundur skrifaði í kjöl-
far sviplegs dauða sonar síns.
Höfundur dregur
margar ólíkar
raddir inn í frá-
sögnina af áfall-
inu og eftirmál-
unum, svo úr
verður brota-
kennd, opinská
og breið frásögn
sem ristir djúpt og situr lengi eft-
ir með lesandanum. Bókin er
byggð upp sem eins konar búta-
saumsteppi sem samanstendur
m.a. af dagbókarfærslum,
draumum, ljóðum og ekki síst
textum eftir
aðra höfunda
sem hafa tekist á
við sorg í verkum
sínum. Magnaður
vitnisburður um
sorg og líkn sem
ég get ekki mælt
nógu mikið með.
Næst langar
mig svo að lesa
Þagnarbindindi
eftir Höllu Þór-
laugu Ósk-
arsdóttur og ég
er líka mjög for-
vitinn um Speg-
ilsjónir eftir Guð-
rúnu
Hannesdóttur.
Ég heyrði þær
báðar lesa upp í gegnum streymi
fyrir jólin og leist vel á.
SÖLVI HALLDÓRSSON ER AÐ LESA
Gömul húsráð og og tips
um áhrif rýmis á kynlíf
Sölvi Hall-
dórsson er
íslenskunemi.
Sölustaðir: Flest apótek, heilsuhús og heilsuhillur stórmarkaða Nánar á artasan.is
Hair Volume
– fyrir líflegra hár
Hair Volume inniheldur jurtir og
bætiefni sem sem eru mikilvæg fyrir
hárið og getur gert það
líflegra og fallegra.
Aldrei haft jafn þykkt hár
„Eftir að hafa misst allt hár í krabbameinsmeðferð byrjaði ég að
taka Hair Volume frá New Nordic. Eftir 4-6 vikur fór hárið að vaxa
aftur og ég hef aldrei haft jafnt löng augnhár, þykkar augabrúnir
og þykkt hár eins og núna og það hvarflar ekki að mér að hætta að
taka þetta bætiefni inn.“ Edda Dungal