Morgunblaðið - Sunnudagur - 21.03.2021, Page 15

21.3. 2021 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15
eitthvað. Ég rúllaði rúðunni spenntur niður og
þá sagði Kolla: „Fegin að losna við hinn. Bæ.“
Þar átti hún við manninn sem áður hafði gegnt
þessu hlutverki. Eftir þetta fór hún að kalla
mig pabba og við erum mjög góðir vinir. Í dag
á hún sjálf börn og afinn er kominn upp í
manni. Það var mikil gæfa að fá þessa óvæntu
dóttur inn í líf mitt.“
Ekki vissu allir af Kolbrúnu og þegar hún
fór sautján ára gömul með föður sínum í fjöl-
mennt fjölskylduboð komu vöflur á suma.
„Frændi minn, sem hafði ekki hugmynd um
hvernig í málinu lá, kom sposkur á svip til mín
og mælti: „Minn aldeilis búinn að yngja upp
núna!“ Það sprakk allt úr hlátri.“
– Áttu fleiri börn?
„Nei, ekki sem ég veit um!“
Hann hlær.
Hálfbróðir Jóns Páls
Talandi um fjölskyldu þá var hálfbróðir Sveins
landsfrægur á sinni tíð – aflraunamaðurinn
ástsæli Jón Páll Sigmarsson heitinn. Þeir ólust
ekki upp saman, Sveinn hjá föður þeirra en
Jón Páll hjá móður sinni, og kynntust ekki að
neinu gagni fyrr en á unglingsárum.
„Samgangur var lítill sem enginn meðan við
vorum börn en seinna heimsótti Jón Páll
pabba oft í heildsöluna og við fluttum allt dótið
inn fyrir hann þegar hann opnaði líkamsrækt-
arstöðina Gym 80. Það var einn þyngsti gámur
sem fluttur hefur verið inn til landsins.“
Sjálfur spreytti Sveinn sig aldrei á kraftlyft-
ingum og aflraunum en æfði hins vegar bolta-
íþróttir á yngri árum. „Aflraunirnar eru ekki
okkar megin í fjölskyldunni og ég held að
stjúpfaðir Jóns Páls hafi alið upp í honum
kraftadelluna.“
Sveinn á tvær alsystur og eina hálfsystur
sem móðir hans átti áður en hún kynntist föð-
ur hans. Jón Páll átti líka sammæðra systkini,
meðal annars bróður sem líka heitir Sveinn.
Sem fyrr segir var samgangur milli þessara
fjölskyldna ekki mikill og Sveinn var búinn að
þekkja eina af sammæðra systrum Jóns Páls í
nokkra mánuði þegar í ljós kom að þau áttu
sameiginlegan bróður. Sjáið þið þetta ekki fyr-
ir ykkur? Ha, er Jón Páll bróðir þinn? Hann er
líka bróðir minn!
„Sem betur fer fór ég ekki að reyna við
hana,“ segir Sveinn kíminn. „Annars hefði hún
ábyggilega ekki viljað mig.“
Sviplegt fráfall Jóns Páls í janúar 1993 var
að vonum mikið reiðarslag en Sveinn var þá
við nám í Bandaríkjunum. „Ég var í miðjum
erfiðum prófum og komst því ekki í jarðarför-
ina; hefði átt á hættu að verða felldur. Það var
rosalega erfitt. Þótt við værum ekki mjög nán-
ir þá tekur á að geta ekki verið með fjölskyld-
unni á svona erfiðri stundu þegar ástvinur er
kvaddur. Pabbi tók fráfall Jóns Páls mjög
nærri sér, eins systur mínar.“
Jón Páll er með eftirminnilegri mönnum og
Sveinn segir minninguna lifa. Þá sé einkasonur
hans, Sigmar Freyr, í góðu sambandi við fjöl-
skylduna. Sigmar, faðir Sveins, lést fyrir
þremur árum.
Mamma seldi mig!
Eftir dvölina í Svíþjóð hóf Sveinn aftur störf í
heildverslun föður síns. Reksturinn gekk vel á
þeim tíma en í hruninu syrti í álinn. „Við vor-
um með lán í erlendri mynt og sem hendi væri
veifað tvöfölduðust afborganir af þeim. Það
var meira en við réðum við, þrátt fyrir góða
sölu. Pabbi var orðinn fullorðinn á þessum
tíma og ég sá um reksturinn þangað til við
neyddumst til að selja árið 2010. Ég hefði glað-
ur viljað kaupa pabba og mömmu út en hafði
því miður ekki burði til þess. S. Ármann Magn-
ússon rann þá inn í Vogue og ég fylgdi með í
kaupunum. Rak Vogue í fimm ár. Segi gjarnan
að mamma hafi selt mig! Sérðu ekki fyrirsögn-
ina fyrir þér í gulu pressunni?“
Hann hlær dátt.
Þegar vefnaðarvöruverslunin Virka í Mörk-
inni lagði upp laupana sá Sveinn sér leik á
borði; keypti allt efnið og innréttingarnar og
opnaði Saumu í Hátúninu en margvísleg starf-
semi hefur verið í því rými gegnum tíðina.
„Þetta er góður staður og leigukjörin góð,
þannig að ég lét ekki segja mér það tvisvar
þegar þessi möguleiki kom upp. Ég áttaði mig
á því að lítið er eftir af vefnaðarvöruverslunum
og sóknarfærin því klárlega fyrir hendi. Eins
og ég segi: Fólk hættir aldrei að sauma. Ann-
ars er þetta undarleg þróun; hér áður voru
álnavörukaupmenn virtustu menn landsins og
ekki að ósekju talað af virðingu um að komast í
álnir. Horfðu svo á mig núna!“ segir Sveinn
hlæjandi og breiðir út faðminn.
Svo gerist hann alvarlegri á svip. „Að öllu
gríni slepptu er þetta enginn gróðabisness en ég
er þakklátur fyrir að hafa eitthvað að gera. Ég
var atvinnulaus um tíma og hef líklega verið of
menntaður og of gamall til að fá vinnu. Hver vill
ráða nær sextugan feitan kall til starfa?“
Hann glottir.
Starfsmaður allra mánaða
Sveinn er ekki einn í versluninni en móðir
hans, Hlíf Jóhannsdóttir, er þar eins og grár
köttur enda þótt hún sé að verða 82 ára.
„Mamma er mjög dugleg að hjálpa mér og hef-
ur verið starfsmaður allra mánaða frá því að
við opnuðum í október 2018. Þegar mömmu
rekur í vörðurnar er hún vön að segja að
drengurinn viti þetta örugglega. Þá er ég
kannski að stússa á bak við og fólk býst við að
sjá ungan dreng í matrósafötum. Fær mig svo
fram í öllu mínu veldi.“
Enn er hlegið.
Það er ekki bara efni í Saumu, þar er einnig
að finna fjölda forláta gamalla saumavéla af
öllum stærðum og gerðum. Búðin er satt best
að segja ígildi safns. Spurður hvar hann hafi
fengið allar þessar saumavélar svarar Sveinn
því til sposkur að hann sé að geyma þær fyrir
fólk.
Hann býr einnig að „stærsta tölusafni á
norðurhveli jarðar“, sem hann fékk úr versl-
uninni H. Toft sem um árabil var á Skóla-
vörðustígnum. „Hartwig Toft var stórmerki-
legur danskur kaupmaður en hann er löngu
dáinn. Megnið af þessu er frá honum komið;
ætli þetta séu ekki yfir milljón tölur. Ég hef
ekki nákvæma tölu á þeim.“
Í blálokin berst talið að starfinu í verslun-
inni og Sveinn upplýsir að hann hafi rosalega
gaman af því að standa þarna vaktina enda fái
hann allan sinn kraft og næringu úr því að
hitta og umgangast fólk. „Eins og ég segi þá
tek ég vel á móti öllum en verð þó að segja að
mér finnst fulllangt gengið þegar fólk býðst til
að borga í blíðu.“
Í andartak er hann grafalvarlegur á svip en
springur svo úr hlátri.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Sveinn með samskonar efni og var í dragt-
inni sem Jacqueline Kennedy var í daginn
sem bóndi hennar, John F. Kennedy Banda-
ríkjaforseti, var skotinn til bana árið 1963.
’
Það var skelfileg aðkoma.
Höfuðleðrið var að hluta far-
ið af svo skein í kúpuna sem
hafði brotnað. Hann sat fastur
undir bátnum og ég fylltist ein-
hverjum fítonskrafti og tókst að
lyfta bátnum upp þannig að hægt
var að ná drengnum undan.
Sveinn segir sumum bregða þegar þeir sjái stóran og stæðilegan karlmann bak við búðarborðið en
flestir nái þó fljótt vopnum sínum enda taki hann vel á móti öllum.