Starfsmannablaðið (B.S.R.B.) - 15.09.1944, Qupperneq 15

STARFSMANNABLAÐIÐ
13
Dýrtíðar og verðlagsmál.
Oft heyrist á það minnst að launa-
fólkið hugsi aðeins um að gera kröfur
til hækkaðra launa, en minna um að
afstýra verðbólgu. Ekki er þess alltaf
gætt, að launþegar bera ekki ábyrgð
á verðbólgunni og hafa aðeins tillögu-
rétt um þau mál, og því miður vill svo
verða, að valdamennirnir gleyma að
hlusta á raddir umbjóðanda sinna,
launþeganna.
Til glöggvunar þykir rétt að rifja
hér upp samþykktir og aðgerðir
Bandalagsins snertandi þessi viðkvæmu
vandamál.
Skal þess þá fyrst getið, að fulltrúa-
ráð opinberra starfsmanna, sem var
fyrirrennari B. S. R. B.var stofnað m. a.
vegna verðlags- og dýrtíðarmála og
hafði þau mál mjög til umræðu og með-
ferðar.
17. sept. 1942 ritaði stjórn B. S. R. B.
Alþýðusamb. Isl., Búnaðarfél. ísl. og
Fiskifél. Isl. svohljóðandi bréf:
,, Stjórn B. S. R. B. er það ljóst hver
voði er búinn allri alþýðu landsins af
sívaxandi dýrtíð, sem siglt hefur í kjöl-
far óhóflegs stríðsgróða á fárra manna
höndum. Telur stjórnin því brýna nauð-
sjm þess að frjáls, víðtæk samvinna með
gert nema byggja yfir hann, því að ekk-
ert rúm er fyrir hann í Landspítalanum.
I öðru lagi {>arf að búa svo að stéttinni,
að námi loknu, að það verði ungum,
hraustum stulkum keppikefli að öðlast
menntun hjúkrunarkonunnar og vinna
síðan í þágu þjóðarinnar það starf, sem
öllum getur komið saman um að sé
bæði nauðsynlegt og heillaríkt.
launþegum og framleiðendum verði
hafin gegn henni með heill almennings
fyrir augum. Útaf því leyfum vér oss
að rita yður ásamt (eyða fyrir nöfn
hinna aðiljanna, sem bréfið fengu) og
fara þess á leit við yður að stjórn yðar
eigi við oss viðræður um þetta mál“
Bréfaskipti og nokkrar viðræður áttu
sér síðan stað milli þessara aðilja.
Um framhald málsins á 2. þingi
B. S. R. B. var svohljóðandi samþykkt
gerð 16. nóv. 1942
B. S. R. B. skorar á Alþingi og ríkis-
stjórn að vinna af alefli að stöðvun
dýrtíðar og verðhækkunar í landinu,
meðal annars með eftirfarandi ráð-
stöfunum:
1. Að skattalöggjöfin verði þannig,
að sem mestur hluti stríðsgróðans rennj
til ríkis- og bæjarsjóða, og honum verði
síðan varið til eflingar atvinnuvegum
landsins og lækkunar dýrtíðarinnar.
Hæfilegt fé sé þó lagt í varasjóði, enda
séu þeir í vörslum hins opinbera.
2. Reynt verði að finna sanngjarnt
grunnverð landbúnaðarafurða með hlið-
sjón af verðlagi og kaupgjaldi 1. árs-
fjórðung ársins 1939, og breytist verðið
samkvæmt vísitölu framleiðslukostnað-
ar, sem fundin verði eftir búreikningum
bænda.
3. Að ströngu verðlagseftirliti verði
á komið og fleiri vöruflokkar háðir því
en nú er. Jafnframt verði meðJöggjöf
um verðhækkunarskatt komið í veg
fyrir okur í viðskiptum, svo sem í sölu
fasteigna.
4. Að afnumdir verði tollar á öllum
nauðsynjavörur og farmgjöld lækk-
uð svo sem auðið er.
5. Að dýrtíðarvísitalan verði endur-