Morgunblaðið - Sunnudagur - 27.06.2021, Qupperneq 8

HUGARFAR
8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27.6. 2021
Þ
að hefur líklega ekki komið mörg-
um sem þekktu til á óvart að
Laurence Halsted skyldi leggja
stund á ólympískar skylmingar.
Báðir foreldrar hans kepptu fyrir
hönd Bretlands á Ólympíuleikunum, faðir
hans, Nick Halsted, á leikunum í Mexíkóborg
1968 og móðir hans, Clare Henley-Halsted, á
leikunum í München 1972 og Montreal 1976.
Halsted byrjaði að æfa íþróttina um 7 ára
aldur en hún átti þó ekki alltaf hug hans og
hjarta. Hann æfði alls kyns íþróttir og það var
ekki fyrr en á seinni árum sem hann einbeitti
sér alfarið að skylmingum. „Í háskóla tók ég
mér pásu frá skylmingum. Ég hafði náð nokk-
uð langt í mínum aldursflokki en ákvað að
spila ruðning þess í stað,“ segir Halsted.
Þegar hann útskrifaðist úr háskóla með bak-
kalársgráðu í sálfræði hafði nýlega verið
ákveðið að Ólympíuleikarnir skyldu fara fram í
London árið 2012. Þess vegna var í fyrsta sinn
möguleiki á því að æfa skylmingar sem at-
vinnumaður með styrk frá breska ríkinu. Hals-
ted gat nýtt sér það og einbeitti sér alfarið að
æfingum næstu árin.
Eftir að hafa farið á leikana 2012 tók Hals-
ted sér frí frá skylmingum og fluttist búferlum
til Danmerkur en hann hafði kynnst konunni
sem síðar varð eiginkona hans þar í landi.
Halsted hóf æfingar á ný í aðdraganda Ólymp-
íuleikanna í Ríó 2016, æfði í Danmörku en
keppti fyrir hönd Bretlands eins og áður. Eftir
leikana í Ríó, þá 32 ára, setti hann sverðið upp
í hillu fyrir fullt og allt.
Í dag starfar Halsted sem íþróttastjóri
skylmingasambands Danmerkur. Það var ein-
mitt í skylmingaklúbbi í Hellerup sem ég hitti
hann og við ræddum stöðu íþróttamannsins og
hvað það þýðir að vera íþróttamaður í dag.
„Opnaði augu mín“
Í aðdraganda Ólympíuleikanna í London braut
Halsted á sér úlnliðinn og var frá æfingum í
fjóra mánuði. Það reyndi mikið á hann andlega
og fór hann því til íþróttasálfræðings.
„Ég hafði unnið með íþróttasálfræðingi áður
en engum sem náði til mín,“ segir Halsted.
„En þessi var frábær og hjálpaði mér mikið.
Hún opnaði augu mín fyrir ákveðnum þáttum.
Við unnum mikið með gildi mín og einblíndum
á vegferðina fremur en markmiðið sjálft.“
Þessi reynsla og vilji Halsted til að afla sér
upplýsinga og draga lærdóm af öðrum leiddu
til þess að hann fór að láta sig hugarfar
íþróttamanna og viðhorf annarra til þeirra
varða.
„Ég ræddi við róðrarþjálfara sem komist
hefur langt með sitt lið. Hann vann mikið með
ást, braut hana niður í fjóra þætti: ást til
íþróttarinnar þinnar, sjálfs þín, liðsfélaga
þinna og andstæðinga. Ást til manns sjálfs var
það sem náði til mín. Ég hafði heyrt klisjurnar
áður en fór að skoða þetta betur.“
Halsted kynnist hugtaki sem kallast „self-
compassion“ á ensku og þýðir einfaldlega að
sýna sjálfum sér góðvild og samkennd. Hann
fann lítið af upplýsingum um hvernig hægt
væri að nýta sér góðvild af þessu tagi í íþrótt-
um. Hann las sér því til og tengdi það sem
skrifað hefur verið um ágæti þess að tileinka
sér góðvild í garð sjálfs sín við íþróttir og
hvernig það getur nýst íþróttamönnum. Í kjöl-
farið skrifaði hann þrjár stuttar greinar á síðu
The True Athlete Project, samtaka sem hafa
Halsted á heimsmeist-
aramótinu í skylm-
ingum árið 2017.
AFP
„Til hvers þá að vera að þessu?“
Góður árangur á íþróttavellinum hefur leikið margan íþróttamanninn grátt utan vallar, þá sérstaklega þegar ferlinum lýkur.
Hvimleiður fylgikvilli afreksíþrótta segja sumir en Laurence Halsted hefur ákveðnar hugmyndir um hvernig losa megi íþróttir
við hann. Góðmennska utan vallar blæs fólki frekar í brjóst heldur en frammistaða innan vallar að mati Halsted.
Böðvar Páll Ásgeirsson bodvarpall@mbl.is
’
Ég man hversu illa mér leið þegar ég tapaði. Sem barn grét
ég í hvert skipti sem ég tapaði. Það hugarfar fylgdi mér
fram á fullorðinsaldur er ég keppti fyrir landsliðið. Það tók
daga eða vikur að jafna sig á tapi, mér leið svo illa eftir á.
Halsted segist viss um að
ná megi jafngóðum, ef
ekki betri, árangri með
því að losa sig við sjálfs-
niðurrifið sem einkenni
íþróttir oft og tíðum.