Freyja - 01.03.1934, Blaðsíða 5

FEET JA
6.
rt
\T
5 -
'y*i+Í+i+'ilÞi*,í*x+T+i*í+'i*v* i> :>■'
^pyrr v
.i "j 'V*T
lá ðnýtt skip, sem átti að rífa sundur. Við fórum þangað } dreng-
ir inn eftir á stxnnudegi. Þegar þangað var komið, ætluoum við
upp í skipið_, en við gátum það ekki, pvi að flætt var í kring
um það. Við reyndum þá að stikla á steinum_, en það tókst ekki
heldur. Þá fórum við ur sokkunam og ætluðum að vaða út að því;
og einn okkar ^komst þangaö.. Elhii tókst mer að komas.t út í skip~
ið; eg flýöi í land vegna kulda, Eg fór þá að leik.a már ao því
að veiða marflær. Eg gat náð i eina, en kastaði henni út aftur.
Nú fór eg í sokkana mma aftur, og fórum við að reyna aö hitta
með grjóti í möstrin á skipinu. Eg iiætti því svo. Þá fór eg að
þevta steinum út í sjóinn, og sá þá voöa mikla grjóthríð lit í
sjóinn. Við urðum hálfsmeikir. Þá voru þetta tveir menn; sem
eltu okkur, og við uröum alveg voðalego. hræddir og flýðum eins
og fætur toguðu óurtu. Þeir kölluðu eitthvaö, sem við skildtim
ekki. Þá vissum við; að þetta voru útlendingar, sem áttu að
gæta skipsins.
Björgvin Kristófersson.
T J Ö E IU I.
'íi'íí v. iii: "!íUt. tn.ti itíifíti
I Reykjavík er stór tjörn, sem er hænum til prýði og
bæjarbúum til skemmtunar. A sumrin eiga heima margir fuglar á
henni og búa þar á hólmum hennar.Már finnst rnjög gaman að sjá
þar sem endurnar og álftirnar synda meö ungana sma. Við þann
helming; sem álftirnar eru á; er oft mannmargt á sumrin. Koma
flestir þangað til þess að sjá álftirnar og heyra þær syngja.
Surair borga fu,glunum þessa skemmtun; með því að gefa þeira.ma,t.
Við hinn helming tjarnarinnar; sem endurnar eru a; er oft mikið
mannfærra en hjá álftunum; enda er þar minna til skemmtunar.
Endurnar eru fleiyi en álftirnar.
A veturna ery fuglarnir elfki á tjörninni; vegna þess
að það er ís á henni. En í stað þeirra kemur fólk til að skemmta
sér á skautum og sleðum,
Davíð Dnvíðsson.
E L Ó Ð I Ð .
mr 'it inrn » » n innr to it tt n tt >i tr
Eg var uppi í ilorðurárdal dálítinn tíma í sumar með
bróður mínum. Már þótti mjög gaman þar. En á meöan eg var þar;
kom mjög mikið flóð um Mýrar og Borgarfjaröarsýslu. Bærinn; sem
eg var á, hát Hreðavatn. A Hreöavatni er drengur á aldur við
mig. Okkur langaði mjög mikið til þess að fara upp á fjall; sem
var þar skammt frá og heitir Brók; og horfa yfir dalinn og sjá
flóðið, en við fengi.rai það ekki. Tveir eldri s^nir bóndans fóru
suður að Norðurá. Þeir sögðust hafa sáð sæti í heilu lagi koma