Freyja - 01.03.1934, Síða 15

6. G FREYJA -15
uGOW-BOY-LEIKIIRIM,, 13. M A R Z 1 9 3 4 í
(1HM ti n it u ti n «t it'W'rt'tt >4 «t i> tt n ti ui> ínili Tíií iitfií« uÍ7w it v,;; tí,, w u u Criv;; U vtt>
I gær; 13. mar2j, vorrtm við fimm strákar í MCow-’boy”-
leik. Tveir af þeim voru '',Cow-boys,;, en hinir voin bófar; og þeir
höfðu tvo litla stráka til þess að njósna. Þegar leikurinn hyrj-
aði; stungum við r,lCow-boyS!-arnir af; en bófarnir eltu okkur ekki
fyr en við gáfum frá okkur hljóð. Við fórum upp á skára þar í
nágrenninu, og þeir ætluðu að drepa okkur; annaö hvort með sverð-
um eða byssum. En það var ekki nema einn af bófunum; sem hafði
byssu; en við báðir MCow-boys,-amir höfðum byssu. Eg'hafði tappa-
byssu, sem eg lét púðurtappa í, en hinn strákurinn hafði byssu,
sem skaut tappa; en það var ekkert púður í tappanum og það kom
enginn hvellur. Við þurftum ekki að koma við bófana; ef við
skutum í þá; en ef við höfðum tóma byssuna, þá þurftum viö að
korna við þá. En ef við vildum ekki drepa þa; þá bundum við þá.
En ef við fýrum eitthvað frá; þá konru litlu strákarnir, sem þeir
höfðu fyrir njósnara. En við fórum ekki svo langt frá; að við
gsstum njósnað um þá. Ef þeir gátu sloppið; þá elturn við þá og
reyndum að ná þeim. Það tók mikið af ferðinni; þegar við fórum
að elta þá; að hnttarnir dutt-u af okkur; sem við vorum með; því
að við vorum nefnilega klæddir eins og r'Cow-boyssl. Enn nú var
leiknum lokið þetta sinn; en við byrjum víst aftur á sama leiknum.
Sigurður Jónsson.
P U N D I U I FUSL.
u H »t íí í* n f! 1» u HH ti iS 1» Vt rnTfSTTÍ! H'iílí 'H
1 sumar fór eg innað Elliðaám að finna tvo stráka.
Þegar eg kom þangað; var ekki nema annar dren^urinn heima. Svo
lánaði hann már flösku; og svo fórum við úpp 1 holtið að tína
ber. Þegar við vorum búnir að fylla flöskurnar; fórum við niður
að litlum polli, sem rann úr ánni^ og þar sáum við marga litla
silunga. Svo fórum við aftur upp í holtið og fórum við að leika
okkur þar. Og svo kom bróðir stráksins. En þá tókum við eftir
Rríu; sem flaug eftir okkur^ og sáum við; að hún hafði annað-
hvort hornsxli eða ámumaðk í nefinu. Og svo flaug hún á þúfu
skammt frá okkur og beygði sig niður; eins og hún væri að mata
kríuunga. Við fórurn þangað og sáum að það var kríuungi.
Sigurjón Hafdal Guðjónsson.
1