Dagrenning - 01.06.1939, Síða 4

302
DAGRENNING
oy jafnvel í Canada, hefir
borið all mikið á þjóðernis-
legum aðg'reini.ng' manna,
svo að erindrekar ríkisráðs-
stefnunnar fundti það nauð-
synlegt fyrir sig, aS fara í
öllu varlega er þeir voru að
ræða málið.
Þegar það kom til um-
ræðu, að mynda mið .töðvar
he rnaðar-ráð, varð stjórnar-
formaðut' Canada sá fyrsti
tii aS mótmæla hugmynd-
inni, og' hélt því fram, að
fólkið í Canada hefði alla
reiðu skipað svo fyrir, að
það sem yrði gert og eins
það, sem væri látið ógert í
þessu máli, skyldi ákveðiS
af ríkisþingi Canada. Hann
hélt því fram, að svo skyldi
fyrirmælt, að ekkert miS-
stöðvar-hermálaráð í Lon-
don hefði rétt til þess, að
leggja neinar skyldur áherð-
ar nýlendanna án þeirra
vilja og samþykkis. Það er
ekki rétt að halda því fram,
eins og sumir hafa þó gert,
að þessi orð stjórnarforms-
ins hafi lýst hans óholln-
ustu til konungs, þau eru
krafa um sjálfstæði nýlend-
anna, ogþað réttmæt krafa.
Þegar rætt var um að
tryggja þjóðunum friS, þá
var stungið upp á því, að
gera tilraun til að endur-
lífga þjóðasambandið og að
gera það enn sterkara en
nokkru sinni fyrr meS því,
að fá allar lýðveldissynnað-
ar þjóðir til að gerast meS-
limir þess. Sambandinu átti
aS halda viS að nafninu til,
en vald þess mjög takmark-
að. ÞaS þótti stór-merkilegt
að áhrifamiklir og leiðandi
stjórnmálamenn á Englandi
skyldu verasvona hugmvnd
fylgjandi og, að stjórnarfor-
maSur Canada skyldi líta á
þær meS velþóknun því, ef
að þessi stefna væri tekin,
þá yrSi það til þess. að spila
upp í hendurnar á hinurn 4
stór þjóðum, sem nú eru að
róa aS því öllum árum, að