Dagrenning - 01.04.1942, Side 7

DAGRENNING. 996
vilcli að lnín væri tín sinnum eins
stór. Hún heíir pær hngvekjur og
p>ann fróðleik að færa, sem hverj-
um manni er til andlegrar upp-
byggingar að lesa og netna. Tök-
um til dæmis greinarnnr í síðasta
hefti: “Trúin á sjálfsmáttinn” og
“Hverjir eru mikihnenni?”
Hessar greinar, hvor um sig,
eru reglulog gullkorn, ]>ó ef til
vill meira svo, hin síðarnefnda,
sem ætti að vera marg sinnis ies-
in af sumum [>eim mönnutn, sem
vilja telja fólki trú um, að þeir
séu mikilmcnni. Kf ]>eir menn
vildu lesa ]>á grein með athugun
og gera svo óhlutdrægan saman-
burð á sjálfum sér og p>eim, sem
greinin lysir sem sönnnm mikil-
mennum. Eftir að þeir hafa gert
]>ann samanburð get ég naumast
öðru trúað en þeim hrylli við
sinni eigin myndsetn mikilmenni.
Það er ekki svo að skilja, að
Islendingar eigi ekki mikilmenni,
lieldur er hér átt við þá menn,
sem vilja láta fólk halda að [>oir
séu mikilmenni einungi* sökum
]>ess, að þeim heíir tekist að ldóra
saman nókkra dollara, eða [>á af
því. að einhver hefir hjálpað ]>eim
til að komast í eitthvert emba.'tti
eða að ná arðberandi stöðu sem
þeir eru kanske óhæfir að skipa.
Það yrði góður viðbætir við
“doðrantinn” hans Styrbjörns,
skrá yfir nöfn peirra manna.
t>á er greinin “Dagrenning
sjö ára.” Þar er ekki farið út frá
]>ví sannaog rétta. Við, sem bún-
ir erum að vera hér í álfu frá ]>ví
fyrst að íslenzkt landnám hófst
í Vestur heimi, getum best vitnað
um það atriði.
Nú vil ég að eins með fáum
orðum víkja að greininni hans
Ara: “Þjóðræknispankar,” sem
birtist í síðasta hefti þessa rits.
Fyrri hluti þeirrar greinar
lfsir einlægri [>rá höfundarins
eftir aukinni starfsemi í pjóðrækn-
ismálum, —starfsemi, sem er á.
þeim grundvelli bygð, að allir
geti verið með og lagt fram sína
starfskrafta málinu til stuðnings.
■Já, [>annig þarf starfsemin að
verða. Forseti félagsins hefirgetið
[>ess á prenti, að [>að væri aug-
ifst í vikublöðunum, að allir
væru boðnir og velkomnir í félag-
ið. Já, [>að mun vera auglfst, að
minsta kosti í öðru vikublaðinu,
en [>að lít-ur svo út, sem sú ang
Ifsing liafi ekki getað sannfært
fólkið, fremur en svo margar aðrar
auglýsingar, sem í blöðum 'tirtast.
Nú eins og sakir standa, [>á virð-
ist sá hópur mann mikili, sem