Alþýðubandalagsblaðið - 20.12.1975, Page 2

JÓLIIM OG LJÓSIÐ
Kertaljðsin eru fögur, en þau geta
einnig verið hættuleg. - Foreldrar,
Ieiðbeinið börnum yðar um með-
fer á ðbyrgðu Ijósi.
Um leið og vér beinum þessum til-
mælum til yðar, óskum vér yður
öllum GLEÐILEGRA JÖLA!
BRUIMABÓTAFÉLAG ÍSLAIMDS
UMBOÐSSKRIFSTOFA A AKUREYRI AÐ GLERÁR-
GÖTU 24. - SÍMI 23812.
Laugavegi 103, sími 24425
Pistill vikunnar:
*
0
JÚLASVEIIMIM
Það er svo margt sem þakka ber í framvindu síðustu ára-
tuga. Skyrbjúgur er svo til óþekktur, kuldapollar löngu
þornaðir af tám og fingrum og rafmagnið teygir sig inn í
hvern krók og kima. Og svo er hún gamla Grýla dauð.
Hugsum okkur bara þau jól sem biðu okkar ef Grýla
væri til, ef jólasveinarnir væru til og jólakötturinn. Það
væri ljóta vesenið, skyrinu yrði stolið, kertunum, hangi-
ketinu, bjúgunum, kýrnar stæðu þurrsognar á básunum
þcgar komið væri í fjósð, hræðileg ásýnd Gluggagægis
birtist á skjánum þegar tæki að rökkva. Hugsum okkur
að Grýla gamla stæli börnunum okkar og börnunum á
næsta bæ eða í næsta húsi, setti þau í poka, hyrfi með
þau til f jalla, dræpi þau og æti. Hugsum okkur, að kattar-
fjandi á stærð við kálf sæti fyrir krökkunum á leiðinni
heim úr jólaboðinu, sortéraði þau úr sem litlar eða eng-
ar jólagjafir hefðu fengið, setti út klær á stærð við borð-
hnífa og rifi þau á hol. Væri það ekki dapurlegt fyrir
okkur þegar við ækjum á leið í jólamessuna að sjá blóð-
ug hræin af krakkagreyjunum í ruðningnum við vegar-
brúnina. Það eyðileggði alveg fyrir manni lystina á jóla-
matnum að messu lokinni.
Lyftum hjörtum vorum í þökk til hæða, því þessi þjóð-
lega jólamynd heyrir fortíðinni til. í staðinn höfum við
fengið amerískan jólasvein af rússnesku bergi brotinn.
Hann heitir St. Nikulás, — eða Sánktikláus, — og hann
ekur um á hreindýrssleða eins og lappi, það hringlar í
honum á fartinni, því á honum hanga margar hljóm-
skærar silfurbjöllur, hann er í rauðum kufli með hvítt
skegg. Hann ber með sér þann ógnarpoka að aldrei tæm-
ist. Hann kemur niður um skorsteina húsanna og laum-
ar litlum gjöfum í skó og sokka barnanna alveg frá því
í nóvember og fram tiláramóta. Það er líka hægt að kaupa
jóladagatöl með litlum hólfum svo að jólasveinninn geti
sett í gjafir sínar. Þau kosta svo sem ekki nein ósköp og
eru einungis búin til í þeim tilgangi að gleðja börnin.
Hugsum okkur, að svona dagatöl væru ekki til og við
gætum yfirleitt ekki fagnað komu jólasveinsins eins og
vera ber. Hugsum okkur, að ekki ein einasta verslun
hefði upp á þann varning að bjóða sem hentar fyrir jóla-
sveininn. Þannig er það víst í Rússlandi, enda Sánkti-
kláus stokkinn úr landi þangað sem verslunin er alfrjáls.
Þess vegna styðjum við líka frjálsa verslun af alefli og
alveg sérstaklega um jólabil. Við styðjum hana og hún
styður jólasveininn. Þetta er samvinna á breiðum og
friðsömum grundvelli. Svo gleður jólasveinninn okkur og
börnin okkar. Það er nefnilega þessi ágæti rússneskættaði
ameríkani sem kemur með allar gjafirnar og gleðina, —
gleðina yfir að eiga eitthvað, — sem er öllum skilningi
æðri. Það er hann sem kemur með hrærivélina, skíðin,
brennivínið, guðvefjarskykkjuna og gerska höttinn, popp-
plötuna, klámmyndaheftið og konfektkassann, að ég tali
nú ekki um alla happdrættisvinningana hinn 23. og 24.
desember. Ó, jólasveinn, mikill er máttur þinn. Þín vegna
er desember að vísu stundum dálítið stressaður mánuður,
það er ekki laust við að eins og gangi á kertin, skyrið,
hangiketið, bjúgun og nytina í kúnum, — alla vega lækk-
ar í pyngjunni, — stundum er meira að segja eins og
birtist eitt og eitt forynjuandlit á skjánum, það er ekki
laust við að fólskulegu augnaráði Gluggagægis gliti fyr-
ir á sjónvarpsskjánum, — en það er nú bara stundum. Nú
stundum taka að vísu krakkarnir okkra upp á þeim f janda
að fara á fyllirí í desember. Innan lögaldurs drykkju-
manna, flippa í grasinu, trippa í spídinu bæði stónd og
djúsuð. En er það þó ekki skömminni skárra en að Grýla
fari með þau til fjalla? Nú og fyrst er á annað borð verið
að rifja þetta upp, þá er það víst svo sem satt, að einhver
börn verði útundan um jólin, þessari gleðihátíð eigna-
réttarins, — sum brjótast jafnvel inn og stela til að geta
borið sig saman við börn af góðum heimilum þar sem nóg
er til að taka á móti jólasveininum. Þau börn og ungling-
ar eru auðvitað færð til betrunarvistar, — já, eða úthýst
úr samfélaginu, — og hvort tveggja er náttúrlega allt
annað og betra en að lenda í jólakettinum. Það sjá allir
sem vilja vera sanngjarnir. Svo eru þetta nú oftast börn
af vondum og vafasömum uppruna.
Já, í desember er mikið um dýrðir. Það er mánuður
jólasveinsins, hátíð barnanna. Sumir vilja halda því fram,
að það sé líka verið að halda upp á eitthvað fleira. Ekki
er öllum ljóst hvað það er, svo varla getur það verið
merkilegt. En komu jólasveinsins ber að muna, honum
ber að þakka, — eða hvar stæði íslenskur iðnaður og
verslun ef hans nyti ekki við? Því skulum við öll raula
vísuna, — þótt seint sé, — sem kaupmaðurinn heyrðist
syngja um síðustu mánaðamót:
Ó, jólasveinn, þú kemur nú í nótt
og nálægð þína í buddunni ég finn,
ó, jólasveinn, nú sel ég vel og fljótt,
nú safnast peningar í kassann minn.
Ó, jólasveinn.
B. G.
Borgarbíó
frumsýnir
á íslandi
„IVfanna-
veiðar“
Nýjasta mj/ndin hans Clint
Eastwood virðist hafa allt það
til að bera, sem þarf til að
gera góða ævintýramynd.
Þegar Clint Eastwood las
bókina „Eiger Sanction“ fyrir
tveimur árum. ákvað hann þeg
ar að frammleiða mynd með
sama nafni. Hann ætlaði sjálf-
ur að leika aðalhlutverkið, há-
skólakennarann Jonathan
Hemlock.
En þegar til átti að taka,
fékkst enginn til að leikstýra
myndinni. Leikstjórarnir, sem
leitað var til, þorðu einfaldlega
ekki að hætta lífi sínu. Clint
Eastwood varð því að taka leik
stjórnina að sér sjálfur.
Hann slapp lifandi frá gerð
myndarinnar, naumlega þó og
einn samstarfsmaður hans,
fjallgöngumaðurinn David
Knowles lét lífið, er hann lenti
undir grjóthruni.
Myndin fjallar um fjallaklif-
ur og atvinnumorðingja, sem
setur á svið slys eins félaga
síns í lóðréttum norðurhlíðum
Eiger-tindsins í Sviss.
Við fylgjumst fyrst með há-
skólakennaranum og leigu-
morðingjanum Jonathan Hem-
lock við æfingar í hinum stór-
kostlega Monument Valley í
Arizona í Bandaríkjunum, þar
sem lóðréttar bjargsúlurnar
rísa upp af flatri sléttunni.
Síðan er haldið til móts við
örlögin í hlíðum Svissnesku
Alpanna.
Myndin verður sýnd í Borg-
arbíói kl. 5,00 og 9,00 á ann-
an jóladag.
2 - ALÞÝÐUBANDALAGSBLAÐIÐ